Ný vikutíðindi - 06.12.1962, Blaðsíða 2

2
Nt VIKUTÍÐINDI
NÝ VIKUTlÐINDI
koma út á föstudögum og kosta 5 kr.
Otgefandi: Geir Gunnarsson.
Ritstjóri: Baldur Hólmgeirsson.
Auglýsingastjóri: Emilía V. Húnfjörð.
Ritstjórn og auglýsingar: Höfðatúni 2,
símar 19150 og 14856.
Stórholtsprent h. f.
BANN Á BLAÐ KOMMA
Fregnir frá Alsír herma, að Ben Bella, forsætis-
ráðherra, hafi bannað kommúnistaflokk Alsír og blað
hans. Hefur Bella sagt, að ekki sé þörf á nema ein-
um flokki í Iandinu, þ. e. Þjóðbyltingarflokknum,
flokki hans sjálfs.
Þetta er mikið áfall fyrir komma um víða veröld,
því Bella hefur verið talinn mjög hlynntur Rússum
og þeirra pólitik. Samt birtir Þjóðviljinn þessa frétt
án nokkurra athugasemda, enda mmiu blaðamenn hans
ekki vera búnir að átta sig á, hvaða línu þeir eigi
að fylgja eftir nýafstaðnar flokksstjómarkosningar
hér á landi.
Við Islendingar eigum við mun erfiðara kommún-
istavandamál að glíma en flestar aðrar þjóðir vestur-
heims. Hvergi hafa þeir fcngið aðra eins fótfestu og
hér, enda hefur ekki staðið á afleiðingunum. Atvinnu-
vegir okkar eru lamaðir af starfsemi þeirra, þjóð-
lífið eitrað. Ekki hefur okkur þó skort möguleika til
að rífa okkur upp úr eymdinni. Hversu ríbur er
ekki þáttur kommúnista í niðurrifsstefnunni hér?
Eða skyldi ekki vera alvarlega athugandi mál að
banna hreinlega starfsemi flokks sem þessa hér, svo
og útkomu málgagns þeirra? Væri þetta ekki tilvinn-
andi, ef takast mætti að bjarga landinu? Er ekki
lieill landsins í lieild meira virði en persónuréttur út-
sendara erlendrar kúgunarstefnu?
Landráðastarfsemi er alltaf forkastanleg, og komm
únistar eru Iandráðamenn í hvaða landi sem þeir
starfa, enda er starfsemi þeirra víða bönnuð, m. a.
í Bandaríkjunum.
Hér hafa kommúnistar hagað sér eins og banda-
rískir stórbófar í verkalýðshreyfingunni, og væri það
eitt næg ástæða til að tekið væri fyrir kverkar þeirra.
Ofbeldi verður ekki svarað nema með ofbeldi. 1
raun sannast það, hvað sem fögrum orðum líður.
Hervæðing einnar þjóðar leiðir t. d. af sér hervæð-
ingu annarrar þjóðar.
En í „vopnlausu" landi er það þjóðinni fyrir öllu,
að ribbaldar geti ekki vaðið uppi — sem eru raunar
betur vopnaðir en okkur grunar.
Það þýðir ekki að loka augunum fyrir slíkum stað-
reyndum.
Við erum ekkert lirifnir af svo róttækum aðgerð-
um sem bönnum á útgáfu blaða eða starfsemi flokka
— jafnvel þótt um erlendan áTóðursflokk sé að ræða
og útgáfu málgagns hans — vegna þess að við telj-
um þjóðina það þroskaða og menntaða, að til slíkra
ráða þurfi ekki að grípa.
En ef í nauðirnar rekur, neyðist og verður stjórn
þjóðarinnar að gæta að hagsmunum og sjálfstæði
hennar með öllum ráðum og brögðum.
Og fyrst Þjóðviljinn — þetta málgagn kommún-
ismans og rússneskrar heimsveldisstefnu — finnur
ekki hvöt hjá sér til að fordæma bann Bella á komm-
únistaflokkinn í Alsír og málgagn hans þar, þá væri
verulega „intressant“ að vita, hver viðbrögð yrðu, ef
íslenzka ríkisstjórnin gerði sambærilegar ráðstafanir.
— g
ó skemmbisbööuniJm
KlNVERSKI MATURINN
á Röðli hefur heldur en ekki
slegið í gegn, og fer því víðs
fjarri, að einn kokkift- hafi get-
að annað eftirspurninni um
helgar. 1 síðastliðinni viku
bættist því annar kínverskur
kokkur við í eldhúsið, og inætti
því ætla, að allir gætu fengið
nægju sína af lostætinu. Við
höfum ekki komizt að fram-
leiðsluleyndarmálinu, og harla
ólíku saman að jafna að lesa
um réttina eða bragða á þeim.
Pví látum við okkur nægja að
benda lesendum okkar á að
kynnast þeim sjálfir. Og verði
ykkur að góðu.
BALDUR
KRISTJANSSON
hefur fjölgað mönnum í hljóm
sveit sinni, og er fjörið ekki
hvað minnst í Sjálfstæðishús-
inu þessa dagana. I hljómsveit-
inni eru nú auk Baldurs þeir
Grettir Björnsson, harmóniku-
leikari, örn Ármannsson, gítar-
leikari, Erwin Köppcl, bassa-
leikari og Pétur östlund,
trommuleikari.
Það fór eins og við spáðum
Þéssi gamli, ánægjuiegi skemmti
staður við Austurvöll var ekki
lengi að vinna upp fyrri vin-
sældir, og er nú, a. m. k. um
helgar einn fjölsóttasti staður
borgarinnar.
HAUKUR MORTHENS
kynnti fyrir nokkru nýtt lag.
sem vakið hefur mikta hrifn-
ingu. Hefur hann sungið það
í Klúbbnum, enda þótt ekki sé
hér um dægurlag að ræða, og
uin helgina söng hann það i
útvarpið, svo að helzt lítur út
fyrir, að hann sé að koma með
það á plötu, enda á það það
fyllilega skilið.
Lagið, sem hér er um að
ræða, cr hugljúf og viðfelldin
tónsmíð Magnúsar Péturssonar,
píanóleikara, við ljóðið gamal-
kunna „Vorið er komið.“ Magn-
ús er ekki aðeins snjall pianó-
leikari, heldur og ágætur laga-
smiður. Dægurlög hans hafa
nokkur náð miklum vinsældum,
og þetta sönglag hans, flytur
Haukur af mkitli prýði.
Að venju má búast við all-
mörgum hljómplötum fyrir jól-
in, og eru þær fyrstu komnar
á markaðinn. Við höfum þó
ekki hcyrt nema eina þeirra,
en það er Lagasyrpan, sem þau
syngja Alfred Clausen og Sig-
rún Ragnars, með hljómsveit
Jan Moravek. Islenzkir tónar
gáfu plötuna út.
Lagavalið er með miklum á-
gætum, liljómsveit Jan Mora-
vek eins og við mátti búast
prýðileg, söngvararnir nokkuð
misjafnir.
Það er ánægjulegt að heyra
Alfred Clausen aftur. Platan
lians með öinmuhæn er enn
ekki horfin af vinsældalistan-
um, og enda þótt hann komi
ekki 'lcngur fram opinberlega
nema á plötum á liann gletti-
lega fjölmennan aðdáendahóp,
sem finnst mikið til um söng
lians. Hann syngur Hka skemmti
tega á þessari plötu.
Sigrún Ragnarsdóttir er fræg-
ari fyrir fegurð sína en söng
þótt hún liafi sungið með hljóm
sveitum hér í höfuðborginni.
Rödd hennar er látlaus en blæ-
fögur, en nýtur sín ekki nema
í stöku lagi á þessari plötu. Hún
gæti samt náð langt sem dæg-
urlagasöngkona, ef hún legði
meiri rækt við sönginn.
Nokkur lýti er að ruglingi
texta í meðförum söngvaranna.
Texta, sem almenningur kann
rétta, má ekki flytja brenglaða.
IVAR ORGLAND
Stefán
frá
Hvítadal
Stefán frá Hvítadal kvaddi sér hljóðs
sem fullþroska skáld með fyrstu bók
sinni, Söngvum förumannsins, árið 1918.
Sá frækilegi sigur átti sér þó langan að-
draganda. Skáldið hafði víða ratað og
mátt þola súrt og sætt. En við andstreymi
þroslcaðist ljóðgáfa hans, og til þess tíma
bils ævi sinnar sótti Stefán mörg af yrk-
isefnum sinum.
I riti sínu um Stefán frá Hvitadal
kannar Ivar Orgland ævi og ljóðagerð
þessa merka höfundar. Hann styðst m.
a. við bréf skáldsins, frásagnir hans af
eigin högum og umsagnir fólks, sem
þekkti Stefán gerst. Orgland segir frá uppvexti hans á Ströndum og í Dalasýsiu.-
námi og fyrstu skáldskapartilraunum, æskuástum, félögum og skáldbræðrum og mark-
ar ljóðagerð Stefáns stöðu með tilliti til samtimaljóðagerðar. Af mönnum, scm koma
mikið við sögu, má nefna Bjarna frá Vogi. séra Kjartan Helgason, Erlend í Unuhúsi,
Þórberg Þórðarson, Pál Borgfjörð. Þá segir og margt frá Unuhúsi og mönnunum, sem
vöndu þangað komur sínar.
Bókin flytur í senn þroskasögu Stefáns sem skálds og manns og mikinn fróðleik
um nánasta umhverfi hans og förunauta. Hún er prýdd ailmörgum myndum, og hafa
fæstar þeirra áður sézt á prenti.
Verð í bandi kr. 240,00. BÓKAÚTGÁFA MENNINGARSJÓÐS,
Þórbergur ÞórSarson og Stefán frd Hvitadal.
Prófessor Signrónr Nordal tók mtjndina 1923