Skátablaðið - 01.10.1998, Blaðsíða 35

Ds. Trail er dróttskátasveit í
Hraunbúum sem telur um 20 skráöa
einstaklinga á ald rinum 16 ára
(bráðum verða allir komnir með bíl-
Pr°f)/ til 22 ára (og eru samkvæmt
skilgf-einingunni ekki lengur drótt-
skátar). En nóg með það, við
9erum margt skemmtilegt saman,
samt getum við, eins og margir aðr-
lr/ verið ótrúlega löt inn á milli. í
sumar tókum við á móti 16 frönsk-
Urn frá Caen í norð-vestur Frakk-
iandi. Þeir voru hjá okkur í 6 allt
°f stutta daga, og reyndum við að
halda uppi skemmtilegri dagskrá
þau. Til þess fengum við styrk
frá Ungu fólki í Evrópu og hér kem-
Ur smá ferðasaga:
Laugardagurinn 11. júlí rann upp,
^agurinn sem Frakkarnir komu. Leiðin
lá UPP á Hellisheiði á rútum, líka á
JePpum við mikinn fögnuð — „leika sér
u jeppum, váá“. Vegna jarðskjálfta var
Pv> miður ekki hægt að vera í skálunum
Svo að við tjölduðum en fengum þó sem
etLlr fer að nota eldhúsið í Kúti því það
er ekkert smámál að elda ofan í rúmlega
manns. Um kvöldið var reynt að
syngja saman og þá aðallega á frönsku,
Sern var eiginlega alveg vonlaust, og svo
var lagst í poka, úti við, þvi við vorum
°vænt bara með eitt tjald og komumst
engan veginn öll fyrir í því. Frakkarnir
sváfu glaðir í sínum tjöldum.
Sunnudaginn 12. júlí var áætlunin að
abba í Reykjadali og setjast i heita
ækinn. Við röltum öll af stað fyrir utan
L'0 ónefnda menn á ónefndum jeppum.
L'iðinni velti annar ónefndi maðurinn
Slnum jeppa ofan í á sem er á leiðinni,
Jlð mikinn fögnuð Frakkanna, þeim
annst þetta ótrúlega flott! Jeppinn var
reginn upp og lagt hjá tjöldunum, en á
^eðan héldum við hin áfram að labba.
egar við komum að Reykjadölum
engu allir sér að drekka, tóku sunddótið
sitt og röltu niður í dalinn. Þegar þang-
að var komið sást ekkert vatn í læknum
°§ þurftum við að laþba smá spotta
neðar í ána til að finna vatn. Sum okkar
fóru í drulluslag við mismikinn fögnuð.
Þegar við vorum búin að sitja í dágóða
stund fórum við upp að bílnum og
fengum okkur djús, kökur og kex, og svo
var lagt af stað til baka. Og svo var
grillað um kvöldið, íslenskt lamb,
ummmm, og kveiktur varðeldur, sungið
og farið í leiki. Og Frakkar urðu heims-
meistarar í fótbolta!!! — mikil gleði,
mikið gaman.
Mánudaginn 13. júlí vöknuðum við
frekar seint eða ekki fyrr en kl. 10. Stuttu
seinna var þrammað niður að neyðar-
skýli en þar beið okkar rúta og lá leiðin
upp á Úlfljótsvatn, Þingvelli, og svo að
sjálfsögðu að Gullfossi og Geysi en þar
fengum við okkur hamborgara og
ffanskar. Þegar við komum svo í rútuna
sungu Frakkarnir og klöppuðu fyrir okk-
ur vegna þess að þegar þau eru í skáta-
útilegu fá þau ekki hamborgara! Á leið-
inni heim, nánar tiltekið í brekkunni hjá
skíðaskálanum keyrði rútan á rollu svo
hún hálf sprakk á veginum. Seinna á
leiðinni heim stoppaði löggan okkur út
af meintu drápi. Fótbolti tók svo við um
kvöldið uppi í Hraunbyrgi, Frakkar eru
jú heimsmeistarar.
Hluti hópsins að snæðingi í Hraunbyrgi
Þriðjudagurinn 14. júlí, þjóðhátíðar-
dagur Frakka, rólegur dagur í Hafnar-
firði. Rölt var um, skoðað og farið í sund
og eftir mat voru allir mættir í skáta-
búningi, því að vígja átti 4 skáta inn í
frönsku sveitina. Þetta var falleg og há-
tíðleg athöfn þar sem allir voru þátttak-
endur. Að athöfhinni lokinni fengum
við franskt nammi og cytrus og svo var
auðvitað farið út í fótbolta, langt ffam
eftir kvöldi.
Miðvikudaginn 15. júlí var farið inn í
Reykjavík, í hús Flugbjörgunarsveitar-
innar. Þar hittu þau Gerard Cinotti sem
er franskur og meðlimur FBSR, hann
sagði þeim hvernig björgunarsveitir á ís-
landi eru starffæktar. Svo var farið í klif-
urvegginn og kliffað og sigið í tvo tíma.
Að þvi loknu var rölt upp í Perlu, út-
sýnið skoðað og þorðaður ís og síðan
haldið heim í Hraunbyrgi. Næst lá
leiðin í Hvítá, alveg hreint frábæra
„rafting“ ferð niður Hvítá þar sem allir
skemmtu sér konunglega og allir urðu
rennandi blautir. Það var blandað í
bátana og við það myndaðist alveg eins-
tök stemming sem við munum seint
gleyma. Sumir stukku svo niður af
klettinum og þegar allir voru búnir að
fara í þurr og hlý föt og fá sér samloku
var haldið að stað heim. Það voru
þreyttir en sælir ferðalangar sem komu
upp í Hraunbyrgi um miðnætti.
Fimmtudaginn 16. júlí var hjólað í
Bláa lónið. Hverjum datt þetta eiginlega
í hug? Fjör í lóninu og svo var hjólað
heim og það var alveg dauðþreytt fólk
sem kom heim, seint í grill í boði stjórn-
ar, vel þeginn mat eftir erfiðan hjólatúr.
Föstudaginn 17. júlí var sofið ffarn
eftir, enginn kominn á fætur fyrr en kl.
11 í fýrsta lagi. Miðbær Reykjavíkur var
nú skoðaður. Um kvöldið var svo
heimamatur þar sem 2-4 Frakkar fóru
heim til Islendinga og fengu að borða
hjá þeim. Eftir misjafnan mat var svo
safnast saman heima hjá Hörpu þar sem
hlustað var á tónlist, spjallað saman og
{ skoðaðar myndir. Um eitt leytið fóru
J Frakkarnir svo að sofa því næsta morg-
j unn þurftu þeir að vakna snemma og
taka rútuna til Skálholts þar sem þau
fóru á kaþólska hátíð.
Miðvikudaginn 22. júlí komu þau
svo aftur til okkar og þá var okkur boðið
út að borða í boði bæjarstjórnar á veit-
ingastaðinn Tilveruna. Eftir það fórum
við í keilu. Og svo var vakað ffam eftir
og kjaftað. Daginn eftir héldu þau svo
heim til Frakklands eftir vel heppnaða
ferð til íslands. „See you next summer
in France!“.
Erna Mjöll Grétarsdóttir
S'kcítcd’UMðið —jyrir e.l^kressc^n ^s’k.utijð