Skátablaðið - 01.10.1998, Síða 11

Þjálfunar erlendis, eins og þeir Sigurður
ágústsson og Franch Michelsen í Dan-
mörku, Eiríkur Jóhannesson í Noregi og
Guðmundur Ófeigsson, sem sótti nám-
skeið í Skotlandi árið 1939 en hann lauk
ekki Gilwellprófi vegna heimsstyrjaldar-
lnnar sem skall á í septembermánuði
Það ár. Á fimmta áratugnum að lokinni
styrjöldinni bættist í hópinn Björgvin
Magnússon sem lauk bæði Gilwellþjálf-
Un skáta- og ylfingaforingja, en hún var
aðgreind í þá daga.
Seígl^ Fr^ncbs
Urslitum réði í þessum máíum að
Franch Michelsen, sem aldrei lét deigan
síga i þessum málum, fékk Odd Hopp,
framkvaemdastjóra Norska skátabanda-
lagsins til margra áratuga og einn af
GCCum Norðmanna til að hjálpa til við
stofnun íslensks Gilwellskóla. Beitti
hann áhrifum sínum við skólastjóra
Gilwellskólans á Gilwell Park John
hhurman og tók að sér að stjórna fyrstu
Gilwellnámskeiðunum hérlendis uns
lnnlendur stjórnandi fengist og gæti
hlotið tilhlýðilega þjálfun. Var fyrsta
námskeiðið haldið í þriðju viku sept-
ember árið 1959, en það ár höfðu alls
2900 skátaforingjar ffá 113 löndum lok-
'ðprilwellnámskeiðum á Gilwell Park.
•slenskír stjóþnenduF-
Odd Hopp lét hendur standa ffam úr
ermum fékk þegar í stað til liðs við sig
hjörgvin Magnússon og stýrði Björgvin í
raun Gilwellnámskeiðunum ffá byrjun
en á ábyrgð og undir eftirliti Odds
H°PP. Það var ekki fyrr en árið 1962
Sem íslenskir skátaforingjar voru út-
nefndir fúllgildir stjórnendur hinna al-
Þjóðlegu Gilwellnámskeiða þeir
^jörgvin Magnússon og Ingólfúr Ár-
rnannsson, og síðar bættist Tryggvi Þor-
ste,nsson í hópinn. Má fúllyrða að fáir
erlendir skátaforingjar, ef nokkrir, hafi
reynst íslenskum skátum jafnmikill
haukur í homi og Odd Hopp.
Nýtt fyn>komuUg
Hm þessar mundir var farið að bera á
Jalsverðri óánægju með þetta fýrirkomu-
Jag, ekki síst á Norðurlöndum og mál
innar alþjóðlegu Gilwellþjálfúnar voru
ofarlega á baugi á heimsþingum skáta á
hmabilinu ffá 1961 til 1969. Varð niður-
staðan sú að samþykkt var ályktun sem
SJörbreytti þessu fyrirkomulagi. Var
Verju bandalagi nú skylt að koma á fót
Serstökum yfirmanni foringjaþjálfunar- [
mnar, sem kallaður var fyrirliði foringja-
Þjálfúnar hér á landi og tók til starfa árið
1969. Jafnffamt var samþykkt að greina
á milli tveggja stiga leiðbeinenda,
Leader trainer, sem við kusum að kalla
skólastjóra Gilwellskólans og Assistant
Leader Trainer sem við höfum kallað
leiðbeinendur.
Gömlu starfsheitin Deputy Camp
Chief (DCC) og Akela Leader voru þar
með lögð niður enda lauk með þessari
samþykkt umsjón skátaskólans á Gil-
well Park með alþjóðlegri þjálfún skáta-
foringja. Sérstakri foringjaþjálfunar-
nefnd var komið á á vegum alþjóða-
bandalagsins og átti hún að gefa út við-
miðunarstaðla, sem bandalögin gátu
haft til hliðsjónar.
Leiðbeinendur á G ilwell 1959:
Eiríkur Jóhannesson, Franch Micheisen, Odd
Hopp og Björgvin Magnússon.
— Úr myndasafni Hraunbúa.
Hvert bandalag fékk nú vald til að
skipa stjórnendur og leiðbeinendur Gil-
wellnámskeiða og ákveðið var að nota
áfram bæði Gilwellklútinn og skógar-
merkið (wood-badge) með 2 perlum |
fyrir þá sem ljúka námi, en þremur og
fjórum perlum fyrir leiðbeinendur og
stjórnendur Gilwellnámskeiða.
A eígín fótum
Þar með hófst nýr kafli í sögu
Gilwellskólans á íslandi. Nú þurftu leið-
beinendur að standa á eigin fótum og
námskeiðin voru skipulögð með að-
stæður íslenskra skátafélaga að leiðar-
ljósi. Sömuleiðis var rýmkað ákvæði um
það hverjir fengju að sækja námskeiðin
og fljótlega við það miðað að heimilt
væri að fullorðið fólk sem vildi koma til
liðs við skátahreyfmguna gæti komið á
Gilwellnámskeið án þess að hafa sótt
undanfaranámskeið fyrir sveitarforingja.
Jafnffamt var heimilað að allir for-
ingjar gætu sótt námskeiðin, sama
hvaða störfúm þeir gegndu í hreyfmg-
unni, en áður höfðu t.d. deildarforingjar
eða félagsforingjar ekki rétt til að sækja
Gilwellnámskeið nema þeir tækju að sér
sveitarforingjastörf meðan á þjálfuninni
stæði. 1 upphafi var ákveðið að þátttak-
endur mættu yngstir vera 18 ára sem var
um fimm árum lægra en tíðkaðist
annars staðar. Var því ffá öndverðu
tekið mið af raunaldri sveitarforingja í
íslenskum skátafélögum.
Ný prófraun
Ekki verður því á móti mælt að
breytingar þessar voru erfiðar. Nýstár-
legast var að trúa á eigin getu, það var
talsvert landlægt að trúa ffemur á bók-
stafinn sem kom frá útlöndum. Nokkuð
sem ekki var einskorðað við skáta-
starfið. Varð því að bregðast við á við-
eigandi hátt og komu því hingað til
lands árið 1972 þeir Henning Mysager,
síðar formaður alþjóðastjórnar WOSM
og Jörgen G. Rasmussen, nú formaður
alþjóðaráðs Det danske spejderkorps, þá
starfsmaður alþjóðabandalagsins og
ritari foringjaþjálfunarráðs alþjóða-
stjórnarinnar og héldu þeir leiðbein-
endanámskeið í þessum nýja stíl og
sannfærðu marga fJammámenn hreyf-
ingarinnar um að breytingar yrðu ekki
umflúnar. Var þáttur Jörgens í þessum
málum afar mikilvægur og lagði hann
mikið á sig við að leiðbeina nýjum
óreyndum fýrirliða foringjaþjálfunar-
innar.
Engum blöðum er um að fletta að
þessi nýbreytni jók íslenskum skátum
sjálfstraust og bætti til muna gæði
Gilwellnámskeiðanna sem sniðin voru
mun betur að þörfúm þátttakenda en
áður þekktist. Kröfúr til leiðbeinenda og
stjórnenda voru aðrar og meiri og undir-
búningur námskeiða annar og flóknari
en þegar upp var dregin handbókin frá
Gilwell Park, sem mælti fýrir um hverja
mínútu. Nú þurffi nefnilega að leggja
saman þá miklu þekkingu sem ffum-
kvöðlarnir á Gilwell Park J.S.Wilson og
John Thurman höfðu dregið saman og
samanlagðan þekkingarbrunn þeirra
fjölmörgu íslensku skátaforingja sem
hafa lagt hönd á plóginn á Gilwell-
námskeiðum sem hafa glætt skátaand-
ann, sköpunarkraftinn og samkennd
skátaforingjanna sem hafa gefið sér tíma
til að sækja námskeiðin.
Volc|ug festi
Enginn vafi er á því að þessi þráður
hins alþjóðlega skátastarfs hefúr orðið
að voldugri festi sem bundið hefur sam-
an skátaforingja um allt land og opnað
íslenskum skátum heim þeirra skáta-
foringja um heim allan sem setja stoltir
upp skógarmerkið og Gilwellklútinn
eins og Baden-Powell hafði hugsað sér
þegar árið 1919.
5
W
S’kÁtt&lfiðið —ýynr des'kulíjð