Ný vikutíðindi - 21.07.1972, Síða 4

4
NY VIKUTIÐINDl
Ugluspeglar eg órabelgir
Framh. al bls. 8.
hann kom að húsi vinar síns,
tónskáldsins Viktor Jacobi.
Innan úr húsinu bárust tón-
ar nýs lags, sem tónskáldið
var að semja. Molnar nam
Staðar og hlustaði á lagið
þangað til hann hafði lært það.
Þá hélt hann leiðar sinnar.
Nokkrum dögum síðar hitt-
ust kunningjarnir, og í miðj-
um samræðunum fór Molnar
að raula lagið, eins og af til-
viljun. Jacobi var sem þrumu
lostinn.
„Hvar heyrðir þú þetta lag?“
Spurði hann.
■ Molnar sagðist hafa heyrt
þetta lag nýlega í París; það
gengi þar eins og eldur í sinu.
„Það er ómögulegt!“ hrópaði
Jacobi, „þetta er nýtt verk,
sem ég hef rétt lokið við að
lsemja!“
Molnar fullvissaði hann um,
að þetta væri eftir annan
imann, það væri nú þegar á
allra vörum í París, og tókst
að sannfæra hann um, að hann
hefði heyrt lagið, gleymt því,
en rifjað það upp, þegar hann
fór að semja.
KUNNINGI minn einn laum-
aði að mér sögunni um hljóð-
færaleikarana tvo, sem við
skulum nefna Magga og Kalla,
þótt nöfnin skipti raunar engu
máli. En þeir eltu oft giátt
silfur saman og mátust á,
hvor væri hinum meiri.
Eitt sinn reru þeir á báti til
fiskjar og varð Kalli óvenju-
fengsæll. Dró hann hvern fisk-
inn á fætur öðrum úr djúpi
hafsins, en Maggi varð naum-i
ast var,
Gekk svo lengi dags, unz
tími var kominn til að halda
heim. Stritaði Kalli við að
koma aflanum niður í poka-
skjatta mikinn og hafði rétt
lokið því verki, þegar báturinn
lagðist að. Stökk Kalli ofsa-
glaður 1 land og hljóp upp
bryggjuna í leit að einhverj-
um til að segja tíðindin af
aflanum. En á meðan festi
Maggi bátinn, vippaði aflanum
í land, en kom um leið auga á
marhnútakös, sem skilin hafði
verið eftir á bryggjunni.. .
Kalli kom von bráðar auga
á einn kunningja sinn, sem
hann gat talið á að fylgja sér
og líta á veiðina.
Ganga þeir niður á bryggj-
una og sjá þar pokann liggj-
andi.
„Þarna sérðu bara, hvort
gamli maðurinn hefur ekki
veitt aldeilis bærilega núna,“
sagði Kalli sigri hrósandi,
greip þéttingsfast í horn pok-
ans og hellti úr honum —
andstyggilegri kös úldinna
marhnúta!
EINN frægasti brellusmiður
Bretlands var H. de Vere Cole,
sem meira að segja var mág-
ur forsætisráðherrans, Neville
Chamberlaine. í búningi prins
frá Útiópíu skálmaði hann um
borð í herskipið Dreadnaught
og hafði geft ráðstafanir til
þess að kanna flotnn, sem þar
var saman kominn, þegar upp
komst um hann.
Meðan hann var við nám í
Cambridge, lézt Cole vera sol-
dáninn í ^anzibar, og bjó sig
sem slíkan! Enda för- það svo,
að fjöldi rpenntástofnana hellti'
yfir hann vegtyllum og virð-
ingu, án þess nokkur hirti um
að kynna sér, hvort nokkur
soldán af Zanzibar væri yfir-
leitt bara til.
Cole sann^ði, að Lundúna-
búar sættu sig við live"s kon-
ar óhagræði án þess að hugsa
frekar um. Fyrir hundruð-
um áhorfenda girti hann, á-
samt nokkrum félögum sínum,
hluta af Piccadilly Circus, og
íklæddir verkamannafötum
tóku þeir að rífa gangstéttina
upp, þangað til þeir hurfu á
braut. Það leið þó nokkur tími
áður en yfirvöld borgarinnar
komust að því, að á þau hafði
verið leikið.
Cole skeytti ekki kímnigáfu
sinni eingöngu á opinberum
embættismönnum og slíkum
pamfílum. Eitt, sinn láðist að
bjóða honum í samkvæmi. Tók
hann sig þá til, lokaði strætinu
fyrir framan húsið, þar sem
veizlan var haldin, og hamað-
ist við ð rífa upp strætið, með-
an gestirnir óðu forina upp að
bakdyrum hússins í ökla.
JIM Moran hafði eitt sinn
starf á hendi á skrifstofu nokk-
urri, og var það mestmegnis
fólgið í því að drepa tímann.
Morgun nokkurn var hann að
raka sig með rafmagnsrakvél,
þegar honum kom skyndilega
til hugar, að hann hafði lofað
| að hringja til ritstjóra dag-
. blaðsins PM. Hann tók símann
og meðan hann beið eftir sam-
j bandi við manninn, datt hon-
' um smábrella í hug. Hann hélt
heyrnartólinu nokkuð frá
munninum og kallaði:
—- -Terry!
- — Já.
— Þetta er Jim Moran. Hvar
heldurðu, að ég sé?
— Mér heyrist þú einna
heláf'véra á Norðurpólnum.
Rafmagnsvélin var enn í
gangi, og nú tók Jim að hreyfa
hana fram og aftur, að síman-
um og frá.
— Heyrðu, Jerry! kallaði
hann, — Ég er í sprengjuflug-
vél hersins fjörutíu þúsund fet
uppi yfir La Gurdia-velli. Heyr
irðu til mín?
— Haltu áfram!
Rakvélin flutt fram og aft-
ur.
— Hlustaðu nú vel á. Við
erum hérna uppi til að fylgjast
með nýju talsímakerfi, sem
herinn er að prófa. Þetta er
næst-fyrsta samtalið. Það
fyrsta var við forsetann í
Washington. Við vörpuðum
hlutkesti, og ég varð annar,
svo að ég ákvað að tala við
þig. Kannski verður þú á und-
en öllum öðrum með greinina.
Heyrirðu ennþá til mín?
Jerry var orðinn allæstur.
Þetta voru tíðindi! Næstur á
eftir forsetanum. Hann heyrði
drunur risamótorana stíga og
dvína.
— Hverjir fleiri eru þarna
uppi hjá þér? kallaði hann og
tók að skrifa niður helztu
punktana um þennan sögulega
atburð.
— O, fjöldi manns. Allt hátt-
settir karlar. Quent gamli Reyn
olds er hérna á næstu grösum,
jú þarna situr hann í fremstu
röð. Langar þig að tala við
hann?
— Auðvitað. Lommér að
tala við hann!
Jim sat rólegur í stól sínum
og hreyfði rakvélina fram og
aftur í hálfa mínútu.
— Jerry! Ertu þarna? Því
miður getur Quent gamli ekki
talað við þig núna.
— Hvers vegna ekki?
— Ja, ef satt skal segja, þá
steinsefur hann.
Jim lézt síðan fara að lesa
upp úr skýrslu flugmálastjórn-
arinnar, þar sem þessu nýja
talsímakerfi var lýst á vísinda-
legu hrognamáli, og loks til-
kynnti hann, að nú yrði hann
að hætta, því að New York
Times væri að ærast yfir að
komast ekki að.
Og í ritstjórnarskrifstofurn
PM kastaði ritstjórinn leiðar-
anum, sem hann hafði verið
að skrifa, burt frá sér, en tók
að pikka niður þessa stórkost-
legu frétt. Á meðan hringdi
Jim aftur til blaðsins, náði í
skrifstofu prentsmiðj unnar og
laumaði brandaranum að strák-
SKATTSKRA
REYKJAVÍKUR
ARIÐ 1972
Skattskrá Reykjavíkur árið 1072 liggur
frammi í Skattstofu Reykjavíkur Tollhúsinu
við Tryggvagötu og Gamla Iðnskólahúsinu
við Vonarstræti frá 19. júli til 1. ágúst, mk-v—~ -
að báðum dögunum meðtöldum, alla virka
daga, nema laugardaga, frá kl. 9.00 til 16.00.
í skránni eru eftirtalin gjöld:
1. Tekjuskattur.
2. Eignarskattur.
3. Kirkjugjald.
4. Kirkjugarðsgjald.
5. Slysatryggingargjald alvinnurekenda.
6. Lífeyristryggingargjald atvinnurekenda.
7. Iðgjakl til atvinnuleysistryggingasjóðs.
8. Slysatryggingagjald vegna lieimilisstarfa.
9. Tekjuútsvar.
10. Aðstöðugjald.
11. Iðnlánasjóðsgjald.
12. Iðnaðargjald.
13. Launaskattur.
Innifalið í tekjuskatti og eignarskatti er
1% álag til Byggingarsjóðs ríkisins. Sérstök
nefnd á vegum Borgarstjórnar Reykjavíkur
hefir annast vissa þætti útsvarsálagningar.
Jafnhliða liggja frammi í Skattstofunni yf-
ir sama tíma þessar skrár:
Skrá um skatta útlendinga, sem heimilis-
fastir eru i Reykjavík og greiða forskatt.
Aðalskrá um söluskatt í Reykjavik, fyrir
árið 1971.
Skrá um landsútsvör árið 1972.
Þeir, sem vilja kæra yfir gjöldum sam-
kvæmt ofangreindri skattskrá og skattskrá
útlendinga, verða að hafa komið skriflegum
kærum í vörzlu Skattstofunnar eða i hréfa-
kassa hennar í siðasta lagi kl. 24.00 hinn 1.
ágúst 1972.
Reykjavik, 19. júlí 1972.
Skattstjórinn » Reykjavík.