Ný vikutíðindi - 13.08.1965, Qupperneq 4

4
NY VIKUTlÐINDl
Leiðindasaga.
(Framhald af bla. 1)
lyktar.
Én þetta mál er áreiðan-
eins og iðnaðarmenn í sum-
lega ekki einsdæmi. Það er
tun iðnstéttum geti leyft sér
allt, einkum í skjóli þess,
hversu dýrt er að láta meta
verk þeirra.
Fari svo að konan fái ekki
leiðréttingu mála sinna, mun
um við birta nafn smiðsins,
sem á hlut að máli, svo að
aðrir geti látið sér að varn-
aði verða. Og ef iðnlöggjöf-
in er þannig, að iðnaðar-
menn geti leyft sér þvílíkt
og annað eins, ætti stéttar-
félag viðkomandi manns að
taka í taumana.
En við munum fylgjast
með málinu og birta mats-
gerðina og fleiri upplýsing-
ar, ef því er að skipta.
**-»-**>«->|.****>t-)<-)f*>|-**)«.>t.)«.)«.)«.
Barnaþrælkun
(Pramhald af bls. 1)
og vinnuvélar ýmiss konar,
og ekki virðast nein viður-
lög við slíku framferði.
Til marks um það, hver
hugsunarháttur manna er
hérlendis í þessum efnum,
má geta þess, að eitt af
dagblöðum bæjarins birti um
daginn myndir og grein af
fermingarbörnum við upp-
skipun, og var ekki annað
að sjá en höfundi greinar-
innar þætti þetta bara harla
gott.
Það ætti sannarlega ekki
að þurfa að telja upp hin
fjölmörgu rök gegn því að
láta börn vinna erfiðisvinnu,
sem annars er ætluð full-
vöxnu fóiki; nægir víst að
benda á hin fjölmörgu slys
við höfnina í Reykjavík, að
ekki sé nú talað um þá villi-
mennsku, sem siðmenntað
'fólk álítur að það sé, að láta
börn vinna slík störf.
í Bretlandi og raunar víð-
ar er lágmarksaldur manna
í uppskipunarvinnu 21 árs,
og þykir að sjálfsögðu engin
goðgá.
Svo rammt kveður að þess
um skrælingjahætti í sumum
byggðarlögum landsins, að
jafnvel skólum er iokað, ef
mikið magn af slori berst á
land. Það liggur svo mikið
á að bjarga verðmætunum,
eins og svo hnyttilega er að
orði komizt.
1 Vestmannaeyjum þykir
meira um vert að breyta
golfþorski í peninga en að
kenna börnummi að lesa og
skrifa, enda hefur okkur ver
ið tjáð að það hendi sig
varla, að Vestmannaeyingur
gangi menntaveginn, svo önn
um kafnir eru þeir við að
senda börnin sín í fiskað-
gerð áður en þau læra að
draga til stafs.
Ef Islendingar ætla að
geta talizt til siðmenntaðra
þjóða, verður Alþingi þegar
í haust að afgreiða lög, sem
afnema slíkan ósóma með
öllu, og beita þarf þyngstu
refsingu, ef menn verða
brotlegir í þessum efnum.
Bamaþrælkun tilheyrir
gamalli tíð og hefur alls
staðar meðal siðmenntaðra
þjóða verið afnumin, það er
að segja, nema hér.
f.
)«- ****-*->}-)*- * >♦-)«-)*.)« »-)♦■)».)«■)«-)«-)«-)«-)«-
Iburður...
(Framhald af bls. 1)
þekkt eru í hinum vestræna
heimi.
Gert er svo ráð fyrir, þeg-
ar sjálfri byggingunni er
lokið, að komið verði fyrir
uppi á sjálfu húsþakinu loft
SAmlum með sundlaugmn og
pálmalundum — og væntan-
lega þá kvennabústöðum í
samræmi við hina austrænu
fyrirmyndir, sem byggt er
éftir.
Um byggingarkostnaðinn
veit enginn, enda slíkt algert
aukaatriði. Hitt er vitað, að
þama græða margir drjúga
skildinga, sem annast fram-
kvæmdir og selja efni og
tæki í bygginguna, en ekki
er þó ólíklega til getið, að
fjármunir þeir, sem fara í
þessa einu bankabyggingu,
hefðu nægt til hjálpar þeim
þúsundum íbúðaeigenda, sem
undanfarið hafa skreytt Lög
birtaingablaðið með auglýs-
ingum um nauðungarsölur.
Líklegt er talið, að for-
ráðamenn ríkisbanka þessa
reikni' með drjúgum gjald-
eyristekjum vegna heim-
sókna erlendra bankastjóra
og húsagerðarmeistara, er
komi til landsins til þess að
leita sér fyrirmynda um end
urbyggingu og endurskipu-
lagningu banka sinna.
— v.
Viðskotaillur
læknir...
(Framhald af bls. 1)
í því, að læknirinn á Selfossi
sé óvenju ólipur maður, og
mun það vera sönnu nær, að
hann sé allt of störfum hlað-
inn og sé þess vegna stund-
um dálítið viðskotaillur.
Á Selfossi eru tveir lækn-
ar, héraðslæknir og spítala-
læknir, og öllum ber saman
um hæfni þessara manna
í starfi. En svo virðist sem
það hafi komið fyrir, að
þegar komið hafði verið með
slasað fólk, hafi það verið
píslarganga milli Heródesar
og Pílatusar og hafi héraðs-
læknirinn þá sent sjúklinginn
til spítalalæknisins með þeim
orðum, að þar ætti hann að
fá læknisþjónustu — og öf-
ugt.
Sögð er saga af illa
brenndu barni, sem hvorug-
ur vildi taka við, fyrr en
seint og síðar meir.
Ekki vitum við hvort ein-
hver kritur er milli þessara
tveggja lækna, en það er
sannarlega slæmt, ef svo er.
Selfyssingar höfðu lækni,
sem var dáður af öllum og
annálaður mannkostamaður,
og þó var því einkum við
brugðið, hve fljótur hann
var til hjálpar þegar eitt-
hvað bjátaði á.
Ekki ber að efa, að lækn-
ari hafa annað og þarf^ra
við tímann að gera en að
snúast í kringum móðursjúk-
ar kerlingar dag út og dag
inn, en það er nú eins í þess-
um efnum og svo mörgu
öðru: gullni meðalvegurinn
er víst beztur.
Nauðsynlegt er að taka
það fram, að báðir læknarn-
ir á Selfossi þykja hinir hæf
ustu menn í starfi, og væri
vonandi að þeir geti tamið
sér þá lipurð og þolinmæði,
sem hlýtur að vera hverjum
góðum lækni nauðsynleg.
Sukk og eyðsla
(Framh. af bls. 8)
öllu var umbylt til aukins
tilkostnaðar, engin húsgögn
og tæki, sem áður höfðu ver
ið notuð á stjórnarsetrinu,
þóttu helzt nothæf. Innrétt-
ingum var breytt og ný hús-
Svör við „VEIZTU ?“ á
bls. 6.
1. Is.
2. Nei, aðeins á syðri
helmingi jarðar.
3. Steinn Steinarr.
4. 28,35 gr.
•5. Joði.
6- Undan.
7. Frá byrjun.
8. 5000 m. yfir sjávnrmál.
Hann flýgur hæst allra
fugla.
9. Godtháb.
10. D-vitamín.
með litprentuðu sniða-
örkinni og hárnákvænm
sniðnnum! — Utbreidd-
asta tízknblað Evrópn!
♦!♦
t
♦!♦
Y
T
T
Y
Y
Y
t
Y
Y
<%>
X
t
T
t
X
Y
Y
<&♦
Y
I
X
X
t
Y
Y
4
t
t
♦!♦
- pB’éðieikskorn og furðufregnir
FaSir og börn
t
t
t
t
Y
er þróunm víðast hvar sú,
að blöðin og tímaritin safnast á hendur fárra aðila. Y
t
t
Y
t
t
t
Y
t
t
Y
t
Y
t
❖
Mulai Ishmael, keisari Marokko (1646—1727), var
faðir að 888 börnum. 1 her hans var ein deild með
540 hermönnum, sem allir voru synir hans. Rakara-
gildið í Fez hélt mjög náið bókhald yfir árangurinn
af frjósemi keisarans, því að á gildi þessu hvíldi sú
kvöð, að það varð að verðlauna sérhverja móður í
kvennabúrinu í tilefni nýrra fæðinga. Ef bamið varð
drengur, varð gildið að gefa móðurinni rakhníf úr
gulli, en ef það var stúlka, gaf það henni silfurspegil.
Þegar Mulai Ishmael lézt, reiknaðist gildinu svo til,
að það hefði gefið samtals 548 rakhnífa og 340
spegla.
Blöðin í Vestur-Þýzkalandi
I hinum „frjálsa heimi1
blöðin og tímaritin sa
Svo er nú t. d. komið í Vestur-Þýzkalandi að 89%
(miðað við seldan eintakafjölda) dagblaðanna er í
eigu blaðakóngsins Axel Cesers Springer, þ. á m.
BILD ZEITUNG, HAMBURGER ABENDBLATT og
DIE WELT, og 30% vikublaðanna, en þeirra helzt
eru: BILD AM SONNTAG, WELT DER LITTERA-
TUR, KRISTALL, HÖR ZU! og DIE ZEIT.
Gerviaugu
Kjarnafæða
Boyle Neal, Balley Coffeý, Irlandi, lifði í 115 ár á
haframjöli, kartöflum og mjólk eingöngu.
Þegar í fornöld voru dæmi þess að menn kunnu að
framleiða og nota gervigleraugu. Iðn þessi var eins
konar einkaiðn Frakka allt til ársins 1835, að Þjóð-
verjinn Miiller-Uri í Lauscha, Thiiringen, fullkomnaði
gerð þeirra og jók þannig notkunargildi þeirra.