Ný vikutíðindi - 06.12.1962, Blaðsíða 3

Ní VIKUTlÐINDI
3
Góðar
bækur
jólagjafa
Guðrún frá Lundi: Stýfðar fjaðrir II.
Guðrún frá Lundi er eins og öllum er kunnugt meðal
vinsælustu og mest lesnu höfunda landsins, og vin-
sældir hennar hafa haldizt frá fyrstu bók. Bækur
hennar seljast að jafnaði upp fyrir hver jól.
Sigríður Björnsdóttir frá Miklabæ: I ljósi minninganna.
Prú Sigríður Bjömsdóttir er ein þeirra, sem menn
hljóta að hlýða á sér til ánægju. Hún er skarpgáfuð
kona, athugul og íhugul, og setur hugsanir sínar fram
með aðdáanlegu látleysi. I ljósi minninganna er fögur
jólagjöf.
Hugrún: Sagan af Snæfríði prinsessu
og Gylfa gæsasmala.
Ævintýri með myndum. Hugrún á miklum vinsæld-
um að fagna bæði hjá lesendum og útvarpshlustendum.
Þetta ævintýri hennar verður vinsæl barnabók.
Sr. Sigurður Ólafsson: Sigur um síðir.
Sjálfsæfisaga. Sr. Sigurður var fæddur að Ytri-Hól í
Vestur-Landeyjum 14. ágúst 1883, og er nú nýleja
failinn frá. 1 sögunni segir frá bernsku og unglings-
árum hans þar eystra, og því ■ hvernig hann brauzt til
mennta vestan hafs og varð þar prestur. Hann skýrir
einnig frá kynnum sínum af Vestur-íslendingum og
merkilegri reynslu sem prestur þeirra langan tíma.
*
Cyril Scott: Fullnuminn í þýðingu Steinunar Briem.
Fullnuminn er bók, sem náð hefur feiknalegum vin-
sældum um allan heim. Höfundurinn, hið víðfræga
brezka tónskáld og dulfræðingur Cyrii Scott, segir í
henni af kynnum sínum af heillandi og ógleymanlegum
manni, er hann nefnir Justin Moreward Haig. — Sagan
er bæði duiarfull og þó svo spennandi, að allir sem
lesa hana, hafa af henni óblandna ánægju.
Martinus: Leiðsögn til lífshamingju.
Kenningar Martinusar eru lausar við kreddur og
þröngsýni. Hann bendir mönnrnn á leið andlegs frelsis.
Um Martinus sagði hinn heimsfrægi rithöfundur og dul
spekingur dr. Paul Brunton: Það að kynnast honum
er sama og að opna honum rúm í hjarta sínu. Hann
er lifandi ímynd þeirrar vizku, ósérplægni og kærleika,
sem myndar innsta kjamann í kenningu hans.
\
Sholem Ascli: Gyðingurinn.
Þýðing Magnúsar Jochumssonar.
Höfimdur þessarar bókar er heimsfrægur maður.
sem nú er látinn fyrir nokkrum árum. Verkið er í þrem
ur köflum, og er þetta síðasta bindið — Hin tvö fvrrí
eru RÓMVERJINN og LÆRISVEINNINN. — Hver
kafli verksins er þó sjálfstæð ævisaga þess, er segir
frá. Gyðingurinn lýsir lífi alþýðunnar i Jerúsalem á
dögum Krists, og hann er sjónarvottur að lækningum
og kraftaverkum meistarans.
ÐÝRTÍÐARMÁLIN
OG KOSNINGARNAR
Það er augljóst, að dýrtíðarmálin og
Efnahagsbandalagið verða efst á baugi
í þingkosningunum næsta ár. Framsókn-
arflokkurinn og málgagn þeirra, Tím-
inn, er að búa sig undir harðar atlög-
ur að ríkisstjórninni. Er ekki nokkur
vafi á þvl að Framsókn telur sig muni
vinna á í kosningunum. Spurningin sé
aðeins sú hve mikill sá sigur verði.
Til að gera hann sem allra stærstan
ætlar Framsókn að byrja snemma og
vinna vel. Stjórnarflokkarnir hafa séð
þetta og búast til að taka á móti. Tek-
ið hefur verið stórlán í Bretlandi, sem
notað verður I ýmsarí framkvæmdir til
uppbyggingar í landinu.
Flokkarnir eru ekki sigurvissir. Sjálf-
stæðisflokkurinn telur sig tæplega viss-
an um nema eitt nýtt þingsæti, og það
er augljóst að á Iitlu vetlur um næstu
stjóm.
HÁTROMP
Hver sem hún verður getur hún ekki
talizt öfundsverð. Hún verður að halda
áfram baráttu núverandi ríkisstjórnar
gegn verðbólgunni. Sú barátta hefur
verið liörð. Ástandið var slæmt, .þegar
viðreisnarstjórnin tók við völdum. Það
hefur batnað mikið síðan, en ekki eins
mikið og ráðstafanir ríkisstjórnarinnar
•gáfu tilefni til. Því ræður verkfalla- og
kröfupólitík stjórnarandstöðunnar.
Kauphækkanir þær, sem orðið hafa
síðan viðreisnarstjórnin tók við völdum,
eru meiri en þjóðarbúið þoldi. Þetta ger-
ir stjórnarandstaðan ekki — sízt Fram-
póknarflokkurinn — sér fullkomlega
ljóst. I þessari staðreynd felast há-
tromp þess flokks, þegar til kosning-
anna kemur.
Enda þótt viðreisnarstjórnin hafi í
meginatriðnm gert allt, sem var í vahli
einnar ríkisstjómar, eins og á stóð, þá
getur liún að einu leyti kennt sér um,
ef illa tekst til. Þar er þó ekki um at-
riði í stjórnarstefnunni sjálfri að ræða,
heklur er það áróðurslegs eðlis. f stað
þess að láta fólk liorfast í augu við vand
ann, eins og hann hefur veríð á hverj-
um tíma, hefur stjórnin og málgögn
hennar, í aðra röndina, reynt að breiða
yfir hann.
LÝÐURINN SEFAÐUR
Þegar viðreisnarfrumvarpið var Iagt
fram, voru stjórnarflokkamir lengi bún-
ir að lýsa hinu alvarlega efnahagsástandi
fyrir þjóðinni. Með viðreisnarfrumvarp
inu og öðrum skyldum frumvörpum voru
lagðar byrðar á landsmenn, byrðar, sem
undir flestam kringumstæðum eru óvin-
sælar.
Stjórnarflokkarnir óttuðust líka þess-
ar óvinsældir og leituðust við að sanna
fólki, að því væri allar skerðingar bæ+t-
ar upp, m. a. var frumvarp um auknar
f jölskyldubætur flutt til að sefa lýðinn.
Síðan hefur stjórnarpressan ekki leg-
ið á liði sínu og lýst árangri viðreisn-
arinnar með mörgum og fögmm orð-
um. Af þeim hefur að vissu leyti mátt
ráða, að liér væri allt að lagast, efna-
hagslífið væri því sem næst — ef ekki
alveg — komið í fastar skorður, og að
velmegun og ríkidæmi þjóðarinnar hefði
aldrei verið meira.
Þetta hefur ekki verkað nema á einn
vek. Fólkinu finnst það eiga auðveldara
með að gera kröfur sínar. Eg er til dæm
is ekki í nokkrum vafa um að verka-
lýðurinn hefur svæft slæma samvizku
sína með því að rifja upp fyrir sér
„hinn mikla árangur viðreisnarinnar“
eins og hann birtist í málgögnum
stjómarinnar. Þess vegna hafa opinber-
ir starfsmenn, og háskólamemitaðir
menn einnig gerzt djarfari í kröfum sín-
um.
Það er að vísu vandratað meðalhófið
í þessum efnum, þegar það er liaft í
huga, að nauðsynlegt hefur reynzt að
svara hinum stöðugu árásum stjórnar-
andstæðinga á stefnu rlkisstjómarinnar.
En það er samt ámælisvert, að stjómin
og málgögn hennar skuli ekki hafa geng-
ið skemur í lofi sínu um viðreisnina en
gert hefur verið.
NÆSTA RlKISSTJÓRN
I framhaldi af því, sem áður var sagt,
um hugsanleg úrslit kosninganna á
næsta ári, er rétt að ræða ofurlítið um
hugsanlegar afleiðingar þess, að núver-
andi stjórnarflokkar missi meirihluta
sinn á Alþingi. Þessar afleiðingar verða
auðvitað margvíslegar, en það verður
áreiðanlega erfitt um stjómarmyndun
ef stjómin missir meirihlutann.
Hverjir eiga að mynda stjómina?
Framsókn og S jálfstæðisflokkurinn ?
Framsókn, Kratar og Sjálfstæðið? Fram-
sókn og Kommar? Eða verður það ut-
anþingsstjórn?
Það heilbrigðasta væri að núverandi
stjórnarflokkar ynnu á, þó ekki væri
nema vegna þeirrar fordæmingar á verk
fallapólitík núverandi stjómarandstöðu.
sem slíkur sigur óhjákvæmilega hlyti að
vera.
Það yrði auk þess ekki til að hreinsa
andrúmsloftið I stjórmálum eða skýra
línurnar milli flokkanna, ef Framsðkn
færi í stjóm með Sjálfstæðismönnum. Til
þess þyrftu báðir flokkar að slá mikið
af, og einkum Framsóknarflokkurinn.
Stjórnarsamstarf upp á annað kemur á-
reiðanlega ekki til greina lijá Sjálfstæð-
ismönnum.
En aðalatriðið er það, að það verði
Ijóst eftir kosningarnar, að hvaða rík-
isstjórn, sem er verði að lialda áfram
baráttunni gegn verðbólgunni og dýrtfð-
inni.