Prentarinn - 01.10.1978, Blaðsíða 35

tekiö upp til lánveitinga. Verði
niðurstaða sú, að það sé Iteppilegra
kerfi sktilu þeir beita sér fyrir þvi að
það verði tekið upp hjá lífevrissjóðn-
unt. Skal þessi könnun fara fram
fyrir I. nóv. 1978.
Þá var einnig samþykkt svo-
hljóðandi tillaga:
„Aðalfundur HlP, lialdinn 22. april
1978, skorar á stjórn Lifevrissjóðs prent-
ara, að bæta við lánareglur sjóðsins
ákvœði um lán til þeirra sem sannanlega
verða fyrir auknum útgjt'ldum vegna
sameiginlegra framkvœmda í íbúðar-
blokkum eða fjárfrekra framkvœmda við
eigið húsnœði. “
Eftirtaidir voru kjörnir sem
fulltrúar HÍP í stjórn Lífeyris-
sjóðs prentara til þriggja ára:
Aðalmenn: Ellerl Ag. Magm'ts-
son og Lúther Jónsson.
Varamenn: Ólafur Emilsson og
Þórir Guðjónsson.
Endursk.: Baldur H. Aspar og
til vara Hermann Aðalsleins-
son.
Veikindadagasjóður
Skuldir við innistæðueigend-
ur veikindadaga voru næst á
dagskrá.
1. jan. 1977 voru
innistæðurnar kr. 10.972.415
Við bættust vextir
1977 frá HÍP kr. 973.296
Endurgreitt 1977
til eigenda kr. 5.003.067
Eftirstöðvar 31 / 12’77
kr. 6.942.644
Fyrir fundinum lá svohljóð-
andi tillaga frá stjórn:
„Aðalfundur HÍP 1978 samþykkir að
innisíœður félagsmanna í Sjúkrasjóði
HIP (veikindadagasjóði) verði greiddar
úí frá og með 1. október 1978. “
Tillagan hlaut ekki umræðu
og var samþykkt samhljóða.
Frá Kvenfélaginu Eddu barst
kveðja, þar sem þökkuð var sú
gjöf er HfP færði félaginu á 30
ára afmæli þess, 8. apríl s.l.
Fleira lá ekki fyrir og var
fundi slitið kl. 19,30.
Ávarp til Eddu-kvenna
flutt af formanni HÍP
á 30 ára afmæli kvenfélagsins
Heiðruðu Eddu-konur.
Það er svo sannarlega við hœfi, í 30 ára afmœlisfagnaðiykkar,
að frá Hintt íslenzka prenlarafélagi heyrist, svo margt hafiðþið
gert fyrir félagið, að seinl verður fuUþakkað.
Ekki ætla ég að telja upp allar gjafirnar, stórar og smáar,
sem þið Itafið gefið HÍP. Það yrði of langt mál i stuttu ávarpi.
Hér í húsinu má alls staðar sjá gjafir vkkar og við prentarar
erum stoltir af þeim.
Það er einnig rik ástœða til aðþakkaykkurfyrirþann mikla
stuðning, sem þið hafið sýnt ekkjtttn prentara á starfsferli
vkkar.
Þá er enn annað, sem ekki er oft talað um varðandi starfsemi
Kvenfélagsins Eddu. Það erfélagslegiþátturinn i starfseminni.
Það er mikils virði að konur prentara hafi vettvang, þar sem
þœr geta komið saman til að kynnast hver annari og rœða inn á
milliþau vandamál, sem uppi kunna að vera hjá okkur. Líklegt
má telja, að þegar heim er komið, haldi umrœður áfram. Með
þessu skapast langtum meiri skiiningur á vandamálunum en
ella.
Það er staðreynd, aðbezt vinnum við í félögunum þegarallir
eru samtaka. Kvenfélagið Edda er því m.a. af þessari ástœðu,
áhrifamikill bakhjarl Hins íslenzka prentarafélags.
A þessari stundu er mér efst í huga þakklœti til ykkar
Eddu-kvenna fyrir hin miklu og óeigingjörnu störf ykkar í
þágu prentarafélagsins og félagsmanna þess.
Um leið og ég óska Eddu-konum til hamingju með afmœlið
og árna þeim allra heilla í framtíðinni vil ég biðja formann
félagsins, Önntt Ársælsdóttur, að veita viðtöku þakklætisvotti
frá Hinu islenzka prentarafélagi.
'T>rcníarimt — 35