Nýi tíminn - 23.11.1961, Blaðsíða 7

voru fluttar inn frá Bandaríkj-
unum. Sífelld innrásarhætta
gerir sitt til að tefja fram-
kvæmdir, því fiölmennar sveit-
ir úr þjóðvarðliðinu eru stöð-
ugt á verði með ströndum
fram, við f’ugvelli og opinber-
ar byggingar. Um skeið hugð-
ust andstæðingar Castros fara
að dæmi hans. og efna til
skæruhernaðar úr f.vlgsnum í
fjöllunum. en bar revndist ekki
á þeirra færi. Má nú heita að
skæruliðar þessir hafi verið
gersigraðir.
Skemmdarverk í verksmiðjum
og opinberum byggingum
voru um tíma alvarlegt vanda-
máí, en begar innrásartilraun-
in var eerð í vor komu
skemmdarverkamennirnir fram
úr fy’ssnum sínum. Aukið eft-
irlif gerir srrygl á vopnum og
sprengiefri frá Bandaríkjunum
mikiu . torveldara en áður.
Bandarískir forustumenn halda
enn áfram að kenna hver öðir-
um um að innrásin á Kúbu ^
fór út um þúfur. Þessar deilur
blossuðu síðast upp íyrir hálf-
um mánuði. Þá lýsti Van Fleet
hershöfðingi, fyrrverandi yfir-
hershöfðingi í Grikklandi og
Kóreu, sök á hendur Adlai
Stevenson, fulltrúa Bandaríkj-
anna hjá SÞ, fyrir ófarir inn-
rásarliðsins sem Bandaríkja-
stjórn gerði út gegn Kúbu í
nan na sótti.
apríl. Stevenson kom í veg fyr-
ir að bandaríski flugherinn
væri sendur til liðs við Upp-
reisnarmenn, og það réði úr-
slitum, sagði Van Fleet. Stev-
enson brást reiður við og
krafðist bess að hershöfði.nginn
tæki orð sín aftur, sem hann
og gerði.
Bandaríska landvarnaráðu-
neytið hefur skipað Van
Fleet ráðunaut um skæruhern-
að, og sú ráðning veit ekki á
neitt gott fyrir Kúbumenn.
Raoul Roa, utanríkisráðherra
Kúbu, hefur skýrt frá því á
þingi SÞ að Bandaríkjamenn
: séu að þjálfa nýjan innrásar-
her í æfingabúðum í suður-
fylkjum Bandaríkjanna sjálfra
og í einræðisríkjum Mið-Ame-
ríku. Upplýsingar Roa á Alls-
herjarþinginu síðastliðinn vet-
ur um innrásarundirbúninginn
þá reyndust réttar, og engin á-
stæða er til að ætla að hann sé
lakar að sér um bað sem nú
er að,. gerast. Bandaríkjastjórn
og leyniþjónusta hennar virð-
ast ekki ætla að reyna nýja
innrás á Kúbu sem stendur.
Nú er mest kapp lagt á að ein-
angra Kúbu frá öðrum ríkjum
rómönsku Ameríku. Þau ríki
Suður- og Mið-Ameríku sem
fylgispökUst eru Bandaríkjun-
um hafa öll slitið sjórnmála-
sambandi við Kúbu. Markmið
Bandarikjastjórnar er að fá
Bandalag Ameríkuríkjanna til
að kveða upp áfellisdóm yfir
Kúbu og leggja blessun sina
yfir bandarískar hernaðarað-
gerðir gegn eýnni. Kólumbíu-
stjórn hefur að undirlagi
Bandaríkjanna lagt til að ráð-
stefna Ameríkurikja verði
haldin sem fyrst til að ^æða
..ráðstafanir gegn útbreiðslu
framandi hugmyndakerfa á
vesturhveli jarðar.“
Enn á það langt í land áð
Bandaríkjunum takist að
sameina öil ríki rómönsku
Ameríku í herferð gegn Kúbu.
Brasilía, langfjölmennasta og
öflugasta ríki rómönsku Ame-
ríku, héldur fast við bá stefnu
að íhlutun um innanríkismál
Ameríkuríkia megi ekki eiga
sér stað. Önnur riki álfunnar
sem búa við tiltölulega lýðræð-
islega stjórnarhætti taka sÖmu
afstöðu. A.tburðirnir í Ecuador
í síðustu viku gefa nokkra vís-
bendingu um viðhorf almenn-
ings í Suður-Ameríku. Eftir
fimm daga átök. bar sem stúd-
entar og verkamenn börðust
við vopnaða lögreglu og sveitir
úr landher og flugher tókust
á innbyrðis, komst hinn vinstri-
sinnaði varaforseti dr. Arosem-
ena fil vallda en Ibarra forseti
varð að flýja land. Átökin hóf-
ust þegar Ibarra sakaði dr.
Arosemena um kommúnistísk-
ar tilhneigingar og reyndi aðtJ
losa sig við hann úr embætti.
Almenningur og hluti hersins
tók málstað varaforsetans. Þeg-
ar -viðureignin stóð sem hæst
lýsti Ibarra yfir, að stjórn-
málasambandi við Kúbu væri
slitið, en fvrsta verk dr.
Arosemena að unnum sigri var
að ógilda þá ráðstöfun og lýsa
yfir andstöðu stjórnar sinnar
við allar tilraunir til íhlutunar
um máiefni Kúbú- -
M. T. Ó.
BENEDIKT FRÁ HOFTEIGI skrifar prófessor
ÓLAFI JÓHANNESSYNI þriðja bréf og síðasta
j Ég mun hafa dregizt á það
| . vtð þig að skrifa þér þriðja
■ bréfið. Ekki vantar tilefnið,
: því enn sem fyrr er nokkur
■ .áhugi vakandi á því, hvort
; Framsókn ætlar í Natóhirð-
■ stjórnina eða leggja sitt lið
| fram um.að varna því, að þjóð-
in búi í lífshættu eða
j hlíti fyrirmælum að utan um
■ lífshagi sína, skerta.
Það hefur nokkuð glöggv-
: azt í þessu efni undanfarið
og helzt komið í ljös að þú
: og Jón Skaftason séuð eins-
konar pólitískir launsynir
j Ólafs og Bjarna og eigi hvor
sinn helming í hvorum ykk-
j ar, en slíkt eru nýtízku
| launbörn. Þetta virðist ætla
« að fara á þá leið, að þið verð-
ið þeir Kolur og Þorvaldur
■ kroppinskeggi, sem verjið
Framsókn vígið í almannagjá
* hæstu kosninga, því þótt
j Framsókn tali nú í blöðum,
í Reykjavík og víðar, um nauð-
: syn samstöðu gegn Natóhirð-
■ stjórunum, þá munu launmenn
litla tiltrú fá um alvarlega
og ósvikna samstöðu í alvar-
■ legasta máli tímans.
Það er þetta, sem bændum
virðist yfirleitt liggja á hjarta
: um sinn flokk sem nú virðist
■
; ekki lengur kunna að nefna
: sámvinnu, né benda á úrræði
■ hennar gegn spilltri innrásar-
: hagleysu fjármáltaafglapa. Allir
; sem hugsa um heilbrigt líf
■
■ í þessu landi, vita að kaup-
: staðirnir þurfa að hafa sína
■ samvinnu- og bæjarútgerð,
j með tilheyrandi vinnustöðvum
■ í landi. Augljóst er að land-
: búnaðurinn verður að vera
? félagsrekstur fleiri eða færri
* manna á stærra eða minna
: landi, ríkisrekstur á stóriðn-
; aði og stórútgerð, en við skipt-
in út og inn í stærstum drátt-
* um í samvinnusniði, en til þess
að svo megi verða, verður að
hreinsa dýrtíðina út úr verð-
kerfinu, reka allan her úr landi
sem honum fyleir og
Natóhirðstjórana frá völdum,
j Þessu vill öll óspillt albýða
■ til sjávar og sveita fylgja,
j enda er þetta alþjcða stéfna
: ■ f-ri.ði fram hiá kúgun og
j fjárdrætti auðkónga, en
■ sfríðsgróðafasistarnir í Fram-
■
: s-kn. eins og þú og Co, loka
j stefnuna inni, og hafa ekki
annað barfara að gera, en að
æna að Rússum, sem þjóða
■ fvrst losuðu sig við aTIa
j braskauðkónga. Það virðist
vor.a öll þeirra rök, og fyrir
; ba.ð hykiast samvinnumenn á'
■ íslandi þurfa að æpa að þeim.
Þú gerðir það gott um dag-
mn í félagi við þinn hálf-
hálf hálfbróður. Tveir menn,
* sem engin rök liggiá fyrir, að
: eigi að sitja á Alþingi, báru
■ fram vítur á Rússa, fyrir að
* gera það, sem þrjú önnur ríki
j höfðu leikið sér að langan
: tíma og íslendingar aldrei v’ítt,
enda talið þeirra algert innan-
ríkismál. Eftir að Natóblökkin
hafði hrúgað inn her og vopn-
um í Þýzkaland og Frakkland,
og lýst því, að það kostaði stríð
frá hennar hendi, ef Rússar
semdu frið við eystri hluta
Þýzkalands, tóku Rússar að
búa sig undir þetta stríð méð
atómvopnatilraunum, sem áð-
ur hafði verið margra ára
iðja þriggja ríkja í Nató-
blökkinni, án þess að íslend-
ingar mótmæltu nokkru sinni,
og var þó orðin hætta af
þessu 1958 fyrir heilsu manna.
Nú, þegar sést, að vopn Rúss-
anna eru ekki orðin neitt
leikfang, þá æpið þið á varð-
berginu að Rússum, og sam-
þykkið á Alþingi íslendinga
vítur á þá, fyrir að gera það
sama, sem aðrar þjóðir höfðu
gert, og látið síðan virðuleg-
an sendiherra úti í Rússlandi
koma þessari bombu ykkar í
mark.
Þið þurftuð ekki að hugsa
um það hvaða alheimsvanda-
mál var hér risið, þegar her-
búnaður var kominn á slíkt
stig. Nei, ykkur dugði að æpa
að Rússum á þann hátt, sem
sýnist vera stríðsyfirlýsing,
eða hljóta að valda viðskipta-
eða stjórnmálaslitum milli
þjóðanna, jafnvel þótt gera
megi ráð fyrir því, að Rússar
aðeins brosi, að ykkur, eins og
allur heimurinn, því nú virðist,
það í fyrsta sinn hafa skeð,
að litla músin hafi haft til-
burði til að hengja bjölluna
á , köttinn! Hafa þjóðþing
nokkurra landa borið fram
slíkar vítur á Rússa, annað
en Alþingi? Þú hefur líklega
þótzt standa á varðbergi fyrir
utanríkisverzlun íslands. Síld-
arútvegurinn á íslandi byggist
að stórum hluta til á markaði
í Rússlandi. Hvað munar ykk-
ur um að eyðiléggja svoleiðin
smámuni fyrir þjcðinni, ef þið
getið látið skína í vígtenn-
urnar heilan dag á Alþingi?
Flokkur þinn tók allu.r þátt
í þessu athæfi, og þóttist
standa í stórþvotti á sjálfum
sér af óorði, sem Sjálfstæðis-
menn voru farnir að tala um,
eins og kerlingarnar gömlu,
sem riðu á Alþing til að
sverja af sér lauslætisorð sem
skæðar tungur höfðu komið á
loft. Við nútímamenn vitum
aö þetta var kerlingarþvottur,
og þáð er óvíst að betur hafi
farið fyrir flókki þínum og
hann hafi ekki athugað hvað
hann gerði,. og, eru það gamal-
kunnar afleiðingar af því, að
hafa þá Kol og Þorvald kropp-
inskeggja í liði sínu.
Held.urðu að það sé til
nokkurs að senda þig í við-
skiptasendinefnd til Rússlands
í sumar? Ég held varla. Hins-
vegár lætur þú til þín heyra
á varðbergi ef Rússar eru ekki
til viðtals við þína líka um
viðskipti, og stjórnin verður
að hafa sitt þóknanlega ráð, að
banna síldarsöltun á fyrsta
hluta vertíðar. Hverskonar
stjórnmál eru ciginlega reltin
í landinu? Er þetta leiðin til
liðsemdar um það, að bægja
burtu því ægilega böli, sem við
heiminum blasir af stríðstil-
standi Natóblakkarinnar?
Gerðir þú ráð ffrir því, að
Rússar mundu ekki hafa tilburði
til að verja sig fyrir innrás
U.S.A. í Þýzkaland og fleiri
lönd í Vestur-Evrópu? Tvær
þjóðir hafa opinberlega lýst
því yfir, að þær gætu, hvor um
sig, drepið alla Rússa. Það er
friðartónn, sem þér lætur sjálf-
sagt vel í eýrum. Aftur á
móti hafa Rússar ekki hótað
að drepa neina þjóð, en lát-
ið þess getið að þeir gætu
varið sig fyrir þessum drep-
urum. Ætlar þú ekki að mót-
mæli því, að allir Rússar
verði drepnir, bara vegna
markaðsmála á íslandi?!
Þið líklega varið ykkur á því,
að eyðileggja ekki viðskiptin
við U.S.A. með mótmælum,
þegar þeir fara að sprengja!!
En nú skaltu líta í Biblíuna.
Þar stendur: Sá sem þykist
geta sofið rólegir fyrst Bretar
einir geta drepið alla Rússa.
En þið ættuð nú samt að
standa, gæti að sér, að hann
ekki falli. Og Þorsteinn Er-
lingsson talaði um hrokann,
sem er feigur. En meðal ann-
ara orða. Telur þú ekki full-
víst að Rússar hefðu aldrei
sprengt neina sprengju nú í
haust, ef ekki hefði rásað
bandarískur her inn í Þýzka-
land, verið farinn að kenna
Frökkum að nota atómsprengjur,
en síðan afdráttarlaust setzt að
samningaborði um Berlínar-
málið, sem er miðpunktur allra
þessara tíðinda, og um hlýtur
að verða samið? Heldurðu þá
ekki að mctmæli íslendinga
hafi farið í öfuga átt út úr
landinu! Hvernig sem málið er
skoðað verður varðbergshlut-
urinn verri og verri.
Þá er það einn fönguðurinn
á varðbergi þínu, að Rússar
fóru ,að tala við þumlunga
sína á XXII. flokksþinginu, og
urðu þeir, að sögn, margir
stuttir, jafnvel þeir sem fyrr
voru alin. Þetta er þekkt fyr-
irbæri í sögunni, að menn
skipti um set, og það er víst
ekki langt þangað til á þínu
varðbergi þykir Jón Sigurðs-
son hafa vaðið í villu og
svima, að ætlast til að íslend^
ingar væru sjálfstæð þjóð. En
einhver kemur í staðinn, og
afdráttarlaust felst þín stefna
í slíkum goðskiptum í sög-
unni. Það sem kemur á óvart
er hvað snöggt goð Rússa geta
skipt um set, og hversu þjóð-
i'n er.fljót að átta sig á sögu-
framvindunni (Ijótt orð, tek-
Framhald á 10. síðu.
Fimrfttudagur 23. nóvember 1961 — NÝI TÍMINN — (T.