Ný vikutíðindi - 13.08.1965, Side 7

NY VIKUTlÐINDI
7

;• ♦>
♦ <• ♦ ♦’WvVVv%*vVvVvVVVV%*V%”**VVVvVvvvVvVVVW%**»****VVWVV
Stutt gamansaga eftir GUY de MAUPASSANT
Sagan gerðist, þegar ég
var unglingur og dvaldi hjá
foreldrum mínum í gömlu
Picardy-höllinni, eins og ég
var vanur á sumrin.
Ég var nýútskrifaður
gagnfræðingur, og í skólan-
um hafði ég haft mikinn á-
huga á efnafræði, einkum
efnasambandi, sem nefnist
fosfórkalsíum og hefur
þann eiginleika, að ef það
kemst í vatn, myndast logi,
háværar sprengingar og
jafnframt gýs upp gufu-
mökkur og megn fýla.
Ég hafði meðferðis nokk-
ur hnefafylli af þessu efni,
sem er svipað sódadufti að
sjá, og hafði í hyggju að
leika mér að því í sumar-
leyfinu.
Til okkar kom stundum
í nokkurra daga heimsókn
gömul kona, sem var kölluð
madama Dufour. Hún var
geðstirð og hefnigjörn leið-
indakerling. Hvemig sem á
því stóð, bar hún heiftarhug
til min. Hún lagði allt út á
verri veg, sem ég sagði eða
gerði, og notaði hvert tæki-
færi, sem henni gafst, til
þess að lítilsvirða mig, sú
herjans norn! Þótt hún væri
komin á sjötugs aldur, hafði
hún þykkt, dökkt hár á
höfði og var venjulegast
með kátlega hattkollu, lagða
rauðum borðum. Það var ht-
ið upp til hennar af því að
hún var rík, en ég hataði
hana af heilum hug og var
ákveðinn í því að gera henni
grikk, sem um munaði.
Frændi minn og jafnaldri
var gestur hjá okkur um
tíma. Ég skýrði honum frá
ráðabruggi mínu, en hann
varð dauðskelkaður yfir of-
dirfsku minni.
Kvöld nokkurt, áður en
fólkið var farið upp að sofa,'
læddist ég inn í herbergi
madömu Dufour, dró næt-
urgagnið imdan rúminu henn
ar og gekk úr skugga um
að það væri alveg þurrt. Því
næst lét ég ofan í það lófa-
fyhi af galdraduftinu góða
og flýtti mér svo upp í þak-
herbergið mitt og beið á-
tekta.
Brátt heyrði ég heimilis-
fólkið fara upp stigann og
ganga til náða. Ég beið þang
að til hljótt var orðið, en þá
lædist ég berfættur niður á
næstu hæð, þar sem svefn-
herbergin voru, og hélt niðri
1 mér andanum, þangað til
ég kom að herbergisdyrum
madömu Dufour og gat kíkt
á óvininn gegnum skráar-
gatið.
Kerlingin var að hátta sig.
Þegar hún var komin úr ut-
anyfirfötunum, færði hún sig
í hvítan náttserk. Svo fyllti
hún glas af vatni og stakk
að því loknu allri hendinni
upp í sig, eins og hún ætl-
aði að rífa út úr sér tung-
una, og dró út eitthvað, sem
var rautt og hvítt og dýfði
því ofan í glasið. Það kom
mjög á mig, en brátt áttaði
á mig á því, að hún hafði
bara verið að taka út úr sér
fölsku tennumar sínar.
Næst tók hún af sér hár-
kolluna, og þá sá móta fyrir
nokkrum hvítum hárum hér
og hvar á stangli uppi á
kolhnum á henni. Það var
svo broslegt að sjá skallann
á kerlingunni, að ég átti erf-
ist með að skella ekki upp
úr.
Svo kraup hún á kné á
gólfið og muldraði bænimar
sínar, reis svo upp og teygði
sig eftir koppnum góða. Ég
beið með eftirvæntingu, og
hjartað ólmaðist í brjósti
mínu.
Allt í einu heyrðist suðu-
hljóð og svo dmnur miklar
og sprengingar. Ég leit ekki
af andliti madömunnar; það
var ógleymanlegt. Andartak
var hún hreyfingarlaus eins
og sitjandi marmaralíkneski,
að öðru leyti en því, að hún
glennti upp augun og kreisti
þau saman á víxl. Svo spratt
hún upp eins og f jöður. Það
snarkaði, brast og gnast;
hvítur gufustrókur gaus upp
undir loft.
Hvað átti kerlingaraum-
inginn að halda? Gat þetta
verið árás frá höfðingja und
irheimanna? Eða voru elds-
umbrot innan í henni og hún
tekin að gjósa eins og eld-
fjall? Hún glápti örmagna
af skelfingu á þetta yfirnátt-
úrlega furðuverk. Svo rak
hún skyndilega upp voðalegt
öskur og féll kyhiflöt á gólf-
ið.
Ég þaut eins og örskot
upp í þakherbergið mitt,
fleygði mér upp í rúm og
reyndi að telja sjálfum mér
trú um að ég hefði ekki út
úr herberginu farið og ekk-
ert séð. „Hún er dauð. Ég
hef drepið hana‘,‘ tautaði ég
með sjálfum mér.
Ég heyrði umgang og var
LÁRÉTT.
1. ygld, 5. fól, 10. skessa,
11. land í Evrópu, 13. dvali,
14. gemingar, 16. ákafi, 17.
bogi, 19. matur, 21. sjoppa,
22. viti, 23. snjór, 26. gróð-
ur, 27. grjót, 28. sprænu 30-
ella, 31. andvarp, 32. trúar-
brögð, 33. skammst. 34. sér-
hljóðar, 35. eink. bókst., 36.
vitra, 39. mjöll, 40. tala, 41.
reykja, 43. ógæfulega, 45.
alveg magnlaus af kviða og
hræðslu. Svo heyrði ég að
einhverjir voru að tala sam-
an og að sumir voru að
reyna að byrgja niðri i sér
hlátur. Svo vissi ég ekki fyrr
til en faðir minn gaf mér sitt
undir hvorn.
Madame Dufour var náföl
í framan, þegar hún kom
niður daginn eftir, og hún
drakk hvert glasið á fætur
öðru af köldu vatni. Líklega
hefur hún verið að gera til-
SVÖR og LAUSNIR
á heilabrotum á bls. 6.
Músaveiðin
Kisi verður að byrja á sjö
undu mús (miðað við að
hvíta músin sé númer 1),
þeirri, sem næst er skottinu
á honum.
Froskarnir f jórir.
TU þess að leysa þessa
þraut, þarf að láta froskana
stökkva minnst sextán sinn-
um. En ef áframhaldandi
stökk sama frosks eru talin
einn leikur, þá er hægt að
leysa hana í sjö leikjum;j
númerin eiga við gorkúlur:
(1—5), (3—7, 7—1), (8—4,|
fugla, 47. smyrja, 48. blóð-
ugu, 49. hró, 50. renna, 51.
vein, 52. fljót, 53. stefna, 54.
guð, 55. guði, 57. skáldskap-
ur, 60. eins, 61. málgefin,
63. laumar, 65. steintegund,
66. álegg.
LÓÐRÉTT:
1. þyngdareining, 2. þýt,
3. fæðir, 4. verkur, 5. tónn,
raun til að slökkva eldinn,
sem hún hélt að væri innra
með sér, þótt læknirinn hefði
fullvissað hana um að engin
hætta væri í ferðum.
Upp frá þessu var hún
vön að andvarpa, ef rætt var
um veikindi, og segja:
% ,,Ja, þið ættuð bara að
vita, hvað til eru einkenni-
leg sjúkdómstilfelli"!
En meira fékkst svo ekki
upp úr henni.
4—3, 3—7), (6—2, 2—8,
8—4, 4—3), (5—6, 6—2,
2—8), (1—5, 5—6), (7—1).
Smápeningar.
Kr. 8.70.
Hvernig lit augu?
Þar sem tekið var fram
í getrauninni, að það værir
þú, sem gert væri ráð fyrir
að værir yfirþjónninn, þarf
lesandinn sjálfur að svara
spurningunni eins og við á.
Taflmennska
Þrettán skákir. Annar
taflmaðurinn vann tíu skák-
ir, eða 100 krónur, og tap-
aði þremur skákum, eða 30
krónum, og átti þar af leið-
andi að fá 70 krónur frá
hinum.
6. flausturs, 7. ofar, 8. dug-
ur, 9. greinir, 10. getraunir,
12. líffærið, 13. afkomendur,
15. bæta, 16. partur, 18.
flakkar, 20. hagnaðar, 21.
áburður, 23. brytjar, 24. tví-
hljóði, 25. loku, 26. tónn, 28.
kambur, 29. vera með kláða,
35. lofar, 36. varðtími, 37.
stældi, 38. miða, 39. væta,
40. afstýra, 42. sektar, 44-
óskyldir, 46. totur, 49. um-
ferðarmerki, 51. leiðslan, 52.
góð, 55. kvæði, 56. eins, 58-
varma, 59. bæjarnafn, 62.
borðandi, 64. viðskcyfj, 66.
tölustafur.
LAUSN
á síðustu krossgátu
LÁRÉTT: 1. skelf, 5-
maula, 10. króka, 11. snert,
13. má, 14. pikk, 16. lauk,
17. rs, 19. ata, 21. kot, 22.
laut, 23. áræða, 26. puða, 27.
art, 28. tæringu, 30. rak, 31.
terta, 32. angur, 33. ól, 34.
al, 35. R, 36. vinan, 38.
snapa, 40. e, 41. ósa, 43. að-
ilann, 45. ref, 47. fýla, 48-
skála, 49. æðin, 50. aka, 51.
B, 52. f, 53. ana, 54. nn, 55-
auka, 57. illa, 60. að, 61.
auðna, 63. aumar, 65. maula,
66. eggin.
LÓÐRÉTT: 1. sr, 2. kóp,
3. ekil, 4. lak, 5. M, 6. asa,
7. unun, 8. lek, 9. ar, 10.
kátar, 12. troða, 13. malar,
15. karra, 16. loðna, 18.
staka, 20. autt, 21. kurr, 23.
áætlaðs, 24. æi, 25. agnanna,
26. P, 28. tróna, 29. uglan,
35. rófan, 36. vala, 37-
nikka, 38. salli, 39. arða, 40.
efnað, 42. sýkna, 44. lá, 46.
einar, 49. æ, 51. bunu, 52.
flug, 55. aða, 56. kal, 58.
lag, 59. ami, 62. um, 64. an,
66. e.