Ný vikutíðindi - 26.05.1972, Blaðsíða 8

8
NÝ VIKUTÍÐINDI
FEGURBAHSAMKEPPIVEV
1972
Kristinn Magnússon:
cniluUiusi ttpffhnf
vegna hvers bíður tíminn í fjarlægð óvissunnar eftir okkur?
og sannar afstæðiskenninguna til mín til þín
sem ekki skiljum TÓMIÐ
ég og þú viljum fullkanna aftur og aftur
tilveruna
sjói’inn landið loftið slagæðar lífsins
í takt við snúningshi-aða jarðarinnar
til að vai’ðveita líf okkar
Fegurðarsamkeppni ís-
lands og Fegurðarsam-
keppni Ungu-kynslóðarinn-
ar 1972, verða haldnar sam-
an í Háskólabíói, föstudags-
kvöldið 2(5. maí kl. 11.30.
Framkvæmd keppninn-
ar er í höndum frú Sigríð-
ar Gunnarsdóttur eins og
áður, en henni lil aðstoðar
við allan undirbúning og
Jjjálfun stúlknanna eru frú
Hanna Frimannsdóttir og
Heiðar Jónsson.
Kynnir verður Árni Jolm-
sen, blaðamaður, hljómsveit
in Svanfríður leikur, og
samtök sýningarfólks verða
með mjög nýstárlega tizku-
sýningu.
Tvennt ólíkt
Laknirinn gapti, pegár
hann sá stuttklæddu stúlk
. una, sem kom inn i vitj-
. unarslofuna lians. llár og
. meik var í stíl. Hann. var.
ekki íengi að: ségja:
„Gjörið svo vel að fara
úr fötunum.”
„Já, en læknir,” kallaði
tvíhreið kona, sem var i
fylgd með fegurðardísinni.
„Það er ég, sem er sjúkl-
ingux-inn!”
„Gjörið svo vel að reka
út úr yður tunguna,” sagði
læknirinn.
Stemmir!
Afbrýðisamur eiginmað-
ur kom heim úr viðskipta-
ferðalagi degi fyrr en á-
ætlað vai'. Og ekki að
ástæðulausu vaknaði grun
ur hjá lionum, þegar hann
sá ókunnugan frakka
frammi á snaga.
„Hvar er maðurinn?”
öskraði hann, og gekk her
bergi úr herbergi.
„Vertu rólegur, vinur
minn,” sagði konan hans.
Þelta er tómur misskilning
ur. Það hlýtur einhver
kunningi þinn að hafa
gleymt þessari kápu, siðast
þegar þið voruð i spila-
kvöldi Iiérna. Eg lief ekki
svo mikið sem litið á karl-
mann síðan þú fórsl.”
Keppendur eru tólf —
sex stúlkur í hvorri keppni,
viðsvegar af landinu, og hef
ur vei'ið farið eflir ábend-
ingum, þar sem um engar
sýslukeppnir var að i'æða
á s.l. sumri.
Keppendur um titilinn
Fegurðardrottning Islands
1972, hljóta allar utanlands-
ferðir í vex-ðlaun — og eru
þau að þessu sinni þátttaka
í:
Miss International í
Tokió,
Miss Univcrse í Puerto
Rico,
Miss Europe í Portugal,
Miss World í London,
Miss Skandinavia í Hels-
Þegar maðui’inn hafði
grífndSlvoðTtð'' alla tbúðina,
án þess að finna nokkurn,
komst hann að þeirri nið-
ui-stöðu, að konan hans
liefði rétt fyrir sér. Hann
bað hana afsökunar fyrir
bráræði sitt, og svo fór
hann inn á bað lil að þvo
sér. Þar fannst honum
furðulegt, að tjaldið fyrir
sturtunni var dregið fyrir.
Hann dró tjaldið frá, og
— þar kom reyndar í ljós
ókunnugur maður!
En áður en eiginmaður-
inn gat sagt orð, dró liinn
foi’hengið aftur fyrir og
sagði:
„Ekki koma hingað inn.
Ég er ekki búinn að
stemma ennþá!”
Danskur brandari
Hér er einn á dönsku,
sem nýlur sín ekki þýdd-
ur:
Under det siore jord-
skjælv stod en lærerinde
og tog brusebad i sin lejli-
hed. Skrækslagen stgrtedc
hun ud pd gangen og ned
ad trappen uden at give
sig tid til sá meget som
at svfibe et hándklæde om
sig. En af opgangens mere
besindige beboere stans-
ede liende:
— Ilfir, har De ikke
gleml nogct, spurgte han.
inki.
Öráðið er hvernig þeim
verður raðað niður.
Þátlakendur koma fram
í síðum kjólum og i sund-
bolum.
Keppendur um titilinn
Fegurðardrottning Ungu-
kynslóðarinnar vei’ða allar
með mismunandi skenmiti-
atriði, þar sem hæfileikar
liverrar stúlku ráða miklu
um úrslit og eru verðlaun-
in, þátttaka í keppninni
Miss Young International,
sem fram fer í Tokíó á
þessu sumi’i.
Fulltrúi Islands á Miss
Young International 1971,
Helga Eldon, nxun krýna.
— Gud jo, udbr0d hun
og for op ad trappen,
„Min laske”.
í skauti skrítinn væri
Jón Jónssn missti hárið
með aldi’inum. Hann var
allt i einu konxinn með
skalla. Bæði Jóni og konu
lians féll þelta þungt. Það
voru góð ráð dýr.
Þau fréttu af nianni,
senx líkt hafði slaðið á lijá.
Hann hafði fengið hárið
aftur. Hann liafði sofið í
skauli konxi sinnar, skall-
inn hvarf og hann var nú
hinn liárprúðasti maður!
Og vili nxenn. Jón Jóns-
son reyndi þella og fékk
hár á kolinn — dökkt og
liðað.
Einu sinni voru þau
hjónin i bíói, og fyrir fram
an þau sat bei’sköllóttur
maður. Frúin hallaði sér
að Jóni og hvíslaði, að eig-
inlega væri það siðferðileg
skylda þeix-ra að segja
manninum frá leyndai’-
máli þeirra, ef ske kynni
að liann fengi hárið aftur.
Þau bönkuðu því á bak-
ið á manninum, en þegar
Iiann sneri sér við, æpti
frúin:
— „Svín!”
Hann var með stórt al-
skegg.
Ljótur draumur
Ólafur fór til læknis og
sagði raunir sínar.
— Eg hef hræðilegar á-
hgggjur, læknir, sagði
hann. Mig dregmdi í nólt
að ég væri einn heima með
100 dökkhærðum og 100
rauðliærðum. Allar voru
þær jafn fallegar.
Læknirinn: — Ilvað er
þctla maður? Ekki er þeila
Ijótur draumur.
Ólafur: — Nei, en mig
dregmdi að ég væri líka
stúlka.
Nokkrir stuttir . . .
— Pabbi minn getur
flengt pabba þinn!
— Það er nú ekki mik-
ið. Það getur hún mamma
líka!
★
— I gærkvöldi hætti ég
að reykja, drekka og
elska. Það voru verstu tíu
mínútui-nar, sem ég hef
upplifað.
★
•— Ef það er ekki eitt,
þá er það annað, sagði
slúlkan. Ilún var með blóð
nasir.
★
Svo var það mannætan,
scm var i Náttúrulækniixga
félaginu. Hann borðaði
bara búskmenn.
★
— Veiztu hvað pera er?
— ? ? ?
— Nú, það er agúrka.
senx hefur færl sig úr
magabellinu.
★
— Hann Halldór bróðir
er að leita sér að konu.
— Nú, en hann var að
gifta sig í síðustu viku.
— Já, það er einmitt
konan, sem hann er að
leita að.
★
Ungi maðurinn; — Þú
ert eina stúlkan, sem ég
hef nokkru sinni þráð.
Reiða ljóshærða stúlkan:
— Andskotinn sjálfur!
Þú ert ekki sá fyrsti byrj-
andimx, senx ég þarf að
lenda á!
★
— Kanntu stafróf ástar-
innar?
— Já, já, en við skulurn
ekki vera eyða tímanum í
að rifja það allt upp. Við
skulum byi’ja á X, Þ, Æ Ö.
★
— Af hverju er forstjór-
inn svona gramur út í þig?
—Ja, ætli það sé ekki
af því, að þegar hann hélt
ræðu í afmælinu um dag-
inn og sagði í lokin: Lifi
slai-fsfólkið! Þá sagði ég
Af hvei-ju?!
★
Læknirinn ( við borð-
dömu sína í veizlu): „Auð
vitað held ég ekki að þér
séuð að leita læknisráða ó-
keypis .'. . gerið svo vel að
fara úr fölunum!”
glasbotninum