Ný vikutíðindi - 15.09.1972, Side 1

RflT? WD D5ÖJ
nmir»>
nEnv
®w
DAGSKRA
Kefíavíkur-
sjónvarpsins
á bls. 5
Föstudagurinn 15. september 1972. — 36. tbl., 15. árg. — Verð 30 krónur
Æðisleg nútt í „prívathiiisi
Sænskur jarðfræðinemi lýsir,, fyrsta flokks”
þjónustu tveggja íslenzkra blómarósa. -
„Trekant” og hass!

Nakinn kroppur
— aleinn á suðrænni baðströnd
„Og svo halda menn, að
Svíþjóð sé miðpunktur
frjálsra ásta og hins Ijúfa
lífs,“ sagði sænskur jarð-
fræðistúdent við tíðinda-
mann blaðsins á dögunum
Piltur Jjcssi er hálf-þritug-
ur og liefur vcrið hér í suin-
ar við' að undirbúa lokapróf
sitt í jarðfræði. Hefur liann
að eigin sögn gert margar
merkar uppgötvanir á sögu-
eyjunni, fslandi, og þær ekki
allar j arðfræðilegar.
Maðurinn bjó nefnilega
cinn sólarbring i „prívat-
búsi“ vestur í bæ, og' hefur
þar sannarlega komist í
snertingu við það, sem sum-
ir kalla lífsins gæði — og
það svo um munar.
Gisting í „prívathúsum“
Ferðamannastraumurinn
til landsins liefur, svo sem
kunnugt cr, aukist jafnt og
þétl frá ári til árs, og cr nú
svo komið, að um tvo mestu
annamánuði ársins er ekki
nokkur leið að,fá inni á hót-
elum höfuðborgarinnar. Hcf-
ur því verið gripið til þess
ráðs, að hótelin útvega liús-
næði í svonefndum „prívat-
húsum“, en það er á einka-
hcimilum víðsvegar um bæ-
inn.
Að sjálfsögðu ganga liótel-
in fyrst úr skugga um það,
að um frambærilegt búsnæði
sé að ræða, og cf svo er, þá
Framh. á bls. 4

Fáheyrt hneyksli
Bændur brenna hey sín
IMenna ekki að fyrna
Þau fáheyrðu tíðindi hafa borist blaðinu, að ýmsir
bændur norðanlands hafi nú í haust gert sér lítið fyrir
og borið eld að heyjum sínum, sem stáðið hafa í gölt-
um á túnum.
Þegar blaðinu barst þessi
frétt, þótti ekki ástœöa til
að trúa svo lýgilegum sögu-
Klám?
Sáuð þið sænska
leikritið í sjónvarpinu
« mánudatjskvöldið ?
Þar hlupu allsnaktir karl-
menn um, meö getnaðar-
færi sín óhulin; þau sáust
meira að segja sveiflast eins
og júgur á hlaupandi belju.
Hingaö til hefur slíkt
verið kallað klám hér á
landi, alveg eins og talið
hefur verið klúrt að sýna
loðnuna á getnaðarfærum
kvenna.
En í mynd sjónvarpsins
var þetta ekki talið nægi-
legt, heldur voru þar sýnd
kynmök óbcinlínis, a. m. k.
fór það naumast fram hjá
neinum hvað þarna var að
gerast í einu eða tveim
atriðum.
Fyrst hið opinbera sýnir
annað eins og þetta, án
þcss að varað sé við því að
börn séu látin horfa á það,
þá virðist ástæðulaust að
hneykslast á djörfum kvik-
myndum, eða ljósmyndum
eða sögum, sem fjalla opin-
skátt um feimnismál.
burði, svo leitað var eftir
sannleiksgildi orörómsins.
Og viti menn, — liér var
um blákalda staðreynd að
ræða!
VitaÖ er um aö minnsta
kosti einn bónda í Vatnsdal,
sem brennt hefur þannig
all-mikið magn af heyi, og
nokkra í Eyjafiröi.
Ekki þarf aö orölengja
þaö, hvilíkt reginhneyksli
slíkt framferöi er; og væri
ef til vill rétt fyrir búnaö-
armálayfirvöld aö taka
þetta mál til rækilegrar at-
hugunar og minnast þessa
athæfis, næst þegar bænd-
ur noröanlands upphefja
grátstafi og barlóm vegna
slæms árferöis.
íslenzkir bændur hafa á
undatiförnum árum og ára-
tugum veriö ófeimnir við
aö grenja framan í alþjóö,
ef tíöarfar hefur ekki veriö
þeim sem hagstæöast.
Þaö er fyrir löngu oröiö
sjálfsagt mál að standa
meö betlibauk og væla út
styrki úr öllum hugsanleg-
um sjóöum, ef illa hefur
vorað eöa brugðiö til ó-
þurrka um heyskapartím-
ann.
Þó aö landslýöur sé orö-
inn langþreyttur á barlómi
bænda, hefur þótt sjálfsagt
aö hlaupa undir bagga meö
Framh. á bls. 4

*' :
Kaupfélagið einrátt
Norðurhverfisfólk í Hafnafirði óánægt
Hafnfírðingar eru nú að
byggja 5000 íbúa hverfi í
norðurhluta bæjarins og munu
framkvæmdir við húsin langi
komnar.
Það veldur óánægju og
furðu margra, að Kaupfélag
Hafnfirðinga virðist eiga að
hafa einkarétt á viðskiptum
í hverfinu. Hefur það reist
stóra verzlunarmiðstöð í hverf-
inu og hafa raunar opnað
vörubúð. en fyrirhugað er að
þar verði verzlað með hinar
fjölbrsyitustu vörur.
Er í þessu sambandi bent á,
að Hraunver bauð einnig í
miðstöð þessa, en Kaupfélag-
inu voru veitt einkaréttindin,
mörgum hverfisbúum til leið-
inda.
Þar að auki fullyrða hús-
mæður þarna, að ýmsar vörur
séu dýrari í búð Kaupfélagsins
en þar' sem þær hafa verzlað'
áður, og hóta því að koma
aldrei i verzlunarmiðstöð þess.
Þær vilja ráða því sjálfar,
hvar þær kaupa matvörur sín-
| ar.
Hvað geta iðnaðarmenn
ieyft sér?
Tveir menn taka 3950 krónur fyrir 1 klst.
og 45 mín. vinnu
„Uppmælingalýðurhm“
lætur. ekki að sér. hæða. Það
er ekki að ástæðulausu, að
almenningur hneykslast á
þeim prísum, sem þeir iðn-
aðarmenn, sem vinna eftir
uppmælingu, taka fyrir löð-
urmannlegt verk, enda urn
brigðmæli og eftirtölur að
ræða hjá þeirn. Til dærnis eru
múrarar frægir í þeim efn-
um.
Frægt cr, þegar pipulagn-
ingamenn létu Iðnaðarmála-
stofnunina reikna út upp-
mælingartaxta fyrir sig, í
samræmi við taxta stéttar-
bræðra sinna á Norðurlörid-
um. Meistararnir tólui saml
’ckkert tillit til tillagna stofn-
unaninnar, heldur stórhækk-
nðu taxtann eftir sínu höí'ði.
I jasta sagan, sem . við
liöfum lieyi't um yiðskipti
hoi'gai'anna við þessa há-
tek'jumerin, er af tveimur
(lúkragningamönnum, sem
'koinu í hús og lögðu teppi
á gólf Irá klukkan 8 til 9:45
að kvöldi.
Reikningui'inn hljóðaði
upp á kr. 3.950,00 fyi’ir
vinnu eingöngu og hílkeyrslu
(200 kr.).
Einu tækin, sem þessir
menn höfðu mcðfei'ðis, voru
í'éttskeið, hamar og' tveir
hnífar. Enginn veit, hvort
Jjessir mcnn höfðu í'éttindi,
- og alveg eins líklegt að
annar þeirra a. ín. k. hafi
verið l'úskari.
Rcikningui'inn var venju-
lcg nóta úr frumhók, en ekki
reikningur í fjói'i'iti, eins og
, Framh. á bls. 4.