Ný vikutíðindi - 14.12.1962, Side 1

Sr. Gunnar og
sannleikurinn
Einn sannleikselskandi
þjónn hinnar íslenzku kirkju
ritar nýlega grein í Þjóðvilj-
ann, sem hann kallar: Þeg-
ar útvarpið vandar sig.
Þessi blessaði guðsmaður er
enginn annar en hinn al-
ræmdi Bússadindill, sr. Gunn
ar Benediktsson í Hvera-
gerði. Tilefni skrifanna er í-
mynduð hlutdrægni frétta-
stofu Ríkisútvarpsins, sem er
þó þéttsetin kommúnistum,
og virðist klerkurinn vilja
kenna lienni um hve hallaði
á Rússa í sambandi við Kúbu
málið margnefnda.
Ákúrur sínar endar hann
á þeim orðum, „að við vit-
um, að í deilum milli Banda-
rikjanna og Rússa erú frétt-
ir bæði frá Vesturheimi og
feretlandi hlutdrægar og
þeim hagrætt með það fyrir
augum að þær geti haft sem
mest áróðursgildi fyrir vest-
rænu samsteypuna“. Heyr á
endemi! Þær eru hlutlausar
eða hitt þó heldur langlok-
urnar úr Radio Moskva eða
þá uppsuðan og kjaftavað-
allinn í Þjóðviljanum og úr
hinum blóðrauða penna
sjálfs prestsins! Maður fær
klígju af því að lesa ósann-
indaflauminn og óþverra-
skapinn í þessari grein Gunn
ars Benediktssonar, þar sem
öllu er snúið upp í áróður
fyrir vitskertan kommúnista-
lýð, sem á að hafa orðið fyr-
ir barðinu á bandariskum
gangsterum, Sameinuðu þjóð
unum og Fréttastofu útvarps
ins.
Það má klerkurinn vita,
að þótt Rússar breyti dag-
lega siniun Lexikonum um
gang heimsviðburðanna, þá
eru íslenzkir lesendur Þjóð-
viljans ekki svo skyni
skroppnir, að þeir sjái ekki
við óþverranum úr penna
hans þegar hann skrifar, „að
Sameinuðu þjóðirnar kjósi
að ganga braut Chamerlains
í Munchen og leyfa árásar-
aðilanum að fara sínu fram
..." Sr. Gunnar er væntan-
lega ekki búinn að gleyma
því. að það var ástsælum
vini hans að kenna, múg-
morðingjanum Stalin, að Hitl
er gat hafið síðustu heims-
styrjöld og lagt undir sig
nær alla Vestur-Evrópu, og
óheilindum beggja að kenna
að þeir fóru í hár saman.
En þessi postuli heims-
kommúnismans þykist boða
lesendum Þjóðviljans sann-
leikann og heldur áfram með
sömu væmni og ófyrirleitni:
„Framkoma Bandaríkja-
manna í Kóreu-striðinu var
fullkomin gangsterháttur .. .
að fá Sameinuðu þjóðirnar
til þess að samþykkia ger-
ræði sitt o. s. frv. “ Hann
minnist svo sem ekki á kín-
versku kommúnistana og
rússnesku vopnin sem komu
af stað því blóðbaði. Þá var
múgmorðinginn Stalin enn
lifandi og stiórnaði úr
fiarska upnáhaldsiðju sinni.
Og það er ekki furða þótt
þessi aðdáandi Stalins sé
vondur út í Fréttastofu Út-
varpsins fyrir að flytja ræðu
bandaríska fulltrúans i Ör-
yggisráði Sþ tvisvar en Rúss
ans aðeins einu sinni út af
Kúbumálinu. Það særir hans
sannleikselskandi hjárta.
Hann ætti heldur að vera
vondur yfir þvi að flutt var
ræða Rússans, sem neitaði æ
ofan í æ að svara því hvort
rússneskar eldflaugastöðvar
væru í byggingu á Kúbu. Ali-
ir vita nú hvemig þetta æv-
intýri endaði. Rússar urðu
sér og Gunnari Benedikts-
syni til skammar þvi að það
kómst upp um glæpinn.
Þessum Hveragerðis-klerki
væri sæmra nð gefa allan
lyga-áróður á bátinn og
draga sig í hlé likt og hjálp-
armorðinginn Krúsév í
Kúbu-málinu. Ef hann veit
ekki nákvæmlega núna hvað
skeði í því alvarlega máli.
þá getur hann les’ð Þióðvilj-
ann, þegar hann skrifar
ekki i hann sjálfur. Þar er
að finna. aldrei þessu vant.
sannleika.nn um pjænastarf-
semi Rússa á Kúbu Grein
Gunnars var nefniieea «krif-
uð áður en Rússar viður-
kenndu glæpsamlegar fyrir-
ætlanir sínar. en var ekki
(Framh. á bls. 13)
N O R Ð R I:
Sjálfstæðisflokkurinn og Fram-
sókn auka fylgið í alþingis-
kosningunum
KOSNINGAR 1 VOR.
Þótt enn sé nokkuð langt til alþing-
iskosninga, eða um sex mánuðir, er
alltaf dálítið gaman að bollaleggja
væntanleg úrslit þeirra. Fyrir síðustu
bæjarstjómarkosningar var slíkt gert í
þessum dálkum og ágizkanir fóm ótrú-
lega nálægt sannleikanum.
Enn sem komið er verður þetta ekki
gert af nokkru viti nema í höfuðdrátt-
um og þá einkum um það atriði, hvert
kjósendur fylkja sér og hvað því veld-
ur. Verður þá að leggja til grundvallar
efnahags- og launamál almennt og
stjórnmálaflokkamir einnig hafðir til
yfirvegunar.
Fyrst er þá að líta á ástandið í dag
og hvaða áhrif það hefur á launastétt-
irnar. Gífurleg atvinna gefur laima-
manninum ætíð öryggi, sem kemur
fram i þvi, að hann kýs að ljá þeim
flokki fylgi, sem er við stjórnvölinn. Á
móti vegar svo óðaverðbólga og lág
laun, en fjörmikil eftirvinna græðir
þau sár að nokkm svo Sjálfstæðisflokk-
urinn má nokkuð vel við una. Hvera-
ig sem á því stendur verður Alþýðu-
flokkurinn alltaf útundan þegar rætt
er mn stjóramál. rétt eins og hann sé
löngu hættur að taka þátt í þeim.
ENGAR STÓRBREYTINGAR
Stjómarandstaðan, einkum Fram-
sóknarflokkurinn, nýtur þess að nokkm
hye dýrtíðin og kjaraskerðingin kem-
ur illa við almenning. Á þetta þó eink-
um við í sveitum landsins, en eitthvað
hrafl vinnur Framsókn líka á í bæjum.
sem kemur þó mest við Komma og
Krata. Framsókn hræðir einnig marga
til fylgis við sig út af Efnahagsbanda-
laginu en þótt Kommar hamist gegn
því líka. tekur enginn mark á þeim
fremur en hverju öðm Rússadindli
þeirra.
Það verða þó engar stórsveiflur i
þessum væptanlegu kosningnm. fremur
en svo oft áður og má frekast ætla.
eins oe ástandið er í dae. að Siálf-
stæðisflokkurinn fari mjög sterkur út
úr þeim og bæti ef til vill við sig einu
þingsæti. Framsókn bætir sennilega við
sig tve’mur bingmörinum og verðu^
þessi auknine á kostnað Krata og
Komma sem fól.kið flýr. af tvennskon-
ar ástæðum: óheilindum Kommúnista
og aumingjaskap Alþýðuflokksins.
ÓLI RAUÐI
Annars er þetta ástand í kjördaema-
skipun orðið algjörlega óþolandi. Upp-
bótakerfið er og verður alltaf til þess
að skapa glundroða, sem venjulega er
vatn á myllu Kommúnista og enginn
skilur ennþá í Ólafi Thors að semja á
sínum tíma við þá um kjördæmabreyt-
inguna, sem varð aðeins til þess að
fjölga þingmönnum Kommúnista.
Aldrei hefur verið jafn gullið tæki-
færi til þess að semja um einmennings-
kjördæmi, þar sem hreinn meirihluti
ræður og uppbótarsætin afnumin. En
Ólafur vildi heldur semja við Komm-
únista og efla þá, eins og oft áður.
Hversvegna hann vildi ekki semja upp
á að Kommar og Kratar yrðu þurrkað-
ir út af þinginu, skilur enginn ennþá
Samt sem áður er ennþá yfirvofandi að
Kratar verði algjörlega þurrkaðir út nú
í vor, en allar líkur benda til þess að
Sjálfstæðisflokkurinn ætli ennþá einu
sinni að gefa honum 2—3 þúsund at-
kvæði í Reykjavík til þess að halda
i honum lifinu og halda áfram stjómar-
samvinnunni.
HÆGRI STEFNAN
Það er því talsvert undir Sjálfstæðis-
mönnum komið hvemig kosningar fara.
Ef þeir hefðu vit á að fækka flokkun-
um mundi hægari leiðin til stjómar-
skrárbreytingar, sem auðveldaði þing-
sköp og framkvæmdavald ríkisstjórn-
arinnar, auk þess, sem stefna ber að
tve&g.ia flokkakerfinu með öllum ráð-
um.
Burtséð frá öllum þessum ályktun-
um verður það að teljast mikill ávinn-
ingur fyrir Sjálfstæðisflokkinn að efna
hagsmálin em honum hliðholl vegna
hins gífurlega afla, sem borizt hefur
á land undanfarin ár og hefur næstum
rétt við hallan á ríkisbúskapnum. Von-
andi helzt sróðærið og öruggari fjár-
málastefna í hendur, en hún er ennþá
laus í reipunum og mætti endurskoð-
ast frá gmnni.
Hægri stefnan i fjármálum er ekki
nógu mikils ráðandi og verður auðvit-
að ekkí með samkruliinu við einhvem
vinstri flokkanna. en það er þó mesta
mildi að ekki skuli hafa farið ver. Það
er huggun a* Kratar og Kommar missa
fylgi og sjálfsagt að þjarma að þeim.
Norðri.