Ný vikutíðindi - 18.02.1972, Page 1
Frjálst blað
gefið út
en opinberra
styrkja
Lögreglan biinimar enn
Árangurslaus vínlrií tíu sinnum í sama
bílimm — og boniiin ekið í klessu
Fyrir nokkru stöðvaði lög-
reglan sama leiguMlstjóra i
tíunda skipti á nokkrum
mánuðum og gerði vinleit í
Mlnum, en fann þar ekkert
áfengi fremur venju.
En í þetta skipti létu verð-
ir laganna sér ekki nægja að
leita að áfengi. Þeir rifiu af
honum peningaveski hans
með valdi, töldu peningana
i því, skrifuðu upp ávísanir,
sem i þvi voru og hugðust
rannsaka þær nánar, auk
þess sem þeir athuguðu ná-
kvænrlega öll skjöl og skil-
riki bílsljórans, er liann
hafði i veskinu.
lynóilur húsa-
smihr í Rvík
SM tji* fii ur) prcMtuuw —
ÍMarnuöi /i ú íjj ó r ö u
Mjög merkilegt og um-
fangsmikið hjúskaparmál er
mi i uppsiglingu í Regkjavík
um þessar mundir. Er hér
um að ræða riann nokkurn,
Kafbátsforinginn
fífldjarfi
Sagan af því, þegar fyrsta
þýka kafbátnum var sökkt
fyrir tilstilli radartækis í
heimsstyrjöldinni.
Sjá bls. 6.
Gleðisaga
Þegar maður nokkur villt-
ist á raðhúsum og komst í
kynni við einmana konu.
Sjá bls. 2.
Listamannalaunin
Sjá leiðara á bls. 2.
S j ón varpsdagskrá
varnarliðsins
fyrir næstu viku ásamt efn-
iságripi af kvikmyndum, sem
sjónvarpið sýnir. —
Sjá bls. 5.
Fólgin verðmæti
í íslenzkri mold
Sagt frá ýmsu, sem grafið
var í jörð á stríðsárunum.
(Baksíða).
Seigar þær
sænsku
Hún er 21 árs og hefur
elskað 1000 manns. — Sjá
baksíðu.
sem um skeið var grunaður
um þríkvæni — og það ekki
að ástæðulausu.
Maður þessi, sem er húsa-
smiður, hefur löngum búið
með þremur konum, og hef-
ur að sögn farið vel á með
þeim kynsystrunum, þar lil
nú fyrir skömmu að hann
tók upp á því að gerast ó-
trúr þeim þremur með þeirri
fjórðu.
Þá mun einni hinna
þriggja liafa verið nóg hoð-
ið, og rauk hún að heiman
i fússi.
Forsaga þessa máls er sú,
að maður þessi hafði lengi
búið með tveimur konum,
sem raunar eru systur, og
átt með þehn hörn á víxl.
Að hann liafi verið giftur
þeim báðum er hins vegar
ekki á rökum reist.
Siðan gerðist það i mál-
inu, að ung frænka þeirra
systra, stúl'ka norðan úr
Húnaþingi, kom til Reykja-
víkur og seltist að hjá frænk
um sínum, en vinnu hafði
liún fengið i verzlun hér í
horg.
Ekki leið á löngu áður en
hún fór að þykkna undir
belti og var á engan hátt
reynt að lejma þvi, að húsa-
smiðurinn væri faðir að því
barni. Stúlkan ól síðan svein
harn, en fluttist svo af heim-
ilinu og hugðist húa annars
staðar.
Og nú skeði það undar-
lega. Systurnar tvær gengu
á fund hennar og háðu hana
^ninh. á bls. 4
Og ekki nóg með það, held
u-r var hilstjórinn neyddur
til að fara upp í bílaleiguMl,
sem lögregylan hafði með
höndum, og farið með hann
á lögreglustöðina, en lög-
regluþjónn látinn aka leigu-
híl hans, sem liann átli ekki
sjálfur, gegn andmælum
lians.
AksLur lögregluþj ónsins
var þó ekki beysnari en svo,
að hann ók leiguhölnum inn
á aðalbraut í veg fyrir ann-
an hil — og fór svo, að á-
rekstur varð og leigubíllinn
stórskemmdist!
Peningaveskið mun leigu-
hílstjórinn hafa fengið af-
lient aftur, þegar húið var
að hálf-eyðileggja hílinn,
sem liann var með og lög-
reglan tók af lionum, en ók
svona ógæfulega, eftir að
hæði veskið og bíllyklarnir
höfðu verið teknir af lionum
með valdi.
Þess má geta, að gerl hef-
ur verið við hílinn, þólt hann
sé ekki jafngóður, og lofað
hefur verið að borga honum
vinnutap lians, þótt greiðsl-
an hafi ekki verið innt af
hendi, þegar þetta er skrif-
að.
Framhald á bls. 4
‘Jataflella...
TaSinn af, en lokaðist inni
í felustað smyglvarnings!
Furðusaga úr íslenzka verzlunarflotanum
Það er opinbert leynd-
armál að gífurlegu magni
af áfengi og öðrum toll-
varningi er jafnaðarlega
smyglað liingað til lands
með verzlunarskipum
landsmanna.
Tollgæzlan er að vísu
æði ströng, en ekki væri
vinnandi vegur að anna
því að taka alla, sem
reyna fyrir sér að smygla.
Hefur þvi það ráð verið
tekið að taka svokailaðar
„stikkprufur“ á skipunum
og gera gagngerar rassíur,
þar sem skipin -eru bók-
staflega rifin niður i leit
að smyglvarningi.
Þá er vitað að tollgæzl-
an er i nánu sambandi við
vissa aðila erlendis, og er
þar raunar um alþjóðlegt
samstarf tollvarða að
ræða.
Þannig er það, að ef
grunur leikur á þvi að ó-
eðlilega miklu magni af
áfengi, svo ekki sé nú tal-
að um eitthvað sterkara,
sé skipað um borð, þá er
umsvifalaust sent skeyti
til viðkomandi lands, þess
efnis að skip sé á leiðinni
með smyglvarning.
Það er ekki að undra,
þótt skipverjar á skipun-
um geri sér far um að
koma þessum varningi á
góða felustaði. En þó mun
nú svo komið, að tollverð-
ir vita um næstum alla
hugsanlega staði um borð
í skipunum.
Það hefur mjög verið
tiðkað að fela smyglvarn-
Framhald á bls. 4