Ný vikutíðindi - 09.06.1972, Blaðsíða 8

8
NÝ VIKUTÍÐINDI
Myndaskrýtlur
Morgunblaðið! Alþýðublaðið! Tíminn! Þjóðviljinn!
„Þær-œttu að sjá-bonn^þegar hann vaknar á morgnana!“
„Þú hlýtur að hafa mikið álit á manninum mínum, fyrst
þú gerðir hann að sölustjóra þínum í Alaska.“
ÓTRÚLEG HARKA
Framh. af bls. 1
úr Kópavogi liafi verið tek-
in í svoharkalega þriðju
gráðu yfirheyrzlu, að Gesta-
po liefði getað kallað sínar
starfsaðferðir í þvi efni
hreinan barnaleik hjá því,
sem lögreglan viðliafði —
en þvi verður ekki trúað að
óreyndu.
Stúlkan úr Kópavogi mun
samt hafa verið i átján
tima yfirheyrzlu, þegar hún
var tekin, og mun hún hafa
verið gersamlega buguð
strax fyrsta daginn.
Haft er fyrir satt, að fólk-
inu, sem liér kemur við
sögu, hafi verið meinað að
leita lil lögfræðings, að neit
að hafi verið að fara með
mat til gæzlufanganna, sem
er þó leyíilegt lögum sam-
kvæmt, að hringt hafi ver-
ið til vinnuveitenda ein-
hverra þeirra, sem þarna
koma við sögu, og þeim
sagt að „losa sig við við-
komandi!”
Svona sögum þarf að
mótmæla opinberlega, ef
þær hafa ekki við rök að
styðjast.
Þá eru viðskipti lögregl-
unnar við blöðin tii há-
borinnar skammar.
Lögreglan hefur leyft sér
að vera með alls kyns að-
dróttanir í garð þeirra, sem
liér koma við sögu, og virð-
ist það hafa verið takmark
varða laganna að reyna að
tæta mannorðið af þessu
unga, ógæfusama fólki.
Þó að til séu menn inn-
an Iögreglunnar, sem ekki
eru ennþá vaxnir upp úr
því að vera í bófahasar, þá
ætti það altént ekki að vera
prinsip að haga rannsókn
mála eins og hér hefur ver-
ið gert.
Vert er að hafa það hug-
fast að þessir krakkar, sem
hafa verið að fikta við að
reykja hass, eru ekki morð-
' glasbotninum
Gæsahjal
1 borðveizlu varð einn
gestanna nokkuð seint fyr-
ir, svo að aðrir í hófinu
voru sezlir, þegar han'n
kom og sá, að honum
hafði verið skipað efst við
horðið, þar sem gæsasteik-
in var staðsett.
„Jæja, svo ég á að fá
gæsina til borðs,“ sagði
hann glaðlega. En um leið
varð honum litið á borð-
dömuna sína og flýtti sér
að leiðrétta sig:
„Ja, ég meina auðvitað
þá steiktu!”
X-
Hæfur!
Jim átti að fara að
gegna herþjónustu, sem
hann hafði síður en svo
löngun til. Þegar læknir-
inn átti að rannsaka sjón
hans, liélt Jim að nú gæf-
ist tækifæri.
„Getið þér lesið þriðju
neðstu röð?” spurði lækn-
ir.inn.
„Hvaða röð?‘‘
„Á spjaldinu þarna á
veggnum.”
„IJvaða spjaldi ?“
Þá gekk læknirinn til að
stoðarstúlku sinnar og
hvíslaði einhverju að
henni. Hún skrapp inn í
annað herbergi og kom
aftur — allsnakin. Þann-
ig stillti hún sér upp fyr-
ir framan Jim.
„Hvernig lízt yður á
þessa ungu dömu?“ spurði
læknirinn.
„Hvaða dömu?“ spurði
Jim.
Læknirinn horfði um
stund á Jim og sagði svo:
„Þér hafið náttúrulega
ekki haldið að þér þgrftuð
að hátta til þess að fá
rannsakaða sjónina. Nú
skiljið þér kannske ástæð-
una! HÆFUR TIL HER-
ÞJÓNUSTU!”
*
Glugg í borg
Glæsilega filmstjarnan
var nýsligin úr baðkerinu
á 37. liæð, þegar hún sá
mann glápa á sig inn uni
gluggann. Hún flýlti sér
að hanka handklæði og
hylja hið mesta af nekt
sinni.
Maðurinn bankaði á
gluggann og kallaði:
„Hvað er þetta kona.
Hefurðu aldrei séð glugga-
pússara fyrr?”
Dúkkusaga
Gunnar var að lijsa nijju
stúlkunni, sem hann liafði
fengið fgrir einkaritára,
þegar hann var að borða
heima um kvöldið.
„Iiún er afkastamikil,
frambærileg, samvizku-
söm, nákvæm og það mái
alveg stóla á allt sem
hcnni er trúað fgrir. Þar
að auki er hún reglulega
sæt dúkka.“
„Dúkka?” spurði konan
hans.
„Jái, dúkka,” endurtók
húsbóndinn á heimilinu.
Lítil dóttir á sama heim-
Hinu, sem var með fimm
ára tíkarspcna, en vissi
allt um dúkkur, leit til
pabba síns og spurði:
„Og lokar hún líka aug-
unum, þegar þú leggur
liana útaf?“
X-
Á tímakaupi!
Maggi pípulagningamað-
ur var pantaður til að laga
bilað klósett i húsi nokkru
og, þar sem við honum tók
glæsileg pía, var hann ekki
að tvínóna við að reyna
að blanda saman atvinnu-
skyldum og lífsánægju. En
stúlkan féllst ekki á það
á þeim forsendum að liús-
móðirin væri heima. Það
gæti kostað læli. Svo að
eftir einhverjar málaleng-
ingar lagaði Maggi rörið
og fór til síns vinnustaðar.
Morguninn eftir hringdi
síminn hjá meistaranum
og þá var það vinnustúlk-
an frá þvi i gær. Gerði
hún það á einhverju
huldumáli skiljanlegt, að
nú væri liúsmóðirin ekki
og hvort ekki væri allt í
lagi núna.
„Hvað?!“ æpti Maggi ön-
ugur i símann. „I vinnu-
tíma mínum!“
x-
Nokkrir stuttir
Það er sagt að hrennt
barn forðist eldinn og að
ekki eigi að leika sér með
eldspýtur. En svo eru fíl-
efldir karlmenn svo slæm-
ir i höfðinu, að þeir láta
logandi kvenmann brenna
allt upp úr veskinu sinu!
★
Ef þú neyðist til að
kvænast, skaltu liafa konu
efnið óskaplega fallegt.
Annars geturðu aldrei losn
að við hana.
★
Eiginkona og kynhomba
önnum kafna mannsins
vann nýlega hjónaskilnað-
armál við liann, hyggt á
áhugaleysi lians á henni.
„Ef eitthvað kæmi fyrir
mig,“ sagði hún, „myndi
maðurinn minn ekki einu
sinni geta þekkt skrokk-
inn á mér!“
★
I skoðanakönnun, sem
tímaritið „Playboy“ í
Bandaríkjunum lét fara
fram, kom í Ijós, að fjórir
af hverjum fimm kven-
liö turum voru kvenmenn.
★
Hjónaband er góður hlut
ur á borð við að taka sér
bað, — bara ekki eins
heitt og þú ert vanur því!
★
I óþekktri orðabók eru
timburmenn skilgreindir
sem þrúgur reiðinnar!