Ný vikutíðindi - 20.10.1972, Síða 3

NY VTKUTÍÐINDl
3
allt. Hann sendi skeyti til Scot-
land Yar<l til þess að fá úr
þwí skorið, hvort Clements
teeknir hefði nokkru sinni kom
izt undir mannahendur. Sömu-
leiðis sendi hann menn til þess
að tala við eigendur lyfjaverzl-
ana og komast að því, hvort
Clements læknir hefði keypt
óvenjulega mikið af eiturlyfj-
um að undanförnu. Aðrir lög-
reglumenn áttu að komast að
því, hvernig sambúð hjónanna
hefði verið.
Leitin að innýflunum bar
engan árangur Holmes læknir
var ekki í bænum, svo að ekki
var hægt að spyrja hann um
þau.
EKKI var mikið að græða á
frásögnum nágranna læknis-
hjónanna um sambúð þeirra.
Áður en konan veiktist, höfðu
þau hjón tekið mikinn þátt i
samkvæmislífinu og buðu oft
fólki heim til sín. Clements
læknir, sem var 65 ára að
aldri, var mjög aðlaðandi mað-
ur og mesti snillingur í sam-
ræðum, og hann var sagður
mjög rostursamur um klæða-
burð sinn. í samkvæmum hafði
hann verið einstaklega kurteis
við konu sína, enda þótt sam-
skipti þeirra bæru ekki vott
um neina ástúð.
Eftir að hún veiktist, höfðu
þau hætt að taka þátt í sam-
kvæmislífinu. Nágrannarnir
sögðu frá því, að stöku sinn-
um hefðu þeir heyrt háværar
raddir frá húsi hjónanna, eins
og þau væru að rífast.
Upp úr þessu var ekkert að
leggja, því að það kom oft
fyrir að gift fólk reifst. Lloyd
ákvað að tala við lækninn og
sjá, hvernig hann tæki slíkri
'* vt* • oo- •• '
heimsokn.
Clements kom sjálfur til
dyjra. ^LJpýd skýrði honum frá
því, að líkskoðarinn hefði fyrir-!
skipað frestun á útför konu
hans, vegna þess að rannsókn
málsins væri ekki lokið.
Clements var fjandsamlegur
á svip, þegar hann leit á
Lloyd.
„Ég frétti af því. Gerið svo
vel að ganga inn. Mér þætti
vænt um að fá að vita, hvers
vegna bálförin má ekki fara
fram strax.“
„Það hefur komið fram vafa-
atriði i sambandi við andlát
konu yðar,“ sagði Lloyd. „Það
tekur varla meira en einn eða
tvo daga að fá úr því skorið.“
„Vafi í sambandi við dauða
hennar?“ hreytti Clements út
úr sér. „Þetta er hlálegt! Það
er ekkert vafamál. Hún lézt úr
blóðkrabba. Ég hefi sjálfur
stundað hana árum saman, og-
eftir að hún tók veikina í árs-
byrjun. Góði maður, ég hefi
verið starfandi læknir í 40 ár,
og þó að ég segi sjálfur frá,
er ég. talinn mjög fær í minni
grein. Ég skal láta yður vita
það, að ég þekki einkenni blóð-
krabta þegar ég sé þau.“
„Er ekki hugsanlegt að þé''
hafið verið í hugaæsingi kvöld-
ið áðm en hún dó?“ sagði
Lloyd „svo að þér hafið ekki
tekið eftir þvi, sem yður hefði
að öð 'urr kosti verið augljóst?“
„V'tleysa! A.ð sjálfsögðu var
ég ' bugaræsingi, en ég var
og er samt. sem áður læknir.
Ef þér leyfið yður að efast eitt-
hvað urr ástand mitt, vil ég
benda vðu; lrr>c,- iæ ’’',
ir undirritauj ianai votíoi ðiú
og á því stendur, að hún hafi *■
látizt úr bióðkrabba. Ég vil S
leyfa mér að draga í efa, að ■
einhver vefengi hæfileika j
Holmes læknis."
„Við er.um ekki- að vefengja ■
hæfileika eins eða neins. Sú' S
staðreynd er fyrir hendi, að ■
Brown læknir var viðstaddur ■
þetta kvöld. Hann tók eftir |
sjúkdómseinkenni, sem enginn ■
annar, sá.“
Clements hvessti brýrnar.
„Auðvitað var Brown lækn- S
ir viðstaddur. Ég bað hann að |
koma. Hvaða.sjúkdómseinkenni ;
sá hann?“
„Hann segir að sjáöldrin í ;
frú Clements-hafi vérið saman 3
dregin og verið örsmá.“
Læknirinn varð sótrauður í ;
framan, en hann hafði stjórn j
á skapi sínu. ■
„Samdráttur í sjáöldrunum," ]
sagði hann með fyrirlitningu í í
röddinní. „Ég skil hvað þér ]
eigið við. Hann vill halda því 3
fram, að hún hafi fengið mor- !
fín. Ég vil láta yður vita það, ]
að svo vill til, að ég er viður- 3
kenndur sérfræðingur í með- i
ferð eiturlyfja. Ritgerðir mínar ;
um þau efni hafa birzt í mörg- í
um vísindatímaritum. Eruð \
þér að halda því fram, að mað- jj
ur með mína þekkingu í þess- !
um efnum hafi ekki tekið eft- ■
ir sjúkdómseinkenni, sem j
bentu til eiturlyfja?“
„Það sagði ég ekki; ég var j
aðeins að benda yður á, að það S
er ágreiningur milli yðar og ;
Brown læknis."
Clements var þögull um !
stund.
„Ég hafði ekki ætlað mér !
að nefna þetta,“ sagði hann ]
loks. „Það er langt frá.því að ;
ég vilji kasta neinni rýrð á S
starfsbróður minn, en ég sé að ;
hjá því verður ekki komizt. Ég .;
skal trúa yður fyrir því, ’ að ]
þegar Brown læknir kom hing- ;
að um kvöldið, sá ég strax að S
hann var ekki í neinu standi ! ■
til þess að sinna sjúklingi. Okk 5
ar á milli sagt, maðurinn var ]
drukkinn.“
Lloyd rak upp stór augu. !
Þetta var furðuleg staðhæfing, ]
og hann var ekki reiðubúinn j
til að trúa henni þegar í stað. !
Hann vissi að Brown var mik- ;
ismetinn læknir og alls ekki S
sú manngerð, sem myndi koma \
i sjúkravitjun ef hann væri i
undir áhrifum áfengis. Lloyd !
stóð upp og bjóst til að fara. ;
„Með hliðsjón af þessari stað S
reynd," sagði Clements, „er ;
ég viss um að þér leggið ekk- ;
ert upp úr ummælum Brown !
læknis. Ég má þá reikna með ;
því að útgörin geti farið fram ;
eins og fyrirhugað var.“
„Ég er hræddur um ekki," í
sagði Lloyd. „Bolton líksko'ð- ;
andi hefur fyrirskipað frestun. S
og breyting á þeirri skipun get- ;
ur aðeins komið frá honum “
5
NÆSTA skref Lloyds var að ;
kanna þá alvarlegu ákæru, að ;
Brown læknir hefði verið S
fJ
drukkinn í sjúkrvitjun. Hann ;
komst að því, að Brown hafði «
heimsott annan sjúkling fyrr '*
um kvöldið og farið þaðan um '
tíuleytið. Sá sjúklingur neitaði
því eindregið^ að Brown hefði
verið undir áhrifum áfengis.
Brown hafði komið heim til
sín klukkan hálf-ellefu og þar ;
hafði hann fengið sér matar- S
bita Þjónn hans skýrði svo ;
frá, að hann hefði ekki drukk-

KOMPAN
Guðfaðir. - Betri myndir. - Fíaskó.
Burt með völlinn. - Slysakrakkar.
Mikið hefúr verið rausað út af sjón- sem Seðlabanka og Landsbanka, en al-
varpinu gegnum árin, og sjálfsagt menningi mun finnast, og ekki að
margt ekki að ástæðulausu. ástæðulausu, að úr því að fjárlögin
Einu hefur þó sjónvarpið áorkað, hljóða nú upp á nærri tuttugu millj-
nefnilega því, að nú eru í kvikmynda- arða, þá hefði verið ögn smekklegra að
húsum borgarinnar jafnaðarlega mun fella þennan tittlingaskít einhvers stað-
betri kvikmyndir en áður var. ar þar inn í. Ólafur ætti að vera kyrr
Sannleikurinn er sá, að þegar sjón- í skólanum.
varpið var að hefja göngu sína, var
það fágætt, að góðar rnyndir væru í
kvikmyndahúsum. Megnið af því, sem
var á boðstólum, var eldgamalt rusl, 0
sem framleiðendur skikkuðu kvik-
myndahússeigendur til að sýna, svo að
þeir gætu fengið eitthvað frambærilegt Og hvers vegna í ósköpunum er nú
með. Reykjavíkurflugvöllur ekki lagður nið-
Nú er svo komið, að fæst kvikmynda- ur hið bráðasta og öll flugumferð flutt
húsanna láta sér detta í hug að sýna til Keflavíkur?
algert rusl, enda fer enginn lengur að Sú ráðstöfun, að hafa þessa fárán-
sjá slíkt, og oftast eru frábærar mynd- legu flughöfn í miðri höfuðborginni er
ir í einu eða fleirum bíóum. svo óskiljanleg fólki, sem telst hafa
Um þessar mundir eru á boðstólum miðlungs vitsmuni eða meira, að ekki
þrjár eða fjórar myndir, sem eru vel tekur tali. Ekki er nóg með að flug-
sjáandi, en slíkt hefði þótt með. fádæm- völlur þessi valdi ónæði, truflun og
um fyrir nokkrum árum. mengun í umhverfinu, heldur er það
- 4^.. „ staðreynd, að vegna hans er vart hægt
að athafna sig í miðborginni, hvað hús-
byggingar snertir.
0 Ljósasta dæmið er sú staðreynd, að
ekki er hægt að byggja borgarleikhús
á þeim stað, sem bæði borgarbúar —
Sem dæmi um stórbætta þjónustu og þá ekki síður forráðamenn Leikfé-
kvikmyndahúsanna má nefná það, að lags Reykjavíkur — hafa óskað sér um
tiltölulega ný mynd er kornih til lands- áratuga skeið, vegna þess, að gert er
in, mynd, sem vakið hefur meiri at- ráð fyrir tuttugu metra háum turni yf-
hygli en flestar aðrar fyrr og síðar. Er ir sviði hússins.
hér átt við „The Gódfáther“, sem gerð Og nú síðast hefur það frétzt, að ver-
er eftir samnefndri skáldsögu Maríó ið sé að sýsla við að lengja Suður-
Púzó. Skáldsagan varð metsölubók urn norður-flugbrautina í áttina að mið-
leið og hún kom á markaðinn,-og mynd- bænum.
in virðist ætla að slá allt út í því efni. Sem sagt: burt með Reykjavíkurflug-
Vert er þó að vekja athygli á ann- völl eins og skot.
arri mynd, sem fólk ætti ekki að láta
framhjá sér fara, en það er Isadora
Duncan. Túlkun aðalleikkonunnar, q
Vanessu Redgrave, er með slíkum ágæt-
um, eða réttara sagt fágætum, að það
eitt eru næg meðmæli með myndinni,
þótt ekkert annað kæmi til. Rannsóknir hafa leitt í Ijós, að ungl-
ingar á aldrinum 17-18 ára eru mestu
slysarokkarnir í umferðinni. Erlendis
® mun það þannig, í sambandi við trygg-
ingar á ökutækjum, að unglingar þurfa
að borga mun hærra iðgjald en full-
Það er nú óðum að koma í ljós, að orðnir; og þá fer það nokkuð eftir starfi
landhelgisBETLIÐ er hreint fíaskó. rnanna, hvert iðgjaldið er.
Söfnunin hefur enn ekki náð tuttugu Til dæmis þurfa hljómlistarmenn og
milljónum, enda þykir landslýð það leikarar að borga mun meira en iðnað-
sjálfsagt að bera í bakkafullan lækinn armenn o. s. frv.!
að bæta slíku betli ofan á skattaálög- Hvað sent öðru líður ætti að hafa
urnar, sent menn eru nú af veikurn nána gát á unglingum, sem gera sig
mætti að reyna að axla. líklega til að gerast ökuníðingar í um-
Þessar tuttugu milljónir eru að mestu ferðinni.
runnar frá opinberum stofnunum, svo ASSA.