Ný vikutíðindi - 10.03.1972, Page 5
NY VIKUTIÐINDÍ
5
HefflatíkutAjóMarfítí
Fastar fréttir eru kl. 7.00 og
11.00.
SUNNUDAGUR 12. marz
11.30 Sacred Heart
11.45 The Christophers
12.00 This Is The Life
1.00 The Big Picture
1.30 Nixon China Trip
2.00 NBA Basketball:
Knicks vs. Bullets
4.00 Nixon China Trip
4.25 AAU Champions
5.40 Nixon China Trip
6.05 Barbar Comes To
America
6.30 Governor and JJ
7.15 Greatest Fights
7.30 All In The Family
8.00 Mod Squad
9.00 Liza
10.00 12 O’Clock High
11.05 Northern Lights Play-
house
Look Back In Anger
An angry young man cannot
bear the pain of being a com-
passionate human being. He re-
alizes almost too late how
much he needs and wants his
wife. Stars: Richard Burton
and Claire Bloom. Drama.
MÁNUDAGUR 13. marz
4.00 Coffee Break
4.20 Barbara McNair
5.05 Bev. Hillbillies
5.30 Theater 8 —
City Of Fear
An American newspaper re-
porter is tricked into ccarrying
a serum to save a dying boy
when he suddenly discovers
he’s smuggling forged pass-
ports behind the Iron Curtain
instead. Stars: Paul Maxwell,
Albert Lievin, Terry Moore
and Marisa Mell. Drama 1965.
7.30 Bili Cosby
8.00 High ChaparraJ
9.00 Hawaii 5-0
lO.OOMake Your Own Kind Of
Music
11.05 The Tonight Show
ÞRIÐJUDAGUR 14. marz
4.00 Coffee Break
4.20 Sesame Street
5.20 DuPont Cavalcade
5.40 On Camptis
6.10 Age Of Aquarius
7.30 Nanny & Professor
8.00 Tuesday Night At The
Movies —
Nightmare Alley
A handsome confidence man
uses his „gift of gab“ to reach
the pinnacle of succes. He ex-
ploits his friends on the way
up — but he finally hits the
skids when he is outsmarted
by a woman. Stars: Tyrone
Power, Joan Blondell and Co-
leen Gray. Adult drama, 1947.
10.05 Kraft Music Hall
11.05 Pro Boxing
MIÐVIKUDAGUR 15. marz
4.00 Coffee Break
4.25 Animal World
4.50 Dobie Gillis
5.15 Green Acres
5.40 Theater 8 —
Run Home Slow
In the old West, the tyran-
nical rule of a town’s leader
ends when the citizens hang
him. However, his hate-ridden
daughter will not rest until her
father’s death has been aveng-
ed. Stars: Mercedes McCam-
bridge, Linda Gay Scott and
Allan Richards. Western, 1965.
7.30 Daniel Boone
8.30 Here’s Lucy
9.00 Braken’s World
10.00. The Fugitive
11.05 Dick Cavett
FIMMTUDAGUR 16. marz
4.00 Coffee Break
4.20 Theater 8 —
Look Back In Anger
6.00 When Men And
Mountain Meet
7.30 Family Affair
8.00 Northern Currents
8.30 Charlie Chaplin
9.00 CBS Newcomers
10.00 Naked City
11.05 Northern Lights Play-
house — Fortunes Of
Captain Blood
FÖSTUDAGUR 17. marz
4.00 Coffee Break
4.15 Bewitched
4.45 Bill Anderson
5.05 Theater 8 —-
Nightmare Alley
7.30 My Three Sons
8.00 Wild Wild West
9.00 Laugh-In
10.00 Perry Mason
11.05 Northem Lights Play-
house —
Five Against The House
12.30 Night Light Theater —
City Of Fear
LAUGARDAGUR 18. marz
9.00 Cartoon CarnivaJ
9.45 Captain Kangaroo
10.30 Sesame Street
11.30 Golden West Theater
12.00 Biography
12.30 Wrestling
1.00 Roller Games
1.55 American Sportsman
2.20 What Makes An All Star
2.45 Pinpoint
3.10 Newfoundland Trailer
Trip
3.40 Voyage To The Bottom
OF The Sea
4.35 Honey West
5.00 Love On The Rooftop
5.30 Camera Three
6.00 Info. Special
7.15 Greatest Fights
7.30 Mayberry RFD
8.00 Gunsmoke
9.00 Peari Bailey
10.00 The Untouchables
11.05 Northem Lights Play-
house —
Run Home Slow
að vera. Ég vann algerlega á
eigin spýtur, og tók ekki mik-
ið í minn hlut. Martin var
dæmdur í nokkurra ára fang-
elsi. Hann sótti um náðun en
fékk hana ekki.
En þetta er heldur sjaldgæft,
að lögreglan hafi hendur í
hári þessara manna, og við-
skiptin blómstra ennþá, bæði
hjá glæpamönnunum og eins
hjá ævintýramönnunum, sem
gera þetta meira sér til gam-
ans en ágóða.
Innfly.tjgndayfirvöld víða um
heim eru nú orðið mjög á
verði í þessu efni og líklegt,
að á næstunni sæti margir
þessara „fjölkvænis mellu-
dólga“ sömu örlögum og Mart-
in Dayes.
með kjafthættinum einum sam-
an. Það þurfti ekki svo ýkja
mikið til að hleypa öllu upp
í loft.
ÞAÐ VAR aðeins nokkrum
kvöldum siðar, að Eddi frændi
var að hossa ,,frænku“ sinni
litlu á hné sér og laumast til
að kyssa hana, þegar gengið
var hastarlega um, Svo að telp-
an tókst á loft og tók til fót-
anna út. Eddi frændi varp önd-
inni mæðulega og horfði löng-
um augum á eftir henni:
— Hvað mér getur þótt vænt
um þessa telpu, sagði hann. Ég
vildi svo innilega, að ég gæti
gengið að eiga han.
Mary sá leið út úr ögÖngun-
um:
— Hvers vegna giftistu
henni ekki?
— Jú, auðvitað. — Og hvað
á maður að gera við fíflið uppi
á lofti?
Þá loksins sagði Mary, sem
þegar hafði banað tveim mann-
eskjum vegn peninga:
— Hvernig væri, að ég gæfi
henni almennilegan skammt
af Rottubana? Á annarri
skrauttertu?
•— Það myndi aldeilis gleðja
hana, sagði Everett. Og jafn-
vel þótt það kosti hana lífið,
þá vil ég vita hana glaða. En
kemst þetta ekki upp?
— Þeir hafa ekki náð mér
ennþá, svaraði Mary grobbin.
í þetta skipti deyr fórnardýrið
eftir langvarandi veikindi.
Kona, sem gengið hefur til
læknis mánuðum saman, deyr
án þess nokkurn gruni nokkuð
óeðlilegt.
— ★ —
EVERETT ók henni til verzl-
unarinnar, þar sem hún keypti
Rottubana fyrir tuttugu og tvö
sent.
— Hún er mikil um sig,
sagði Everett, og þarf heil-
mikla glás.
Næstu vikurnar fór heldur
en ekki að lifna yfir mataræð-
inu hjá Ödu Applegate, búðing-
ar, tertur, feitar sósur. Fyrsta
sólarhringinn varð henni dauð-
illt. Læknirinn, sem Everett
sótti í snarheitum, varaði hana
við að leggja sér svo þung-
melta fæðu til munns.
-— Ég tek enga ábyrgð á
því, sem gerist, sagði hann, ef
þú breytir ekki strax um mat-
aræði aftur.
Það, sem læknirinn hafði í
huga, var að hún tútnaði ekki
meira út, en ekki að hún yrði
beinagrind af mataræðinu.
Um miðjan september var
Ada svo langt leidd, að lækn-
irinn fór með hana í sjúkrahús.
Þar hjarnaði hún við, aðallega
af því að það er ekki til siðs
á sjúkrahúsum að bragðbæta
matinn með Rottubana. Svo
var hún útskrifuð og fór héim
með matarkúr uppskrifaðan í
pússi sínu. En þá beið hennar
dýrindis máltíð, sem Mary
hafði búið í tilefni heimkom-
unnar.
Nógu vel leit þetta út, og
auðvitað var ekkert verið að
flíka Rottubananum.
Aumingja Ödu er naumast
láandi, þótt hún stæðist ekki
kræsingarnar. Hún át sig í hel,
í orðsins fyllstu merkingu, og
gekk ekki frá neinu leyfðu.
Að kvöldi þess 26. september
ropaði hún veiklulega og gaf
upp öndina.
— ★ —
— ÞETTA hlýtur að vera
af völdum alls matarins, sem
hún borðaði, sagði Mary; og
það var svo sem alveg rétt hjá
henni.
Læknirinn var ekkert frá
því að fallast á þessa skoðun
hennar, enda þótt rannsókn
hans leiddi í ljós blóðtappa-
myndun í æðunum frá hjart-
anu. Þetta gat ekki stafað af
ofáti hinnar látnu, en þess var
svo sem að gæta, að hún hafði
verið heilsutæp, sérstaklega
seinustu vikurnar, meira að
segja legið fárveik á sjúkra-
húsi. Þess vegna var engin
ástæða til að spyrja annarra
spurninga en þeirra, sem tíðk-
uðust við eðlilegt andlát. Sá
var líka vitnisburðurinn, sem
hann setti á dánarvottorð henn
ar,
Framtíðin blasti nú björt og
rósfögur við hjúunum, sem
ræktu ástarmál sín af kappi,
eftir að hindrunum hafði verið
rutt úr vegi. Eftir tilhlýðilegt
sorgartímabil gat Everett geng-
ið að eiga litlu blómarósina
sína. Og Mary, sem rækt hafði
móðurskyldur sínar, gat í ró-
legheitum snúið sér að eigin-
konuskyldunum sínum. Það
var ekki fyrirsjáanlegt annað
en allt fengi ánægjulegasta
endi.
Það var bara ljón á veginum.
— ★ —
EINHVERJUM nágrannan-
um — eða nágrannakonunni —
varð það á aci segja sögur um
Mary Greighton. Sömuleiðis
um Ödu heitna Applegate. Og
áírieiðanlega fleiri íbúa hússins.
En þegar farið var að útbásúna
þetta á annað borð, þá leiddi
eitt af öðru. Það skyldi þó
aldrei hafa verið eitrað fyrir
aumingja konuna. Og hver gat
annar hafa framið svo svívirði-
legt ódæði en hún Mary
Greighton?
Enda þótt söguburðurinn
væri aðeins í lausu lofti, varð
hann samt til þess að vekja
heift Mary, sem hugði á
grimmilegar hefndir gegn ná-
grannakonunni málóðu. Djöfla-
fæðan Rottubani var henni
jafnan kær undir slíkum kring
umstæðum, og enn var til
hennar gripið. í tertu, eins og
jafnan fyrr. Færði Mary henni
sjálf tertuna að gjöf, og brást
nágrannakonan hin þakklátasta
við.
En þegar henni varð dauð-
illt af þessu, lét hún ekki þar
við sitja, heldur sendi eftir
lögreglunni.
— Kvenmaðurinn í næsta
húsi færði mér baneitraða
tertu.
— ★ —
OG ÞEGAR lögreglan var á
annað borð komin í spilið, þá
var ekki að sökum að spyrja.
„Kvenmaðurinn í næsta húsi”
var engin önnur en Mary
Greighton — sú hin sama og
grunuð hafði verið um tvö eit-
urmorð í New Jersey — sam-
býliskona Ödu þeirrar Apple-
gate, sem látin var fyrir
sköhimu. Fáeinar hnitmiðaðar
spurningar til læknisins, sem
undirritað hafði dánarvottorð
hennar, leiddu í Ijós svör, sem
bentu líkt og örvar á eiturbyrl-
arann — Mary Greighton.
Mary var dregin fyrir sak-
sóknarann; síðan Everett. Þá
mundi einhver allt í einu eftir
bréfunum, sem voru tekin upp
og reyndust skrifuð af Mary
sjálfri. Saksóknarinn gat ekki
varizt forvitni yfir því, hvers
vegna hún hefði eiginlega gert
þetta; og ísmeygilega’- murn-
ingar hans leiddu bi „ sann-
leikann í þessu furðulgga máli
í Ijos.
Anna var líka kölluð fyrir.
— Þér þykir vænt um
frænda þinn? Segðu mér góða
mín, kemur það oft fyrir, að
hann kyssi þig? spurði fulltrú-
inn varfærnislega.
Stúlkan kinkaði kolli án þess
að svara.
— Og þér féll vel að sofa
hjá Edda frænda þínum?
Hún eldroðnaði.
— Hversu lengi hefur þetta
eiginlega gengið til svona?
Stúlkan kingdi munnvatn-
inu, en svaraði síðan djarflega:
— Síðan í júnímánuði!
-★-
ÞESSI furðulega vitneskja,
að telpan hefði verið í ástar-
sambandi við elskhuga móður
sinnar — með fullri vitneskju
móðurinnar — var næstum
því eins óhugnanleg og sú stað-
reynd, að Ada Applegate hefði
verið myrt á eitri, til þess að
eiginmaður hennar gæti gengið
að eiga telpuna. Telpan sjálf
hafði ekki hugmynd um eitur-
braskið. Á sinn hörmulega hátt
var hún alsaklaus af því. Hún
var í rauninni fórnarlamb
mannvonzku Everett Applegate
Þann 16. júní 1936 voru þau
Everett Applegate og Mary
Greighton tekin af lífi í raf-
magnsstólnum, eftir að hafa
verið fundin sek um morðið á
Ödu Applegate. Mary Greigh-
ton staulaðist seinustu skrefin
í leiðslu, nær dauða en lífi af
hræðslu. Everett gekk keikur
og brosandi að stólnum. Rétt
eins og hann væri að halda
til fundar við blóðheitt við-
hald . . .
* Foriagaþræðir
Framhald af bís. 7.
UM MIÐJAN september var
samband þeirra Everetts og
blómarósarinnar orðið svo inni-
legt, að móður hennar var
hætt að standa á sama. Einu
sinni, þegar vel lá á honum,
vogaði hún sér að brydda á
áhyggjuefnum sínum:
— Hvað gerist, ef hún verð-
ur ófrísk og á engan eigin-
mann?
Everett sortnaði í framan af
bræði. Hann hafði verið að
narta í mjúkan eyrnasnepilinn
á Mary, þegar hún eyðilagði
góða skapið fyrir honum.
— Fjandinn sjálfur. Hún er
ekkert ófrísk.
Mary stjakaði honum frá sér.
— Hvers konar móðir held-
urðu eiginlega, að ég sé? Að
ég hafi engar áhyggjur út af
dóttur minni?
Eddi glotti án þess að svara.
Hann róaði hana loks með því
að fullvissa hana um, að hann
skyldi annast allt slíkt, ef til
kæmi. En engu að síður var
Mary gjörsamlega ómögulegt
að hrista úr kollinum á sér
óttann við aðsteðjandi vand-
ræði. Þetta var þó nokkuð, sem
ekki var hægt að bjarga við