Ný vikutíðindi - 24.07.1970, Blaðsíða 7

NÝ VIKUTÍÐINDI
7
eitt sinn að henni með Gioc-
undi í skóginum.
Hann læddist að þeim og
miðaði á þau byssunni. Hún
bað hann að þyrma lífi
bans, og Spada lét undan.
En hann bai'ði Giocundi,
þar til hann missti rneðvit-
undina, og rak Maiáu snökt-
andi inn. Daginn eftir var
hún flúin ásamt Giocundi.
Spada vax-ð óður og þyrsti
i hefnd. Hann leilaði viðsveg
ar, og að lokum sendi liann
menn sína til að sækja bróð
ur Maríu heinx til Caviglioli.
„Hvar felur systir þin
sig'r
Piltuiánn, senx ekki var
nema sextán ára, stai’ði á
óðan bófafoi'ingjann.
„Það er engin fui'ða þótt
Mai'ía hafi vei'ið leið á þér,
ef þú hefur glápt svona á
hana',“ hreytti hann út úr
sér. „Þó ég vissi livar hún
væri, heldui'ðu þá að ég
segði þér það!“
Spada réð sér varla. Pilt-
urinn vikli ekkert segja. Ein
hver stakk upp á að pína
hann til sagna, en Spada
hafnaði þvi. Hann sat um
stuxxd og starði þungbúinn
inn í dimnxan skóginn og
drakk sterkt vín.
„Farozza,“ kallaði hann
allt í einu, „konxdu með
sti'ákinn aftui'.“
Hann fékkst ekki til að
tala, og Spada fylltist heift
aræði. „Þú vilt ekki nota
tunguna/1 æpti hann. „Gott
dg “ve 1," 'j) ú' ‘ s k ál l u vei'a án
liennar!“
Næsta morgun fann verka
maðurinn piltinn ráfandi
frávita í útjaði'i Ajaccio.
Hann var tunguskorinn og
annað augað hafði verið í'if-
ið úr honum. Spada liafði
fyrirgert miskunnsemi og
virðingu allra manna.
Hann leitaði án afláts að
Maríu og Giocundi og lxafði
loks upp á þeim i fæðingar-
bæ- sínum, Lopigna. Hann
fór til hússins, þar seiix
njósnarar hans sögðu þau
leynast, skaut gegnum rúðu
á tvær skuggamyndir, sem
hann sá gegnum gluggatjald
ið i faðmlögum inni fyrir.
Báðir skuggax’nir féllu.
Spada hljóp til fjalla; blóð-
þorsta hans var fullnægt. En
hann varð viti sínu fjæi’, er
hann frétti, að hann hefði
drepið auðugan fi'ænda Gi-
ocundis í faðmi fi-illu sinn-
ar, og að Giocundi hcfði erft
hann og flúið með Maríu til
Frakklands!
Tveimur dögum seinna
kom Pietro með sár á liand-
legg.
„Caviglioli,” stundi hann
„Þeir sátu fyrir okkur.
Skutu Giuseppe .. “
Gaviglioli! Auðvitað gat
hann ekki látið hjá líða að
hefna harma sinna á Spada.
Spada sendi honurn hoð unx
að hann tæki áskorunimxi.
Sendiboðinn kom aftur
myrtur, buixdinn i söðlinum.
Það var eina svar Cavigliol-
is. , i
Eikki löngu seinna veitti
Caviglioli Spada og nxönn-
unx hans fyi'irsát í skógin-
uni. Tveir af mönnuxn lians
féllu, en Caviglioli skildi
eftir hlóðpoll. Steixxn, seixx
Spada hafði skotið í, flísað-
ist og lenti í aixdlili Gavigli-
olis, hi'aut kjálkann í hon-
unx og blindaðí liann á öðru
auga, svo að Iiann var litlu
betur farinn en hinn ungi
bróðir lians. •, 1 '■
Josef Bai’toli var banda-
nxaður Caviglioli og lét ail-
mikið til sín taka. Árið 1930
var byggð í Ajacció spila-
liöll, senx kostaði tvær millj
ónir franka. Bartoli krafðist
þess, að eígandinn gi’eiddi
lionum ákveðið gjald fyrir
„vernd“, en hann neiíaði af-
dráttarlaust. Bartoli taldi
sér þvi skylt að brénna höll-
ina til ösku, til að standa
við oi'ð sín.
En þetta var ekki hrist
fram úr erminni. I Ajaccio
var öflugt lögreglulið. Bai't-
oli leitaði liðveizlu Cavigli-
olis, og þeinx tókst að fá
hundrað og fimmtiu í'íðandi
liðsmenn. Þeir konxú þéys-
andi eftir strætum borgai'-
innar kvökl eitt og skelfdu‘
íbúana nxeð ópunx og skot-
liríð.
Þeir slógu Iiring um höll-
ina og vörnuðu lögreglunni
og slökkviliðinu aðgöngu.
Höllin stóð í björtu báli, og
um morguninn, þegar bóf-
arnir héldu hrótt, vár hún
aska ein. Bæði á Korsíku' og
í Frakklandi várð sú skoð-'
un æ almennari, að ganga
yrði milli bols og höfxjðs á
þessuín úflagaflokkuxn.
Caviglioli varð næstur til
að vekja á sér mikla at-
liygli. Fram til þessa höfðu
það verið óskráð lög meðal
bófanna að ráðast ekki á
útlenda fei’ðamenn. Korsiku
búar höfðu miklar tekjur af
fei'ðamönnum, og; hefðu
aldrei fyrii’gefið þeim, sexii
gerðu á hluta þeirra. Einu
sinni hafði Caviglioli nunx-
ið á brott Anxeríkumann og
dóttur hans, en Romanetti
hafði neytt hann til að
sleppa þeim aftur. Þau
urðu þakklát, og kurtéisi
bófanna gagnvart útlending
um varð fræg. En nú þegar
Romanetti var dauður, og
Spada, erkióvinur lians kom
inn í hans stað, tók Cavigli-
oli að hyggja á að hagnast
á kostnað liinna ríku úllend-
inga. Það var kona lians,
Leca, sexxx kom með frum-
lega uppástungu.
1 Guagna var aðal bað-
staður Koi'síku, þar sem
gestirnir íþyngdu sér ekki
með nxeiri baðfatixaði en
þeinx gott þótti. Korsíkubú-
ar eru frenxur íhaldssamir í
velsæmisnxálum, og ! þeir
hneyksluðust af að sjá sti’ip
lingana. Hví ekki, sagði
Leca, að heinxta gjáld und-
ir þvi yfirskini að stuðla að
ahnennu velsæmi ? .
Caviglioli félist á það.
Hann sendi baðgestunum
aðvörun og kom jafnskjótt
sjálfur á vettvang ásarnt
Mamma eða Amma?
Jæja, hvor hafði rétt fyr-
ir sér — mamman eða emm-
an? Hérna eru svörin við
spurningunum á b!s. 2.
1. Manxnxa þín hefur rétt
fyrir sér. Auðvitað þarf litli
drengurinn þinn að vita að
þú sért sanngjöi-n, en þegar
hann hefur eitt sinn komist
að raun um það (og það
hefur liann vafalaust gei't
nú þegar),. þá ei' nxargt senx
hann verður að taka trúaxx-
legt skýringai'laust.
2. Þú lxefur rétt fyrir þér,
af þeirri orsök sem þú nefn-
ir og tveimur öðrum. Refs-
ingin er allt of þung fyrir
„glæpinn”, og svona hefxxd
styrkir ekki lieldur ást og
virðingu bai-nsins. Hún vek-
ur einungis gremju sem
lengi eimir eftir af.
3. Þú hefur í'étt að nxæla,
af því að lífið á nóg af freist-
ingum. Litla telpan þín íxxun
fá næga æfingu í að stand-
ast þær, án þess að þú skap-
ir henni þær að óþörfu.
4. Mannxxa þín veit betur
en þú. Það hefur sem sé xxý-
lega vei'ið sannað að ung-
höi’n, einkunx pelabörn, fá
ekki að sjúga nógu mikið.
Þéfs y.egna.leyfa. lækiiar ,nú
orðið notkun snuðsins. Snuð
ið var ólheilnæmt áður fyrr,
þegar það var látið liggja
hér og þar i ryki og ólofti,
og svo stungið ósoðnu upp
i banxið þegar það grét, án
þess að atlniga hvort barnið
gréti af því að það var nxeð
niðurgang eða nælubi'oddur
rakst í það.
5. Þú fei'ð nxeð rétt nxál,
því að telpan þín getur konx-
ist að raun unx að þér mis-
líkar ef hún er óhlýðin og
óþæg, en að þú elskir hana
alltaf.
6. Maninxa þín veit livað
liún syngur. I þessu tilfelli
myndi drengnum líða rniklu
betur ef hann fengi að borga
tjónið. Hann hefur litla dóm
greind á verðinu, og þar senx
þetta var óheppni, þá ætti
ekki að íþýngja honum nxeð
því að láta sem hann hafi
drýgt einhvern glæp.
7. Þú hefur að nxiklu leyti
iréttara fyrir þér. Þegar
drengurinn eldist þurfa verð
launin að aukast jafnt og
þétt, ef það á að fullnægja
auknuxxx kröfum lians til lífs-
ins senx þi-oskuðum ungl-
ingi. Fyrr eða síðar liættir
hann að taka tillit til slikra
vex'ðlauna, enda er liættu-
legt að leggja peningamat á
sígilda þekkingu. Hins veg-
ar er tilvalið að haldathátíð.
eða brcyta eitthvað til, líkt
og þegar íxxaðurinn þinn hef-
ur hækkað í stöðu, ef son-
urinn hefur lokið góðu
prófi.
8. Manxnxa þin hefur rétt
að mæla, þvi að þótt ólæti
hans séu alveg eðlileg, þá
sýna þau að lxann kann ekki
vel við sig undir þessum
kringunxstæðum. Því ætti að
láta liann leika sér í ró og
næði i öði’u hei’bergi (fara
nxeð liann þangað ef til vill
áður en gesturinn kemur)
—- en ekki af því að það sé
í-efsing, heldur vegna þess
að það er öllum fyrir beztu.
9. Þú hefur rétt fyrir þér,
af því að ef lxann er sleginn,
fær hann þá hugmynd að
í’ifið dagblað sé sjálft vont
— senx ekki er rétt. Ef hann
má rífa, álitur hann að þú
sért góð og skynsöm mann-
eskja, sem skilur slíka hluti
og sé að hjálpa honum
áfram i hinum erfiða heimi
fulloi'ðinna nxanna.
10. Mamnxa þín hefur á
réttu að standa. Staðhæfing
þín hlýtur að verða að engu
fyrr eða síðar. Börnin hafa
týnt skóhlífunx eða jafnvel
skólatösku fullri af bókum
Eitt af hlutverkum foreldr-
anna er að vernda börnin
og lxlynna að þeim — að
vernda þau fi'á þjáningum
ogiafleiðinguma vei'kaþeÍEra,'
þegar þau ern breyzk, fá-
fróð og skoi'tir dómgreind.

Qij IjlgjJJJ
mm
liði sínu. Hann skattlagði
sérhvern gest unx fi'mm ster-
lingspund, og þeysti síðan
burt og tók með sér tvær
amerískar stúlkur, sem
höfðu neitað að borga. En
þeiin var strax skilað aftur:
Leea kærði sig ekki um nær-
veru þéirra í bækistöðvum
nxanns síns. Lögreglan gerði
xit leiðangur til að hand-
sama liann, en árangurs-
laust, og boi'gai'búar voru
fullir öi'væntingar. Sumir
lögðu til, að Spada yi'ði
fenginn til lxjálpar.
Spada féllst á að vernda
baðstaðinn fyrir liundrað
þúsund franka á ári. Fyrir
fjórðungsmilljón i viðbót
bauðst hann til að drepa
Caviglioli. En hann frétti af
þessum ráðagerðum og hélt
aftur til Guagno meðan
Spada safnaði liði sínu. í
þetta sinn kúgaði hann stór-
fé út úr gistihúsa- og veit-
ingaliúsaeigendunx. Menn
hans fói'U unx boi'gina skjót-
andi á báða bóga. Þýzkur
ferðamaður, sem stakk höfð
inu út unx glugga, fékk kúlu
gegnunx ennið.
í nóvenxber 1931, skönxmu
eftir þessa atbui'ði, kom
Pietro með fréttir til virkis
Spada.
„Tvö herskip eru á höfn-
inni,” sagði hann æstur. Sex
hundruð lögreglumenn og
liei'iiienn eru komnir í land,
með brynvagna og flugvél
ar. Signor, nú ætla þeir að
láta okkur kenna á þvi.”
„Púf, hvernig ættu þeir að
rata unx skógana?” spui'ði
Spada fyi-irlitlega.
„En ég segi satt, signor,
þetta er alvarlegt. Þeir hafa
Vasi til að vísa sér leið.
Luigi Vasi, óskilgetinn son
Caviglioli, senx þekkir
Maquis eins og fingurna á
sér.”
„Fjandinn sjálfur!” sagði
Spada og spratt á fætur.
Þetta var ekkert grín. Fífl-
in, Bartoli og Caviglioli,
(Framh. á bls. 4)
ÞJóta
þotur
«i-V.
íx.Jhc. I'MÍ v.v.
NOTIÐ hraSferðir Loftleiða heim-
an og heim.
þrjátíu þotuferSir á viku
til Evrópu og Ameríku.
| NJÓTIÐ hagkvæmra greiSslukjara
LoftleiSa.
NEYTIÐ góSgætisins, sem fram-
i j reiit er í LoftleiSaferSum.

k
'OFTLEIDIR