Ný vikutíðindi - 20.10.1972, Qupperneq 1

Kfl I? WD QJI
DAGSKRÁ
Kefiavíkur*
sjónvarpsins
á bls. 5
Föstudagurinn 20. október 1972. — 41. tbl., 15. árg. — Verð 30 krónur
Matvælasmygl
tollfríðindi Ameríkana. -
.-TugmilEjóna
Sýkingarhætta!
Það er engu líkara en
landsmenn séu orðnir ger-
samlega daufir fyrir alls
kyns furðulegum forréttind-
um, sem Ameríkanar á Mið-
nesheiði njóta á flestum svið-
um. j
Það hefur nú verið gert
opinbert, að hljóðlega er
laumað út af Keflavíkurflug-
velli, tollfrjálst, matvælum
fyrir nærri þrjár milljónir
mánaðarlega, ög má því
gera ráð fyrir, að þessi kyn-
legu uinsvif nemi nærri 40
inilljónum árlega.
Sjáífsagt er liér um að
ræða einhvers konar samn-
ing . milli fyrrverandi ríkis-
stjörnar og'liersins, eða.rétt-
ara • sagt þeirra Ameríkana,
sem á Vellinum staría. En
ekki yerður annað séð, en
hér' sé um fullkomlega ólög-
légt áthæfi að ræða.
Ástæða er til að spyrja,
hvort yfirdýralækni sé kunn-
ugt um þetta athæfi, en sem
kunnugt er, er allur mat-
vælainnflutningur háður
ströngu eftirliti, ekki hvað
sízt vegna hættu á gin- og
klaufaveiki.
Talsvert hefur borið á því,
að fólk liér í höfuðborginni,
sem er í einhverjum tengsl-
um við amerískt fólk, búsett
utan vallarins, hafi haft á
boðstólum matvöru, sem
komið hefur tollfrjálst út af
vellinum — og er hér um að
ræða athæfi, sem þarfnast
rannsóknar niður i kjölinn
liið bráðasta.
Blaðið hefur aflað sér
vitneskju um, að yfirdýra-
læknir hefur nýverið bann-
að innflutning á sauðnaut-
um, og viðheldur hann enn
innflutningsbanni á kjötvöru
til landsins. Verður þvi að
gera kröfu til yfirdýralækn-
isembættisins, að þegar sé
gefin skýring á því, hvers
vegna amerískir hermenn
geti óhindrað flutt inn í
landið slíka bannvöru fyrir
tugi milljóna árlega.
Þá er rélt að gcta þess, að
allur þessi innflutningur af
vellinum er tollfrjáls, and-
stætt við aðra innflutta mat-
vöru, og er óhætt að full-
yrða, að sú ívilnun ein nemi
um 10-15 milljónum árlega.
Landsmenn hafa um langt
árabil þurft að kyngja því,
að Ameríkanar séu forrétt-
indastétt í landinu, en hér
munu flestir á einu máli um
að gengið sé einum of langt.

Grímuklæddar vændiskonur
Islenzkar stúlkur í brazanum geta ekki lengur
hvítþvegið sig!
Eins og skiljanlegt er,
leita varnarliösmenn á
Keflavíkurflugvelli fang-
bragða kvenna, og fyrir þá,
sem hafa ekki konuna sína.
með sér, er naumast í ann-
að hús að venda en til ís-
lenzkra kvenna.
Þetta er sama sagan hér
sem annars staðar — karl-
menn eiga bágt með að vera
kvenmannslausir til lengd-
ar, einkum ef þeir eru fjarri
heimilum sínum. Það dettur
engum í hug að áfellast
Bandaríkjamenn fremur en
aðra í þeim efnum. Karl-
mannseðlið segir til sín hjá
öllum þjóðum og kynflokk-
um.
Á hinn bóginn gæti veriö
ástæða til að athuga nánar
framferði þeirra kvenna,
sem stunda fagnaði með
þessum útlendingum á all-
lausbeizlaðan hátt.
Sé einhver íslenzk og laus
lát stúlka komin í kunnings
skap við einhvern íslenzkan
starfsmann á Vellinum,
mun það vera segin saga, að
þegar hann er horfinn af
landi brott, tekur hún ein-
hvern kunningja hans upp
á arminn.
Eftir fyrstu viðkynningu
er átlendingurinn venju-
lega kominn inn á gafl hjá
henni — leggst svo að segja
upp á heimilið. Á þriðja
degi fær stúlkan oft frí úr
vinnunni .i-einn-.dag, og fer.
hún þá iöulega ekki úr
rekkju frá þessum nýja og
óþekkta „vini“ sínum í sól-
arhring!
Við þekkjum dæmi um
þetta.
Yfirleitt eru þessir menn
hér likamma hríö, og eitt-
hvað mun vera um það, aö
þeir skilji eftir sig erfingja.
Ein þegar þeir fara skilja
þeir eftir sig upplýsingar,
þannig að stúlkan þarf ekki
að kvíða karlmannsleysi á
eftir.
Yfirleitt heldur sú stúlka
áfram í branzanum, sem
eitt sinn er kominn í hann
— og lítur ekki á landann.
Því var lengi haldið fram,
að íslenzkar stúlkur hafi
ekki selt blíðu sína — nema
þá örfáar — því þá myndu
Framh. á bls. 5
Stirðbusaháttur
íögreglumanna
Ófiga í fólfiii vegna ofbeídísverka
einliennisbúinna
embætismanna
Það eru sjálfsagt orðin
hart nær þrjátíu ár síðan, að
einn kunnasti lögmaður
landsins, Lárus Jóhannesson,
varð fyrir því, að lögreglu-
menn handleggsbrutu hann í
einhverjum stympingum.
Ekki riðu verðir laganna
feitnm gelti frá þessnm á-
tökum, og voru Lárusi
greiddar gífurlegar skaða-
bæitur. Hann lét hins vegar
ekki þar við sitja, heldur
auglýsti í blöðum, að hann
tæki að _séi1' endurg'jaldslaust
að flytja mál gegn lögregl-
unni.
Síðan þetta skeði, hefur
mikið vatn runnið til sjávar,
og nú er svo komið, að al-
menningur virðist ekki eiga
auðvelt með að leita réttar
síns gagnvart þeim þursum,
sem ár eftir ár setja smánar-
blett á alla stéttina með
fólsku, þjösnaskap og
lieimsku. Iiið síðast nefnda
hefur lengi þótt loða við lög-
og er
Eramhald á bls. 7-
reglumannastéttina