Ný vikutíðindi - 21.03.1969, Blaðsíða 7

S Y VIKUITBINDI
7
■Crossgátan
LÁRÉTT.
1. söðull
7. heydreif
13. kvefaðir
14. þrír eins
16. ljómandi
17. vætir
18. hjala
19. strengur
21. ölstofa
23. peningar
24. ending
47. þroskalítill
49. mælir
50. fuglar
52. gefa
53. flytja
55. allslaust
56. gan
47. höfðingja-
stétt
59. menn
61. verk
62. skipaðar
25. fremur smár 63. hrekja
26. tveir eins
27. ört
28. fen
30. hvoftur
32. ellegar
34. skammst.
35. sönglar
36. fólska
37. upphrópun
38. ber
40. stel
41. kaffibætir
43. ringla
LÓÐRÉTT
1. þústa
2. handtókst
3. gremst
4. ílát
5- knattspyrnu-
fél.
6. kyrrð
7. skúfur
8. tveir ólíkir
9. sæg
10. bjálka
45. sbr. 24. láréttll. svarar
12. skips
15. ljótt
20. ygldur
21. nögl
22. stefna
23. viðmótsþýður
29. sáldra
30. glóbjört
31. lærði
32. sútað
33. tréílát
34. tónverk
37. hrjáðar
39. liða
42. siðavanda
43. kasta upp
44. flana
46. blómlega
47. burðarband
48. þekja
49. súldrið
51. hljómað
54. líkamshlutinn
58. tveir óskyldir
59. tímabil
60. egypskur guð
61. nazistalið.

lög í hans augum, hversu kostnaðarsamar, sem þær
voru eða fráleitar. Einn goðan sumardag, þegar henni
datt í hug að fara í sleðaferð, gaf hann skipun um að
götumar frá Versölum til Parísar skyldu þaktar þykku
lagi af salti. M var lítið um salt í Frakklandi, og það
var mjög dýrt. Almenningi sárgramdist þessi eyðslu-
semi, og eftir sleðaferðina hirtu fátæklingar töluverðan
hluta saltsins af götunum.
Ibúð Jeannes var sú íburðarmesta í allri Versalahöll-
inni. Gull, kristall og marmari lýstu hvarvetna, og svefn
herbergið var opinberun. Hin breiða rekkja var á upp-
hækkuðum palli, og sængurhimininn báru uppi fiórar
útskomar súlur, sem hver og ein var listaverk. Teppið
var bróderað með gulli og eðalsteinum, og þrepin upp
að rúminu voru lögð hvítu silki.
Kjóla Jeannes teiknuðu beztu listamenn Evrópu í
faginu, og fáein tízkufatafirmu unnu einungis fyrir
hana. Mánaðarlega var brúða, klædd í síðasta búningi
hennar, send frá París til helstu tízkumiðstöðva Ev-
rópu, svo að ríkar hefðarmeyjar gætu látið sauma eft-
irlíltingar. Madame Dubarry gat vel leyft sér þetta, því
þegar eftirlíkingarnar voru loks fullsaumaðar, var hún
komin í nýja múnderingu.
Þrátt fyrir það, að kjólar Jeannes væm óskaplega
dýrir, verkaði hún aldrei of áberandi skartklædd. Eitt
af leyndarmálum þeim, sem hún hjúpaði um sig, var
einfaldleiki. Á þeim tíma, þegar fólk þvoði sér sjaldan,
fór hún í kalt bað daglega — hún notaði ilmvötn af
smekkvisi og mjög lítið af smínki eða andlitsfarða. Sér-
kennandi fyrir fegurð hennar var ferskt og blómstr-
andi útlit — hún var náttúrubamið meðal hirðfólks út-
klíndu í ilmsmyrslum og fegrunarlyfjum. Herrarnir
vom þá engir eftirbátar kvenfólksins í þeim efnum.
SJÓNVARPSLOFTNET
Tek að mér uppsetningu, viðgerðir og breytingar
á sjónvarps- og útvarpsloftnetum. Tjtvega allt
efni, ef óskað er Sanngjamt verð og fljótt af
hendi leyst
Upplýsingar í síma 1-6-5-4-i frá kl. 9—6 og
1-4-8-9-7 eftir kl. 6.
Árið 1774 dó Lúðvík XV úr bólusóttinni, og fimm
ára ,,stjóm“ Madame Dubarrys var á enda. Sonarsonur
hins látna konungs, Lúðvík XVI og drottning hans,
María Antoinette, litu niður á Jeanne, og henni var
vísað frá hirðinni. En hún fékk að halda eigum sínum
og höllinni Louveciennes í Marly, sem ástvinur hennar
hafði gefið henni. Hinn nýi konugur veitti henni jafn-
vel lífeyri.
í mörg ár bjó hún kyrrlátu lífi í Louveciennes. París-
arbúar gleymdu henni, en í Marly varð hún vinsæl fyr-
gjafmildi sma. Hún var goðhjörtuð og fór daglegar
ferðir til fátækra og sjúkra. Raunar hafði hún ekki
lagt ástina á hilluna, og gamli hertoginn af Brissac var
lengi elskhugi hennar — og nú lét enginn sig það neinu
varða.
En einn góðan veðurdag var friðurinn úti í Frakk-
landi. Brimöldur byltingarinnar ultu yfir landið, og ari
stókratar vom handteknir og líflátnir. — Madame Du-
barry flýði til Englands, og hefði hún dvalist þar áfram
myndi hún hafa lifað þessa skelfingartíma á enda. Á-
stæðan fyrir því, að hún fór aftur til hallar sinnar, var
sú, að hún hafði skilið þar eftir talsvert af dýrum
skartgripum. Og af hjartagæzku sinni hugðist hún
selja þá, svo að hún gæti hjálpað ofsóttum aðalsfjöl-
skyldum.
Þetta var 1793. I janúar hafði konungurinn verði
hálshöggvinn, og í október drottningin. Skömmu seinna
var byltingarforsprökkunum bent á Madame Dubarry
— það er sagt hafa verið verk negraþjóns hennar Za-
more, ungum manni, sem hún hafði annast frá því
hann var lítill.
Hún var handtekin, og fátæka stúlkan frá Vancoul-
eurs var sökuð um að vera aristokrati eða höfðingi, og
ennfremur hljóðaði ákæran á það, að hún hefði borið
umhyggju fyrir hinum líflátna „harðstjóra" Lúðvíki
Capet — eins og konungurinn var kallaður. Hún var
dæmd til lífláts án nokkurra vafninga.
Og svo rann upp dagurinn 8. desember 1793. Enda
þótt dagurinn væri dimmur og kaldur hafði múgur og
margmenni safnast um afstökustaðinn og á nærliggj-
andi götum, til þess að eygja hina konunglegu frillu á
helför sinni.
Loksins kom fátæklega grindarkerran skröltandi, og
fólkið teygði álkuna. Madame Dubarry stóð hnarreist í
vagninum með hendur bundnar á bak aftur. Hún var
fimmtug að aldri og hafði gildnað talsvert, en andlitið
var ennþá frítt.
LAUSN
á síðustu krossgátu
Lárétt
1. saftina, 7. hvessir, 13.
aular, 14. U.S.A., 16. skóli,
17. Ural, 18. illt, 19. makar,
21. rót, 23. spara, 24. nr.,
25. rafabelti, 26. ar, 27. kaf,
28. ló, 30. æða, 32. ske, 34.
dr., 35. aflaga, 36. óskyld, 37.
ár, 38. ana, 40. S.U.S., 41.
dá, 43. val, 45. ál, 47. stríp-
aður, 49. H.K., 50. ljótt, 52.
sag, 53. megra, 55. gúli, 56.
laup, 57. agans, 59. eik, 61.
glufa, 62. rigning, 63. rak-
arar.
Lóðrétt
1. saumnál, 2. aurar, 3.
flak, 4. talar, 5. ir, 6. au, 7.
ha, 8. es, 9. skipi, 10. sóla,
11. illra, 12. ritarar, 15, sjó-
bað, 20. rauðanótt, 21. rak,
22. tef, 23. stokkuðum, 29.
óar, 30. æla, 31. aga, 32.
sss, 33. eys, 34. ddd, 37. á-
málgar, 39. tapaði, 42. áskap
ar, 43. vís, 44. lag, 46. ljúgi,
47. stinn, 48. rella, 49. hrufa,
51. ólag, 54. gaur, 58. si, 59.
eg, 60. kr, 61. G.K.
— ☆ —
Staðreyndir
Þegar Bandarlkjamenn
sömdu við Frakka árið
1803 um kaup á 827.987 fer
mSna landsvæði við Mexico-
flóann, þurftu þeir að borga
um það bil fjögur eent fyr-
ir hverja ekru lands (ein
ekra eru rúmlega 0.4 ha.
og ein ensk fermíla er 640
ekrur eða 2.59 ferkm.).
— ☆ —
I Stóra-Bretlandi er ár-
lega stolið yfir 200 000 kött
um, sem oft eru seldir ein-
staklingum eða vísindaleg-
um tilraunastofum.
— ☆ —
Hjúskaparráðunauturinn
Edward Griffith hefur kom
ist að þeirri niðurstöðu, eft-
ir langa reynslu í starfi, að
um það bil 93% af enskum
eiginkonum telja manninn
sinn vera slæman elskhuga.
— ☆ —
Vitað er að lakk var not-
að þegar 500 árum fyrir
Krists burð.
I
tyið prenlum
aftt (yrir ijður
HsLÍ=J
ífCver(isgötu
CReykjavík
(Framhald á bls. 3)