Ný vikutíðindi - 25.08.1972, Blaðsíða 8

8
NÝ VIKUTÍÐINDI
l*4krMÍnuI<‘^ r vandamál
Spurniny ar «#/ svör
Kaffíblettur og . . .
Geturðu gjört svo vel og ráð-
lagt mér, hvað ég á að gera,
til þess að ná kaffibletti úr
hvítum silkikjól?
Álíturðu ráðlegt fyrir hjón,
sem nafa verið gift í sex ár,
að eyða sumarleyfinu sitt í
hvoru 3agi?
Reyndu að ná blettinum úr
með volgu vatni eða með sjóð-
andi heitu, ef það dugar ekki,
en fyrir alla muni ekki með
benzíni, því að það sknlur eftir
blett. Næst þegar þú dembir
niður kaffi skaltu hella svo-
litlu af rjóma strax á blettinn,
því að hann sýgur kaffið í sig
og auðveldara verður að ná
burtu blettinum.
Það kann að vera mikið hæft
í þeirri kenningu, að það
skerpi kærleikann, að hjónin
séu ekki samvistum nokkurn
tima og að sambúð þeirra fái á
sig nýjan Ijóma, þegar þau
fara að búa saman aftur. En
samt er þetta mikið áhættu-
mál. Það getur alltaf farið
svo, að ung hjón, sem eru að
skemmta sér sitt á hvorum
stað, falli i freistni. Og ekki
er ótrúlegt, að hjónin séu ein-
mitt hrædd hvort um annað,
enda verður slíkt gaman oft
grátt.
Þótt þau kunni bæði að vera
saklaus, að sumarfríinu loknu,
getur læðst tortryggni inn hjá
hvoru fyrir sig, sem sáir eitri
út frá sér. Ég vil ekki ráð-
leggja hamingjusömum hjón-
um að fara í slíkt sumarferða-
lag. En ef hjónabandið er
slæmt, getur aðskilnaðurinn
ef til vill orðið til góðs.
Hrotur og fótaþreyta
Geturðu gefið mér nokkur
ráð til að hætta að hrjóta? Ég
hrýt svo mikið í svefni, að ég
verð mér til stórskammar, en
ég get á engan hátt hætt því.
Ég hef miklar stöður og er
venjulega þreyttur á fótum á
kvöldin. Hvað er bezt við því?
Biddu þá, sem þú ónáðar
með hrotunum, að hnippa i
þig duglega, jafnskjótt og þú
ferð að hrjóta. Einnig geturðu
bundið klút undir höfuðið á
þér og undir hökuna, þannig
að munnurinn geti ekki opn-
ast í svefninum. En þá máttu
ekki vera mjög stíflaður i
nefinu.
Farðu í heitt fótabað og
nuddaðu fæturna upp úr
brennsluspíritus. á eftir.
Þurrt hár
Svo er mál með vexti, að
ég hef mjög þurrt hár og
eftir þvi þykkt. Þetta bagar
mig mjög mikið, því að ég
get aldrei látið það leggjast.
Ég hef notað ,,billiantine“, en
árangurslaust. Segðu mér ann-
ars, getur það skemmt hárið
eða komið af stað hárroti?
Ég er sem sé ekki nema 16
ára gamall, en hef alltof há
kollvik og er hræddur um að
ég sé að verða sköllóttur. Eins
og þú sérð er þetta mjög al-
varlegt vandamál fyrir mig og
ég treysti þér til að leysa það.
— Með fyrirfram þakklæti.
Ef blóðrás líkamans, taug-
arnar eða meltingin eru í ólagi
má ekki ætlast til þess að
hárið sé fallegt. Og það er
einnig mjög þýðingarmikið að
hárið sé þvegið vel og réttilega
hálfsmánaðarlega og það burst-
að daglega, til þess að fitu-
kirtlarnir í hársverðinum starfi
á heilbrigðan hátt. Það á að
bursta frá hársverðinum, en
ekki að, og við það eykst einn-
ig blóðrásin til vaxtarkirtla
hársins. Margir hafa þá reglu
að bursta hárið í 5 mínútur
á hverju kvöldi og nudda hár-
svörðinn í 3 mínútur á eftir.
Þá bregzt naumast að hárið
verði fallegt.
Varast skal að nota hárspíri-
tus í mjög þurrt hár, en góða
hárolíu má nota án nokkurs
ótta. Þótt nokkur hár komi í
greiðuna, þegar þú greiðir þér,
er það ekki nema eðlilegt. En
séu mikil brögð að því er rétt
fyrir jafnungan mann og þig
að leita læknis.
Fæðið hefur einnig mikil
áhrif á útlit og þroska hársins.
Mjög áhrifaríkt ráð, til þess
að fá gljáa á hár er að drekka
hafraseyði á hverjum morgni,
og það vil ég ráðleggja þér.
Þú lætur fullan bolla af hafra-
seyði : vatnsglas að kvöldi,
fyllir það með köldu vatni og
lætur standa til morguns. Þá
drekkur þú seyðið.
En mundu samt að bursta
hárið á hverjum degi. Þú sérð
ekki eftir því áður en lýkur.
Fitugt hár
Hárið á mér er ákaflega fit-
ugt. Geturðu gefið mér ráð við
því?
Þvoðu hárið oft upp úr heitu
saltvatni. Láttu tvær matskeið-
ar ar borðsalti í lítrann. Heltu
þessari blöndu yfir *árið og
skolaðu það síðan með hreinu,
köldu vatni. — Burstaðu hárið
á hverju kvöldi. Þótt það í
fyrstu virðist verða enn fit-
ugra, lagast það áður en var-
ir, því að fitukirtlarnir í hár-
rótinni taka að starfa á heil-
brigðan hátt. — Gættu þess
að borða ekki mikið af krydd-
uðum eða fitugum mat. —
Venjulegur hárspíritus þurrk-
ar hári,í ef honum er nuddað
vel niður í hársvörðinn.
Dökkir baugar undir
augunum
Ég hef dökka bauga undir
augunum. Getur þú ekki sagt
mér hvernig ég get losnað við
þá? — Með fyrirfram þökk.
Dökkir baugar undir augun-
um stafa venjulega af tregri
blóðrás og veiklun á lifrinni.
Gerðu leikfimisæfingar dag-
Framh. á bls. 4
giasbotninum
Þegar loftið hrundi
Ásia, dóttir Kalla giftist,
og ungu hjónin fara lil
Sikileyjar til að eyða þar
hveitibrauðsdögunum.
Foreldrar Ásu eru mjög
á'hyggjufullir, því að í
fréttum hefur verið sagt
að snarpur jarðskjálfti
liafi farið yfir Silkiley.
Ekki líður á löngu þar til
þau fá símskeyti, og Kalli
les uppliátt:
„Jarðskjálfti lagði hótel-
ið okkar í rúst. Stop. Ég
er ómeidd. Stop. Berti
meiddist á baki þegar loft-
ið hrundi. Stop. Ásta.”
^<
I Víti
/ svartasta afkima Hel-
vítis er Satan með árum
sínum, og brýtur heilann
um nýjar pyntingaaðferð-
ir fijrir þái, sem bölvun
hafa hlotið. 1 sama mund
kemar hópur af hórkörl-
um, og djöfullinn ákveður
að refsa þeim í samræmi
við þau störf, sem þeir
gegndu á jörðinni.
— Hvað varst þú?
— Skógarhöggsmaður.
— Höggvið af honum
syndaliminn.
— Og þú, lwert var þitt
starf?
— Ég var trésmiður.
— Sagið af honum
syndaliminn.
Allt í einu byrjar einn
úr hópnum að hlæja.
Skraitinn öslcrar bálvond-
ur:
— Bíddu bara þangað
til röðin kemur að þér,
ætli þú hættir ekki að
hlæja þá. Hvað vannst þú
á jörðinni?
— Ég seldi sleikibrjóst-
sykur.
Vitlaus lykill
Páll greifi III. kallar á
barón Karl áður en hann
leggur upp í krossferð
sína:
— Kæri barón, ég treysli
þér manna bezt. Hérna er
lykillinn að skírlífsbelti
lconu minnar. Sverðu að
þú berir virðingu fyrir
heiðri greifynjunnar.
— Ég sver.
Undir flögrandi veifum
og lúðrablæsíri hélt Páll
III. af stað til Jerúsalem.
En hann er ekki kominn
nema tvær mílur frá Berja
dalskastala þegar barón
Karl keimur á stökki eftir
honum, rennsveittur og
hrópandi:
— Stanzaðu, kæri hús-
bóndi. Þú hefur látið mig
fá vitiausan lykil.
Við gullna hliðið
Palli trúir Kalla fyrir
nokkru, sem hefur valdið
lionum miklum áhyggjum:
— Nú upp á síðkastið
hefur konan min á hverri
nóttu kallað upp úr svefn-
inum: „Nei, Hinrik, Nei.“
— Ekki er það nú alvar-
legt.
— Já, en ég lieiti Páll.
— Ég held þú getir ver-
ið rólegur maður á meðan
liún hrópar ekki: „Já, Hin-
rik, já.“
*
Talað upp úr sveíni
Tuttugu sálaðar konur
bíða fyrir utan Gullna
Hliðið. Lykla-Pétur langar
til að vita, hvort þær séu
þess verðar að öðlast eilífa
sælu.
— Þær, sem héldu fram
li já eiginmanni sínum,
rétti upp hönd.
Allar nema ein rélta
upp Iiönd. Lykla-Pélur
skipar:
— Farið hérna inn og
gangið gegnum hreinsun-
arcldinn, — og takið þá
heyrnarlausu með ykkur.
i<
Forvitni
Lílill drengur horfir á
ökumann, sem streitist við
að skipta um dekk á far-
artæki sínu. Sífelldar
heimskulegar athugasenul-
ir gera ökumanninum
gramt í geði:
— Pabbi á tvo bila og
það eru tvö varadegg í
báðum. Finnst þér pabbi
ekki kláir? Til að vera ör-
uggur hefur hann líka tvo
tjakka. Og svo hefur pabbi
lika tvo ...
Ökumaðjurinn hefur nú
lokið viðgerðinni og kast-
ar af sér vatni inni í skoti.
Hann er orðinn gramur og
snýr sér við og urrar að
drengnum:
— Iiannski pabbi þinn
hafi líka tvo svona?
— Já, svarar stráksi
hreykinn. Einn lítinn eins
og þinn til að pissa með,
og lika annan ofsastóran,
þegar hann hleypur á eftir
vinnukonunni.
~K
Gerði ráð fyrir krippunni
Lögregluþjónn kemur
auga á ungan pilt, sem er
að grafa holu í jörðina í
skemmtigarðinum. Hann
spyr liöstugur:
— Hvað ertu að gera?
— Sérðu það ekki mað-
ur, ég er að grafa holu.
— Til hvers ertu að
grafa holu?
— Ég á hérna stefniumót
við vinkonu mína.
— Og þarftu holu fyrir
þessa vinkonu?
— Já, hún er kryppling-
ur.
Of hratt tempo
Prófasturinn lézt snögg-
lega af hjartaslagi. Lækn-
irinn spyr ekkjuna:
— Hvernig vildi þetta
til?
Hún stynur upp milli
ekkasoganna:
— Vesalings maðurinn
var vanur að elska mig í
takt við kirkjuklukkurnar.
En á miðvikudaginn, þeg-
ar kviknaði í húsinu hérna
við hliðina, kom bölvaður
slökkviliðsbilinn. „Ding,
ding, ding, ding ...“
Umskurður á ská
Á almenningssalerni i
Berjadal segir maður
nokkur við þann, sem
næst honum stendur:
-— Ertu gyðingur?
— Já, svarar hinn undr-
andi.
— Þú ert kannske fædd-
ur í Glogow i Póllandi?
— Já, svarar hinn ótta-
sleginn.
— Þá hefur meistari Ka-
heno umskorið þig.
— Iivernig veiztu allt
þetta ?
— I>að er auðvelt, Meist-
ari Kaheno mis-skar allt-
af á ská, og nú ertu búinn
að miga á skóna mína i
tvær mínútur.