Ný vikutíðindi - 21.07.1972, Blaðsíða 3

isf^ VIKUTÍÐIND!
3
út hausnum á sér. Kinsey rétti
honum vindling og leit síðan
aftur á listann fyrir framan
sig.
„JÆJA, þá komum við að
hinni ungu konu slökkviliðs-
stjórans, June Sherman, South
Park Boulevard. Viljið þér líka
gefa skýrslu um hana, herra
Smith?“
„Það var hræðilegt, doktor,
— aldeilis skelfilegt — get ég
ekki fengið meira ísvatn?“
Kinsey stóð á fætur og sótti
honum ísvatn í glas.
„Hún var rétt 21 árs,“ sagði
Smith. „Maðurinn hennar,
slökkviliðsstjórinn var 62, og
ég vissi áður af skýrslunni,
sem hann svaraði, þegar við
rannsökuðum kynlíf karl-
mannsins, að við spurningu
14a gaf hann svolátandi svar:
„einu sinni á sumri og einu
sinni a vetri, — nema veðrið
sé með afbrigðum milt.“ Frú
June Sherman tók hins vegar
á móti mér með vínglasi. Ég
var orðinn talsvert slappur og
þarfnaðist einhvers til að
hressa mig á. Eftir þriðja glas-
ið, þegar ég var orðinn tals-
vert hress, tók ég spurninga-
listann upp.
— Frú Sherman, sagði ég
við ungu, yndislegu konuna,
sem sat andspænis mér og beið
spennt eftir, hvað ég ætlaði að
segja. — Frú Sherman, eruð
þér ótrú eiginmanninum yðar?
Unga frúin stóð í skyndi á
fætur og settist í sófann við
hliðina á mér.
— Meinið þér þetta? spurði
hún hvíslandi.
— Nei, nei, ekki þannig, sko,
flýtti ég mér að segja.
Vonbrigðasvipur færðist yfir
fallegt andlit hennar.
— Hvers vegna ekki? Við er-
um alein, herra Kinsey. Mað-
urinn minn er niðri á slökkvi-
stöð. Það er hreint alls ekkert
að óttast. Ég náði meira að
segja lyklunum frá honum.
Hann kemst alls ekki inn. Við
hvorn enda strætisins hef ég
einkalögregluþjóna, sem til-
kynna mér samstundis og sést
til bílsins hans. Það er alls
ekki hægt að koma okkur að ó-
vörum, elsku Alfred. Ég er bú-
in að tryggja það með öllu
hugsanlegu móti.
Mér leið illa og reyndi að
mjaka mér eins langt burt frá
henni og ég mögulega komst,
meðan þessi töfrandi slökkvi-
liðsstjórafrú renndi löngum,
hvítum fingrunum um hárið á
mér og tók af mér hálsbindið
og ætlaði að hengja það upp
í klæðaskápinn.
En i sama vetfangi og hún
Framh. á bls. 5
M.S. GULLFOSS
Ferðir í jiílí og ágúst
FRÍ REYKJAVlK
Ti. Leitli og KaujNiiannahafnar 26. júlí,
9. og 23. ágúst.
FRÁ KAUPMANNAHÖFN
Til Leilh og Reykjavíkur 2., 16. og 30.
ágúst.
FRÁ LEITH
Til Reykjavíkur 21. júlí og 18. ágúst.
Nánari
upplýsingar í
larþegadeild
EIMSKEP
KOMPAN
Kísilgúr. - Verksmiðjuskrípi.
Come back. - Rislágir. - Suðusúkkulaði.
Hún er ekkert smáræði, villi-
mennskan, sem látin er viðgangast i
landi voru varðandi það, sem kallað
hefur verið umhverfismál.
Þar er sannarlega grátlegt að berja
umhverfi Mývatns augum, siðan þar
var staðsett hin svonefnda kísilgúr-
verksmiðja.
Þegar komið er niður úr Náma-
skarði, sem talið er eitt af náttúru-
undrum landsins, blasir við þessi
skringilega ófreskja sem kölluð er kis-
ilgúrverksmiðja, og hafa forsvars-
menn þessa fgrirtœkis raunar haldið
því fram, að þelta afslyrmi sé sizt
til þess fallið að spilla umhverfi Mý-
vatns!
Sannleikurinn er hins vegar sá, að
ekki er nóg með að verksmiðja þessi
stórspilli umhverfinu við Námaskarð,
heldur hefur verið lögð röraleiðsla
gfir hið fagra hraun — að ekki sé nú
talað um pramma, sem trónar á miðju
vatninu til þess að ausa hinum svo-
nefnda kísilgúr upp úr botni þess.
Eiginlega væri verðugt að reisa
myndastgttu af þeim manni, sem gal,
komið því í gegn, að þessi ágeðféllda
verksmiðja risi á þeim stað, sem
einna mesta náttúrufegurð hefur upp
á að bjóða á íslandi — og væri ekki
úr vegi að legfa vegfarendum aó
kasta skít í þann minnisvarða.
} Annars, úr því að verið er að tala
£ um verksmiðjur og náttúrufegurð, þá
í er víst ekki úr vegi að taka það fram,
( að arðurinn af kísilgúrverksmiðjunni
y er víst svipaður eins og af einum
) báti frá Vestmannaegjum; er raunar
^ vcrksmiðjuskrípi þetla rekið með
} halla að öðru jöfnu, eiula hefur Hall-
) dór Laxness rétlilega bent á, að vest-
) ur í Ameríku eru tit heil fjöll, sem
> samanstanda af engu öðru en þessum
> svonefnda kisilgúr.
) Með öðrum orðum, það hefur senni-
lega ekki verið gáfulegt að spilla
náttúrufegurðinm við Mývatn, til að
reka þar verksmiðjuskrípi með halla.
Vert er að minna á það að Haukur
Morthens virðist vera að fá það, sem
á ensku er kallað Come back.
1 fjarveru Ragnars Bjarnasonar
skemmtir Haukur nú i Súlnasalnum á
Hótel Sögu, ásamt mcð stóru blásara-
bandi; og er þar sagt að mikið lif sé
í tuskunum.
Haukur er sagður i toppformi, syng-
ur eins og erigill og dixilandmúsikin
dunar af fullum krafti.
Iikki virðist þetta fgrirtæki hafa ver-
ið auglýst eins og skildi, þar sem fá-
ir liafa að undanförnu komið til að
njóta þessarar iislar, en sem sagt ó-
hætt er að hvetja alla, sem langar til
að fá sér snúning og sletta úr klauf-
unum að leggja leið sína vestur á
Hótel Sögu og lilýða á Hauk Morthens
og þá félaga.
Skelfingar ósköp er nú lágt risið á
þessari svokölluðu ríkisstjórn okkar.
Það er ekki nema von, að fólki
blöskri, þegar hinn ágæti útvarpsmað-
ur Stefáu Jónsson kallaði á þrjá ráð-
herra í útvarpssal til að legfa þeim að
lofsgngja sjálfa srg' og"aðgerðir sinan--
i landsmálum.
Það þarf ekki að vera tieinn sér-
stakur stjórúárandstæðingur til þess
að blöskra slíkt framferði; en vert '
er að minna á, að ekki er ástæða fgr-
ir núveramli rikisstjórn að misnota
aðstöðu sína í ríkara mæli en fgrr-
verandi ríkisstjórn gerði, hvað út-
varpið snertir.
í timburverzluninni Völundi er að
sjálfsögðu stranglega bannað að
reykja og þarf vist ekki að fjölgrða
um það hvers vegna.
Eilt sinn kom verkstjórinn í Völ-
undi að ungum starfsmanni, sem sat
uppi á timburhlaða og reykti sem á-
kafast. Þegar starfsmaðurinn varð
verkstjórans var, drap hann þegar >
vindlinum og stakk honum á sig.
Verkstjórinn spurði piltinn, hvað
hann hefði verið að gera og sagðist
hinn síðar nefndi hafa verið að borða
súkkulaði.
Þá sagði verkstjórinn:
„Það var skrítið súkkulaði; þaö
rauk úr því!”
„Það er nú ekkcrt skrítið,” sagði
stráksi. „Það var nefnilega suðu-
súkkulaði!”
ASSA.