Ný vikutíðindi - 25.02.1972, Blaðsíða 5

NÝ VIKUTÍÐINDI
5
mpatfíkutAjcHiJai'ptö
Fastar fréttir eru kl. 7.00 og
11.00.
SUNNUDAGUR 27. febrúar
10.45 Sacred Hearts
11.00 Christophers
11.15 This Is The Life
11.45 The Lovers
12.15 The Big Picture
12.45 CBS Reports
1.30 NBA Basketball:
Lakers vs. Bullets
3.15 Winter Olympic Closing
4.05 AAU Champions
5.20 Sixty Minutes
6.05 Gentle Ben
6.30 Governor and JJ
7.15 Greatest Fights
7.30 All In The Family
8.00 Mod Squad
9.00 Movin’ With Nancy
10.00 12 O’Clock High
11.05 Northern Lights Play-
house
High Noon
'Tiassical Western. Stars:
Grace Kelly and Gary Cooper.
MÁNUDAGUR 28. febrúar
3.45 Coffee Break
4.05 Barbara McNair
4.55 Beverly Hillbillies
5.20 Theater 8 —
April In Paris
An American chorous girl
is erroneously selected for an
Arts and Music Festival in
Paris. But, of course, she really
„makes out“ in the end. Stars:
Doris Day, Ray Bolger, Claude
Dauphin and Eve Miller. Musi-
cal-comedy, 1953.
7.30 Bil] Cosby
8.00 High Chaparral
9.00 Hawaii 5-0
lO.OOMake Your Own Kind Of
Music
11.05 The Tonight Show
ÞRIÐJUDAGUR, 29. febrúar
4.00 Coffee Break
4.20 Sesame Street
5.20 DuPont Cavalcade
5.45 On Campus
6.10 Age Of Aquarius
7.30 Nanny & Professor
8.00 Tuesday Night At The
Movies —
Love In The Afternoon
The daughter of a French
private detective becomes in-
trigued with an American play
boytycoon. Her father investi-
gates but the girl is helpless.
Stars: Gary Cooper, Audrey
Hepburn, John McGiver and
Maurice Chevalier. Comedy,
1957.
10.10 Kraft Music Hall
11.10 Pro Boxing
MIÐVIKUDAGUR 1. marz
4.00 Coffee Break
4.25 Animal World
4.50 Dobie Gillis
No Trace
A famous English mystery
writer was a ariminal as a
youth. But when his former
partner tries to expose him
through blackmail, the writer
goes to the plot of one of his
books to get rid of the man.
Stars: High Sinclair, Dinah
Sheridan and John Laurie.
Mystery, 1950.
7.30 Daniel Boone
8.30 Here’s Lucy
9.00 Braken’s World
10.00. The Fugitive
11.05 Dick Cavett
FIMMTUDAGUR 2. marz
4.00 Coffee Break
4.15 Colonel March
4.45 Theater 8 —
High Noon
(See Sunday)
6.10 The Smithsonian
7.30 Family Affair
8.00 Northern Currents
8.30 Charlie Chaplin
9.00 CBS Newcomers
10.00 Naked City
11.05 Northern Lights Play-
house —
Dante’s Inferno
FÖSTUDAGUR 3. marz
4.00 Coffee Break
4.25 Bill Anderson
4.50 Theater 8 —
Love In The Afternoon
7.30 My Three Sons
8.00 Wild Wild West
9.00 Laugh-In
10.00 Perry Mason
11.05 Northem Lights Play-
house —
ir þúsund dollara seðlar hjá
beltinu hennar; og nú kastaði
hún enn einu sinni og tautaði,
um leið og hún blés á tening-
ana:
— Svíkið mig ekki núna, ten
ingar.
Hún velti þeim — og missti
alla seðlana og beltið að auki.
Steve tók næst við teningun-
um, strauk þeim í lófa sér,
lagði tvo þúsund dollara seðla
á gólfið og sagði:
— Leggið á móti.
Debbie beit á vörina, en
smeygði slðan blússunni yfir
höfuð sér og lét pilsið falla
á gólfið um leið.
Um ' leíð'' og Steve tók við
teningunum, gjóaði hann aug-
unum út undan sér og dáðist
með sjálfum sér að líkama
hennar. Hún hafði sagt það
satt, að hún hafði hugsað vel
um líkama sinn. Svartar kven-
buxurnar þöndust út undan
þrýstnum mjöðmunum, og það
var ekki um að villást, að
brjóstahaldararnir héldu utan
að bústnum brjóstum.
Steve kastaði, og í ellefta
kasti þar frá, sagði hann:
— Jæja, látið þær falla.
Debbie roðnaði enn meir,
beit á vörina og svaraði:
— Ekki enn.
Hún settist á gólfið, klæddi
sig úr sokkunum og lagði þá
við hliðina á tveimur þúsund
dollara-seðlinum hans.
— Ég hefi lagt á móti, sagði
hún eldrauð í framan.
Næst var það sokkabanda-
beltið, og nú var ekki annað
eftir af fötum, en brjóstahald-
ararnir og brækurnar.
Að nokkrum köstum liðnum
missti hún einnig brjóstahald
arana, og þá bað hún um nýja
teninga og fékk þá. Og enn
var kastað á víxl. Nú hreyfð-
ust brjóst hennar laus eftir því
sem hún hreyfði sig til. Þau
voru stærri en Steve hafði gert
ráð fyrir. Eftir tuttugu köst,
smeygði Debbie hendinni und-
ir buxnastrenginn og hrópaði:
— Gæfan hlýtur að fara að
brosa við mér, og þér getið
ekki gengið svona langt.
— Þér hafið eitt tækifæri
enn, svaraði hann, og hún beit
enn á vörina og lagði brækurn-
ar hjá seðlinum.
Aðdáendur hennar ættu að
sjá hana núna, hugsaði Steve.
Það var sjón að sjá, og í næsta
kasti var ljóst, að hann hafði
sigrað. Hún átti ekki fleiri flík
ur að láta á móti, og nú átti
hann bara eftir að hirða vinn-
inginn. Hann seildist eftir
henni, en hún bar sig fyrst á
móti og formælti honum, þar
til hún féll aftur á bak á legu-
bekkinn. Eftir það var eins og
myrkur lykist um hana, nei,
nei, ó, já, já ....
HEILLI eilífð seinna hringdi
síminn. Debbie hélt fyrst að
þessi hringing væri innan í
höfðinu á sér. Varir hennar
voru upphlaupnar og sollnar,
hún fann hvernig húð hennar
var rifin eftir ástaratlot, og
líkami hennar var allur lurk-
um laminn líkt og hún hefði
orðið undir valtara.
Þessi maður var óhemja,
náttúrukraftur; það var ekki
um það að villast. Debbie lét
sér ekki á sama standa.
— Ég er búin að vera,
hugsaði hún.
— Taktu símann! skipaði
Steve, sem lá við hlið hennar
örþreyttur og nakinn.
Debbie staulaðist framúr og
seildist eftir símtólinu.
— Halló, sagði hún loðmælt,
hver er þetta?
— Þetta er ég, ástin mín,
hann litli gamli Morrie. Mér
þykir það leitt, að ég gat ekki
haft samband fyrr við þig, en
ég var einmitt að semja fyrir
þig. B. J. vill að þú byrjir
strax á morgun. Þetta er allt í
lagi, ef þú ert fær um að vera
mætt við myndatöku kl. 6 í
fyrramálið. Telpa, telpa, öll
þín vandamál eru úr sögunni.
* Staigengill
Framhald af bls. 7.
Austurlanda. Hann dvaldist þá
eina viku í New York hjá
henni — og þá hélt hún meira
að segja dagbók ennþá —.“
,,Þá ætti það að vera auð-
velt. Allt( sem hún þarf að
gera, er að spyrja hvorn þeirra
um sig um þessa viku. Sá rétti
hlýtur að muna eftir öðru eins
ævintýri frá æsku sinni.“
„Hún hefir gert það,“ sagði
séra Brown vonleysislega. „Báð
ir muna eftir því. Og báðir
segja þeir, að eðlilegt sé að
hinn get svarað spurningunum,
þar sem hann hafi sagt honum
frá þessu öllu þegar þeir voru
í Kína.
Aumingja gamla konan er al
veg úttauguð eftir þetta allt
saman. Hún segist vera reiðu-
búin til að skipta fénu milli
þeirra. — „En það vil ég ekki
láta viðgangast!" sagði gamli
sálnahirðirinn af mikilli al-
vöru.
Ellery spurði um allt, sem
honum gat komið til hugar,og
það var þó ekki fátt.
„Jæja þá séra Brown,“ sagði
hann að lokum og hristi höfuð-
ið, en andlit gamla prestsins
varð aumkunarlegt, „ég veit
ekki.....Og svo þagnaði hann
allt í einu og hristi höfuðið.
„Já!“ hrópaði presturinn.
„Jú, kannske veit ég — um
aðferð til að komast til botns
í þessu. Hvar eru þessir tveir
Jóhannesar?"
„Á prestsetrinu."
„Gætuð þér látið þá koma
hingað innan einnar klukku-
stundar?“
„Já,“ sagði séra Brown á-
kveðinn, „já, já, ég held nú
það.“
Að klukkustundu liðinni
kom séra Brown aftur og ýtti
á undan sér inn í svenherberg-
ið hjá Ellery tveim reiðilegum,
ungum mönnum.
„Ég hefi átt fullt í fangi með
að stía þeim í sundur, Queen.
Herrar mínir, þetta er Ellery
Queen,“ sagði séra Brown, „og
hann mun fljótlega gera upp
sakirnar við ykkur.“
„Mér er sama hver hann er
eða hvað hann segir,“ urraði í
öðrum unga manninum. „Ég er
Jóhannes Caard.“
„Þú, drullusokkur og var-
menni,“ hvein þá í hinum.
„Þetta er einmitt það sem ég
vildi sagt hafa.“
„Hefur þú nokkurn tíma ver-
ið barinn í klessu af drullu-
sokki?“
„Já, komdu bara, þú —."
„Viljið þið gjöra svo vel að
standa hér hlið við hlið og
snúa ykkur út að glugganum,“
sagði Ellery.
Þeir þögnuðu báðir.
Ellery virti þá vandlega fyr-
ir sér. Annar þeirra var ljós-
hærður, hávaxinn maður,
herðabreiður, sólbrenndur,
brúneygður, fótstór og með
vinnulegar hendur. Hinn var
lágvaxinn, þunnhærður, blá-
eygður og með íbjúgt nef.
Hendur hans voru ekki vinnu-
legar. Þeir voru eins ólíkir og
framast var má verða en ó-
gerningur var að gera sér í
hugarlund hvor þeirr væri inni
legar reiður, hinn rétti Jóhann-
es eða svikarinn.
„Skiljið þér nú?“ sagði séra
Brown örvæntingarfullur.
„Já, það er einmitt það, sem
ég geri,“ sagði Ellery og brosti.
„Og ég skal segja yður með
ánægju, hvor þeirra er Jóhann-
es Caard.“
ÁSKORUN TIL LESENDA:
Hvernig vissi Ellery, hvor
þeirra var sá rétti Jóhannes
Caard?
Ungu mennirnir tveir glápt-
ust öndverðir á, eins og þeir
væru að búa sig undir bardaga.
„Verið þið bara rólegir,“
sagði Ellery. Hérna í næsta her
bergi er mjög stór lögreglumað
ur, sem getur rústað í ykkur
hvert bein án þess að taka út
úr sér pípuna. Hvernig ég veit
þetta, voruð þér að spyrja áð-
an, sér Brown, var það ekki?“
„Jú, Queen,“ sagði prestur-
inn og var dálítið ringlaður,
„þér hafið ekki lagt eina ein-
ustu spurningu fyrir þessa tvo
menn.“
„Vilduð þér vera svo vænir
að rétta mér,“ sagði Ellery
brosandi. „stóru þykku bókina
þarna á skápnum, þessa með
umbúðapappírnum utan um? ..
Þakka yður fyrir .. . Þessi bók,
herrar mínir, heitir því óað-
gengilega nafni: „Réttarlæknis
fræði og hagnýt erfðafræði",
og hún var skrifuð af tveim
fremstu fræðimönnum á þessu
sviði, Mendelius og Claggett.
Sjáum nú til, þetta ætti að
vera á blaðsíðu fimm hundruð
og eitthvað... Þér sögðuð mér,
Cosmic Monster
12.20 Night Light Theater —
April In Paris
(See Tuesday)
LAUGARDAGUR 4. man.
9.00 Cartoon Carnival
9.45 Captain Kangaroo
10.30 Sesame Street
11.30 Golden West Theater
12.00 Biography
12.30 Wrestling
1.00 Roller Games
1.45 American Sportsman
2.25 NFL Action
2.50 Pinpoint
3.20 Wild Kingdom
3.45 Alternatives
4.10 Voyage To The Bottom
Of The Sea
5.00 Honey West
5.30 Love On A Rooftop
6.00 Info. Special
7.15 Greatest Fights
7.30 Mayberry RFD
8.00 Gimsmoke
9.00 Pearl Bailey
10.00 The Untouchables
11.05 Northem Lights Play-
house —
No Trace
(See Wednesday)
séra Brown, að tvíburasystir
ungfrú Witchingame hafi verið
alveg nákvæmlega eins að ytra
útliti og ungfrúin sjálf. Úr því
að ungfrú Witchingame er blá-
eygð hlýtur frú Caard einnig
að hafa verið bláeygð. Og þér
sögðuð að séra Caard hefði ver
ið „hreinn aríi“, og þess vegna
hlýtur hann einnig að hafa
verið bláeygður... Og hér
stendur það. Ég ætla að lesa
fyrir ykkur aðra málsgrein á
blaðsíðu 563 i þessari ágætu
bók.
„Tvær bláeygðar manneskj-
ur,“ sagði Ellery og horfði á
opna bókina, „geta aðeins átt
bláeygð börn. Þau myndu ekki
eiga brúneygð börn.“
„Þarna hleypur hann,“ hróp-
aði séra Brown. Ellery kallaði
á lögreglumanninn, sem kom
að bragði og tók manninn und-
ir hendina.
Meðan lögreglumaðurinn var
að koma háa, brúeygða svikar-
anum burtu og hinn smávaxni,
bláeygði Jóhannes Caard var
að reyna að tjá Ellery þakkir
sínar á einhverju hrognamáli
úr kóresku, kínversku og
ensku, gekk séra Brown að
stóru, þykku bókinni og fletti
henni upp á blaðsíðu 563. Undr
unarsvipur kom á beinabert
andlit hans, og svo tók hann
umbúðapappírinn utan af og
leit á kjölinn.
„Þessi bók heitir alls ekki
Réttarlæknisfræði og hagnýt
erfðafræði. Þetta er gömul út-
gáfa af „Hver er maðurinn!“
„Getur það verið?“ sagði Ell-
ery Queen skömmustulegur.
„Ég hefði getað svarið að—“
„Sleppið því,“ sagði séra
Brown strengilega. „Mendelius
og Claggett eru ekki til. Þér
hafið búið til alla þessa sögu
um brúnu og bláu augun, Er
það ekki?“
„Þetta var eitt sinn haft fyr-
ir satt af fræðimönnum,“ sagði
Ellery með saknaðarhreim, „en
líklega eru þeir hættir að
halda þessu fram nú. Það hef-
ir nefnilega alltof oft komið
fyrir, að hinir strangheiðarleg-
ustu og beztu foreldrar hafa
átt brúneygð börn æ ofan í
æ. En brúneygði svikarinn okk-
ar vissi ekkert um það. Var
það, séra Brown?“