Ný vikutíðindi - 27.10.1972, Page 1

DAGSKRA
Kefiavíkur-
sjónvarpsins
á bls. 5
itlingakóngar
Björn Jónsson og Gröndal bftast um metin
Bitlingafarganið hefur oft
verið á dagskrá og hafa menn
sannarlega ekki verið á eitt
sáttir um ágæti þess, að þing-
menn og pólitíkusar notuðu
aðstöðu sína gegndarlaust ár-
um saman til að pota sér í
launaða bitlinga, sem síðan
eru greiddir af almannafé.
Frægastir í þessum efnum
haí'a liingað til verið kratar,
en l)eir þótt ófeimnir við að
troða sínu fólki, ekki ein-
göngu inn í nefndir og ráð,
lieldur og i stöður.
Nú er liins vegar komin ný
stjórn, stjórn, sem menn
höfðu gert sér vonir uin að
drægi citthvað í land í þess-
um éfnum, cn sá draumur
virðist svo sannarlcga ekki
ætla að rætast, nema siður
væri.
Benedikt Gröndal var löng-
um einn frægasti bitlinga-
maður þjóðarinnar og álti —
eftir því sem næst verður
komizt — árum saman metið
i bitlingafjölda. En ckki var
núverandi stjórn lengi búin
að sitja að völdum, þegar það
mct var slegið.
Nú er það liinn ærukæri
málsvari alþýðunnar, Björn
Jónsson, sem slegið hefur
Benedikt við og situr nú að
ellefu bitlingum á vegum átta
ráðuneyta, en hirðir fyrir
þessi aukastörf morð fjár.
Það var, að blessaður mað-
urinn komst á jöturia.
Sannleikurinn er sá, að
bitlingafarganið hefur aldrei
verið jafn ferlegt og cftir að
Úr bréfabunkanúm
vinstri stjórnin tók við, en
nefndir og ráð á vegum ríkis-
ins eru nú hvorki meira né
minna en 421 stk. með 2079
nefndarmönnum, en þetta
nefndafargan kostar ríkis-
sjóð lrvorki meira né minna
en nærri 50 milljónir króna!
1079 nefndarmenn eru skip
aðir af stjórnvöldunum, en
Alþingi skipar þúsund stykki!
Alger methafi í því að
þig'gja aukaspozlur er sjálf-
ur Seðlabankastjórinn, sem
vart getur liaft mikinn tima
aflögu til að sinna banka-
stjórastörfum, en hánn þigg-
ur nærri hálfa milljón fyrir
„nefndastörf".
Sumir telja ef til vill að al-
gert siðleysi ríki í líitlinga-
málum, en við segjum nú
])ara eins og ríkisstjórnin:
„Gil)ba, gibba, komið þið
greyin!“
Geng betra víni
Telja þau hann óskrifandi?! - Fáheyrt smekleysi. -
Móðurmálskennslan til skammar.
„Alveg blöskrar mér sam-
þykkt einhverra kerlingasam-
taka um að skora á fólk að
selja ÁTVR ekki ber til áfeng-
isgerðar. Ja, hún ríður ekki við
einteyming vitleysan í þessum
svoköiluðu kvenfélögum! Ekki
er a. m. k. mikil reisn yfir
hugsjónum þeirra og baráttu-
málum.
Annars er hér nokkuð langt
gengið, ef hver og einn ætti
ekki að mega selja ber til
áfengisbruggunar. Það er þó
spor í rétta átt, ef okkur tekst
að brugga berjalíkjör, í stað
þess að halda sig við bragð-
vont brennivín, að maður tali
ekki um ákavítið, sem er ó-
Rétt er að benda á, að
Hótel Esja hefur á boðstól-
um hádegisverð, sem þeir,
er hann útbúa, kalla „Silf-
ur hafsins“. Eru pað yfir 20
afbragðsgóðir sildarréttir
fyrir aðeins 345 krónur,
þjónustugjald innifálið.
Menn geta gengið að
stóru borði, sem hlaðið er
þessum gómsœtu og marg-
breytilegu réttum á disk-
inn eins oft og þeir vilja,
og svo spillir ekki að hafa
drekkandi.
Manni er farið að þykja nóg
um áróður templara og félög
móðursjúkra kellinga. Ég held
að þessar stofnanir, eða hvað
það á að kalla þær, ættu að
berjast fyrir bættri vínmenn-
ingu og sölu á sterku öli, frem-
ur en að berjast gegn bættu
innlendu víni.
Hófdrykkjumaður.“
Já, það er ekki ein báran
stök með „hugsjónir“ kvenfé-
laganna, enda höfum við það
eftir þekktum sveitaþingmanni,
að ekkert færi eins í taugarnar
á honum og kvenfclögin og
samþykktir þeirra.
þarna útsýni af 9. hœð yfir
borg og sund, með ískaldan
snafs í glasi.
Það er víst ekki ofsögum
sagt, að íslenzkukennslu sé
talsvert áfátt í skólurn hér-
lendis.
Svo alvarlegt er þetta mál
að verða, að ekki verður leng
ur við unað, enda er mikill
meiri hluti ungs fólks ófært
um að klúðra saman sendi-
bréfi, hvað þá að setja skoð-
anir sínar fram á þann hátt,
að skiljanlegt geti talizt.
Skólamenn, sem við höf-
um fulla ástæðu lil að táka
mark á, fuílyrða, að um 80%
þeirra, scm útskrifast sem
gagnfræðingar hér í liöfuð-
borginni, gcti ekki komið
saman sendibréfi, svo ekki sé
nú minnzt á ástandið í
fræðslumálum yfirleitt, ef
marka iriá niðurstöður rarin-
sókna Björns Th. Björnsson-
ai’, sem birtust í blaði
nokkru cigi alls í'yi’ir löngu
og segja ói'agra sögu.
Því hefur að undanfömu
vcrið mjög flikáð af stjórnar-
andstöðu, og' jafnvel í mál-
gögnnm sumra stjórnar-
flokka, að niikil deyfð sé yf-
ir störfum menntamálaráð-
hei’i’a, og er ef til vill x-étt að
reyna að ýta svólítið við
Magnúsi Torfa, í þeii’i’i von
að liann taki nú loks ein-
hverja ákvörðun í einlivei’ju
ixiáii.
El’ til vill er það bx’ýnast
allra þeii’ra mála, senx undir
hann heyi’a, að gei*a gangskör
að þvi að móðurmálskennsla
í skólunx vei’ði tckin lil gagn-
gerðrar eridurskoðuiiar, og
gæti það orðið til þess að
mériritamálaráðhérra ræki að
éirihverju leyti af sér það
slyðruorð, sexri af honum hef
ur fai’ið.
Saixnleikui’inn er nefnilega
sá, að margir þeirra kennara,
seixx fást við móðnrixxáls-
kenxislu í fraixiliáldsskólúixi,
ei*u laxxgt frá - því að véra
varidanum vaxnir, og við það
bætist, að almennt munu þeir
lialdnir næsta fágætri léti
varðandi skriflegar æfingar
nemenda, eða með öðx’uxn
orðum að láta nemendur gera
svokallaðar ritgerðir.
Þá eru þær námsbækur,
senx stuðzt-er við, fáránlega
ganxaldags nxálfræðistagl og
bábiljui’, að ekki sé nxi talað
um nxargt af því lesxxiáli, sem
nemendum er gert að lesa, en
í því efni hafa skólayfirvöld
gert sig sek um svo mikiö
smekkleysi, að jaðrar við að
Framh. á bls. 5
Tvær dömur afgreiða heila
skipshöfn á nóttu
Viðtal vi5 reykvíska hafnarvændiskonu. — Sjá baksíðu.
Gómsætur matur