Ný vikutíðindi - 28.07.1972, Blaðsíða 8

8
NÝ VIKUTÍÐiNDI
PERSÓNULEG
S 1» l lt \l \4. \It OG S VÖR
VANDAMÁL
Elskar hljóðfæraleikara
Ég er ákaflega hrifin af
strák, sem spilar á veitinga-
húsi nér í bænum. Ég fer þang
að oft, til þess að geta verið
sem næst honum, en hann lít-
ur ekki við mér. Samt er ég
talin fremur lagleg og hef
stráka á hverjum fingri, en lít
ekki við neinum nema honum.
Hann er með annarri stelpu
núna i bili, sem ég þekki.
Gefðu mér nú góð ráð. — Ég
get ekki hugsað mér annan en
hann.
Ég samhryggist þér. Það er
annað en gaman að elska
mann, sem er hrfinn af ann-
arri stúlku; ég lala nú ekkí
um, ef hann lítur ekki við þér
og það er hljóðfæraleikari í
þokkabót. Þeir hafa víst í
nógu mörg horn að líta fyrir,
þótt þitt horn bætist ekki við.
Leiðrétting
í síðsta blaði birtist
klausa um, að kvartað væri
yfir þjónustu í Matstofu
Austurbæjar, einkum konu
einni, sem þar átti að af-
greiða.
Þetta er rangt. Hið rétta
er, að átt var við Kaffistofu
Austurbæjarbíós, enda er
þjónustan í Matstofu Aust-
urbæjar til fyrirmyndar.
Biðjum við afsökunar á
þessum mistökum.
Þú skalt láta hann komast
að því að þú ert skotinn í hon-
um, t.d. með því að láta ein-
hvern kunningja hans segja
honum það af hendingu, án
þess að það séu skilaboð frá
þér. Hver veit nema hitt komi
af sjálfu sér, ef þú ert dálítið
slungin?
Húð- og augnkvillar
Ef ég þvæ mér úr sápu,
verður húðin á mér eitthvað
svo strengd og vill flagna.
Hún glansar líka svo voðalega.
Hvað á ég að gera?
Ég er dálítið hjólbeinótt.
Hvernig get ég lgað það?
Þegar ég geng úti verð ég
alltaf svo rauð um augun og
þá strayma tárin úr þeim.
Er nokkuð við því að gera?
Hættu að þvo þér úr sápu-
vatni a.m.k. um stund. Hreins-
aðu húðina í þess stað með
koldkremi, sem þú nuddar inn
í hörundið og þurrkar svo af
með baðmullarhnoðra. Á eftir
skaltu púðra þig lítið eitt.
Það er að vísu ekki líkur til
þess, að þú getir lagfært þenn-
an líkamsgalla, en ef þú kannt
að ganga og standa rétt get-
urðu hins vegar komist hjá
því, að fólk veiti honum eftir-
tekt.
Haltu fótunum fast saman
þegar þú stendur kyrr og
hafðu þá alltaf annað hnéð
bogið. — Gakktu í beinni línu
og stígðu öðrum fætinum nið-
ur beint framan við hinn.
Farðu til augnlæknis. Hann
gefur þér augnáburð, sem við
á.
Unglingarnir og böll
Er nokkuð við það að at-
huga, þótt 15 ára stúlkur fari
nokkuð oft á böll?
Þótt sumar 15 ára stúlkur
séu orðnar fullþroska, þá eru
þær svo reynslulitlar, að það
er mjög varassamt fyrir þær
að gæta ekki hófs á skemmt-
unum. Kornungar stúlkur ættu
ekki að fara á hvaða skrall
sem er. og lielzt ekki á dans-
leiki nema í fylgd með ein-
hverjum, sem þær geta treyst.
Ég vildi hins vegar mega
ráðleggja unglingum að
skemmta sér meira í heima-
húsum, bjóða kunningjunum
öðru hverju og fara þá í leiki
og dansa. Foreldrarnir ættu
að stuðla að slíkum skemmt-
unum meira en nú tíðkast.
Börnin leiðast þá síður á villi-
götur meðan þau eru óreynd
en fá skemmtanaþörfinni full-
nægt. Með því móti ætti einn-
ig að takast betri skilningur
á milli foreldranna og barn-
anna, eftir að þau eru komin
upp, og heimilislífið vcrða
betra og heilbrigðara.
Hjónabandsvandamál
Getur það ekki orðið ham-
ingjusamt hjónaband þó að
annað hvort sé búið að eiga
barn áður, en þurfi samt
ala barnið upp með þeirri sem
verður konan hans — eða mað
urinn hennar? Og ef hjóna-
bandið er ekki hamingjusamt,
hvernig á þá að gera það ham-
ingjusamt?
Ég hef svo Ijótar neglur og
þeim hættir við að brotna.
Hvað á ég að gera við því?
Á okkar tímum er það ekki
óalgengt að annar hvor hjóna-
bandsaðili eigi barn áður en
hann giftist og virðist það mjög
sjaldan valda skilnaði. En það
þarf góðvild og umburðarlyndi
til þess að vera góð stjúpa eða
stjúpi. Og það er nauðsynlegt
að hún — eða hann — hafi
fyrirfram gert sér alveg Ijósa
aðstöðu sína til barnsins.
Ef hjónin eiga vel saman og
þykir vænt um hvort annað,
er margt hægt að laga. Óham-
ingja í hjónabandi stafar ó-
sjaldan af einhverjum smá-
munum, sem eru í sjálfu sér
lítilvægir, — til dæmis óþarfa
þrjózku og kulda, sem smám
saman verður að vana. í inni-
legu sambandi tveggja er
nauðsynlegra að geta sigrað
sjálfan sig en ástvininn. —
Gott foreldri selur ekki ham-
ingju barnsins síns fyrir sína
eigin hamingju, og ef svo er
komið, að um annað hvort sé
að velja, verður að gera hin-
um aðilanum það fullljóst. Ef
ekki er hægt að laga misklíð-
ina á þann hátt, þá er ekki
nema um eitt að' ræða.
Ýmsar ástæður geta legið til
þess að neglur verði stökkar,
kalkleysi. Þú ættir að
bera feitt krem á þær og skinn
ið í kringum þær á hverju
kvöldi um leið og þú háttar.
Ef það ber ekki árangur er
rétt að leita ráða læknis.
Ófríð og örvinluð
Ég er ólagleg og það vill
enginn strákur líta við mér.
Eins og þú skilur fellur mér
þetta þungt, en fæ ekkert að
gert. Nú veit ég samt, að marg
ar, ef ekki flestar, ófríðar
stúlkur giftast, en þó liggur
mér við að örvænta. Skyldi
mig ekki skorta eitthvað meira
en fríðleikann, til þess að laða
karlmenn að mér? Geturðu
gefið mér nokkur heilræði?
Það er fjarri lagi, ef þú held-
ur að fríðleikinn sé fyrsta skil-
yrðið til þess að krækja sér í
karlmann. Þú skalt bægja frá
þér af alefli þeirri vanmáttar-
kennd, sem mér virðist þú
hafa í sambandi við útlit þitt.
Þjálfaðu líkama þinn, vertu
helzt sem fullkomnust í ein-
hverri útiíþrótt. Vendu þig á
hressilegt og jafnframt tígul-
legt látbragð. Það er mikið
atriði að þú berir þig vel og
hafir hraustan og magnþrung-
inn líkama; meira atriði en
smekkvísi í klæðaburði, þótt
bezt sé að það fari saman.
Þó að andlitsdrættir þínir
séu ef til vill ekki fullkomn-
ir, þá geturðu lagt rækt við
að fegra þá með fegrunarlyfj-
ífm, vanda hárgreiðsltflra ■vel
og snyrta hendur þínar af kost-
Framh. á bls. 4
að | m.a.
glasbotninum
Svefn og ekki svefn
I samræðum við gamia
virðuiega og vingjarniega
sóknarprestinn, spurði
stráklingur nokkur:
„Er það virkilega svo
stór synd að sofa hjá
stelpu?”
„O, nei — læt ég það
vera,” svaraði presturinn
og brosti út i annað munn
vikið, „en þið litlu piltarn-
ir — þið sofið ekki!”
Blindskrift á buxum
Dyggðuga unga stúlkan
var búin að kaupa talsvert
af undirfötum, og hún
spurði um leið, hvort hún
gæti fengið bróderað á
litlu buxurnar sínar orðin
„Ef þú gelur lesið þetta,
þá ertu kominn alltof ná-
lægt“?
„Já, ætli það ekki, þvi
hugsa ég að við getum
ordnað,” sagði verzlunar-
stjórinn, allur af vilja gerð
ur. „En hvernig stafagerð
viljið þér. Upphafsstafi
eða venjulega skirft?”
„Ég vil helzt liafa það
BLINDSKRIFT,” sagði
stúlkan.
í fyrsta sinn
„Hah!” snökkti stúlkan,
sem lá við hliðina á unga
taugaóstyrka manninum á
dívaninum. „Þú ert búinn
að segja mér ótal sögur
um allar orgíurnar, sem
þú hefur tekið þátt i, og
nú, þegar við liggjum iiér
saman, ertu eins og gam-
aill drumbur!”
„Já, ég veit það, ég veit
það,” tuldraði pilturinn
aumingjalega, „en þetta er
— skilurðu — í fyrsta
skipti, sem ég hef vexáð
einn með stúlku...”
Umtalsvert?
Það var stórt parti hjá
foreldrum Evu. Þegar
stemningin var á hæsta
stigi tók mamma hennar
eftir því, að Eva var liorf-
in. Hún lét því húsmóður-
skyldur sínar lönd og leið
og fór um allt húsið að
leita að dótturinni. Loks
fann hún hana í svcfnher-
bergi sínu — í faðmi ungs
manns.
„Eva!” hrópaði móðirin
dólfallin.
„Komdu aftur eflir
klukkutíma, marnma,"
sagði Eva. „Þá get ég bet-
ur sagt þér, hvort þetta sé
eiithvað umtalsvert!”
I dýragarðinum
Siggi litli var i dýragarð
inum með pabba sínum,
og liann starði hugfanginn
á fílinn.
„Heyrðu pahbi, hvað er
það, sem hangir neðan á
lionium ?”
„Það er raninn,” svaraði
faðirinn.
„Nei, ég meina að aft-
an.”
„0, það er halinn.”
„Nei, pabbi,” sagði strák
ur, „ég meina það sem
hangir milli lappanna á
fílnum.“
„Það er penis fílsins,"
svaraði faðiiánn.
„Merki'légt,” sagði Siggi
litli, „því síðast þegar ég
kom liingað, sagði
mamrna, að það væi’i ekk-
ert.”
„Jæja vinur minn,”
sagði faðirinn, „þú verður
að muna, að mamma þin
er góðu vön!”
*
Kraftaverk
Jónatan hitti.um daginn
unga stúlku, og þegar þau
fóru að tala saman kom í
Ijós, að hún var hjúkrun-
arkona.
„Það hlýlur að vera
dásamlegt að vera lagður
inn i sjúkrastofu, þar sem
þú vinnur og fá að njóta
umhyggju yðar,” sagði
Jónatan ástfanginn.
„Dásamlegt?” sagði
stúlkan. „Það væri krafta-
verk. Ég starfa nefnilega
á fæðingarspítalanum!”
K
Persónuleg vandamál
Sálkönnuðui’, sem í
mörg ár hefur grúskað í
þjóðasálfræði, ef svo má
segja, hefur samið lista yf-
ir það, hveimig konur þjóð
anna taka því, þegar eig-
inmennirnir eru þeim ó-
trúir.
Italska konan r drepur
xnanmnn smn.
Spánska konan drepur
manninn sinn og frillu
hans.
Þýzka konan fremur
sjálfsmorð.
Japanska konan drepur
frilluna og sjálfa sig á eft-
ir.
Enska konan drekkir
sorg sinni i viskíi.
Norræna konan sendir
bréf til dálkablaðanna,
sem gefa ráðleggingar um
pcrsónuleg vandamál.
yK
Nokkrir stuttir
„Fröken, má ég leyfa
mér að hæla yður fyrir
vöxt yðar. Ætti ég að út-
deila Nobelsvei-ðlaunun-
um, bá myndi ég veita yö-
ur vei’ðlaun í efnafræði.”
— ★ —
— O, nei, nei, vinkona
— trygglyndir eru karl-
menn ekki. Af öllum sex
vinum mínum er það
vai’la nema einn, sem ég
get stólað á.
★
Stúlka nokkur í mjög
stuttu mini-pilsi kom dl
læknisins gífurlega kvefuð.
„Fyrst og fremst, unga
dama,” sagði læknirinn,
„vei'ðið þér að fara heirn
og fara i einhver föt og
svo beint í rúmiðl”