Ný vikutíðindi - 07.07.1972, Qupperneq 1

DAGSKRÁ
Keflavíkur-
sjónvarpsins
á bls. 5
Hvar eru nú mótmæSaaögerðir?
Aiiskenazy ævareiður - „Frelsið“
í Rússlandi i dag
Það hefur þótt tíðinclum
saeta, að faðir Vladimirs
Ahskenazy skuli ekki hafa
fengið leyfi rússnezkra yf-
irvalda til að koma hingað
til lands til að heimsækja
son sinn.
Ekki ættu menn að undr-
ast þa staðreynd um of, ef
haft er hugfast það ástand,
sem greinilega er ríkjandi
þar i landi hvað frelsi ein-
staklingsins viðvíkur.
Bréf það, sem Aliskenazy
sendi útvarpinu, var svo
harðort að margir munu
hafa undrað sig á því, að
listamaðurinn skyldi þora
að senda slík tilskrif til
fjölmiðils, hreinlega af ótta
við aídrif föður sins.
Hvað sem öðru líður, þá
þarf areiðanlega ekki að
fara 1 neinar grafgötur með
það, hvert ástand er ríkj-
andi i Rússlandi; og er það
meira að segja álit margra
málsmetandi manna, að
það hafi aldrei verið verra
— ekki einu sinni þegar
Stalin gamli var og hét.
Og nú vaknar sú spurn-
ing — hvernig stendur á
þvi, að fólk það, ungt og
gamalt, sem sífellt er að
mótmæla kynþáttamisrótti
og kúgun í heiminum, læt-
ur ekki lil sín heyra varð-
andi liina ægilegu skerð-
ingu á frelsi einstaklings-
ins i Sovélríkj unum, þar
sem vitað er að blóminn af
því fólki, sem hefur eitt-
hvert vit í kollinum, situr
annað hvort á geðveikrahæl
um eða í fangelsuin.
Það er sízt ástæða til að
mæla stríðsrekstri Ameri-
kana austur í Asíu bót, en
sannariega væri ástæða til
að líta i hina áttina, svona
endrum og eins, og leyfa
Framli. á bls. 5
Fatafella
viIiunitiiM’
Fáheyrö nauhgunarsaga
Tvær konur beita karlmann
olbeldi
Alltítl er, að lögreglunni
berast kærur fra konum,
sem telja sig hafa verið
beittar ofbeldi eða, sem sagt
er frá á fremur ófínu máli,
nauðgað.
Oftast kemur það þó i
ljós, þegar rnálið er atliug-
að betur,. að hægt var að
sanna að konunni liafði
ekki verið eins leitt og hún
lét og hafði kæran verið
fram borin annað hvort
vegna þess, að eiginmaður-
inn hafði komið að konu
Framh. á bls. 5.
Konn marghótað morði
tLögreglan ráðalaus, lyrr en
e I úr hwtunum verður
Hvað eftir annað hefur
það komið fyrir, að konur
hafa teitað á náðir lögregl-
unnar vegna manna, sem
hafa haft i hótunum við
þær um að ganga af þeim
dauðum.
Það sem þó er alvarlegra
er sú staðreynd, að lögregl-
an hel'ur stundum ekki séð
sér fært um að taka nema
takmarkað tillit til þessara
umkvartana; og síðan eru
þess dæmi, að ekki hefur
verið látið sitja við orðin
tóm.
Það er vilað að kona,
sem fyrir nokkrum árum
var myrt af manni sinum,
hafði oftar en einu sinni
Lúðrasveitin fer í iangreisu
Lúðrasveit Reykjavíkur á
50 ára afmæli um þessar
mundir og ætlar í því til-
efni að fara til Islendinga-
byggða i Kanada og blása
þar i sin liorn. Er það vel
til fundið að fylkja þangað
fögru liði, enda er okkur
tjáð, að þar sé mikill við-
búnaður þeim til heiðurs.
Tryggð Vestur-Islendinga
til heimahaga feðra sinna
og mæðra er með eindæm-
Framh. á bls. 5
verið búin að leita á náð-
ir lögreglunnar án árang-
urs.
Það er ef lil vill ekki
ástæða til að áfellast lög-
regluna í slíkum málum.
Það gefur auga leið, að erf-
itt er að vita, hvenær veru-
leg hætla er á ferðum, en
þó er blaðinu kunnugt um
eitt tilfelli þar sem ástæða
væri lil að taka mann úr
umferð sem einstakling,
liættulegan umhverfi sinu.
Málavextir eru þeir, að
kona nokkur hér í bæ hafði
verið i tygjum við mann
nokkurn. Ekki voru þau
gift, en bjuggu saman.
Nú fór að bera á nokk-
urri geð.veilu hjá mannin-
um, sem lýsti sér öðru frem
ur,í sjúklegri afbrýðisemi.
A endanum var svo kom-
ið, að sambúðin var orðin
svo lii óbærileg; og loks
gafst konan upp og sleit
samvistum við manninn.
Og nú hófst sannkölluð
martröð. Konan fékk og fær
enn nær daglega hótunar-
bréf um, að lienni verði
ekki langra lífdaga auðið.
Ivonan hefur leilað á náð-
ir lögreglunnar; og hafa
þeir að vísu tekið henni vel
og gert eilthvað í málinu.
En nú vaknar sú spurning:
Hvað er hægt að gera?
Mikill skortur er á stof-
unum, sem tekið gætu við
Vamh. á bls. 5