Nýi tíminn - 30.11.1961, Blaðsíða 2

Sex bprn .ganga um
,gól£ ritfð'j'bplta í hendi.
W ‘ ýÍ;*--'.—'"it" '•
Ung stulba-
blokkflau'tu og
hun spilar á flautuna
stanza bornin, henda
'pa |)á aftur — éinu
siiini, tvisvar, þrisvar, eftir því sem flautu-
leíkurinn segir til um.
Mamma
Þaö Ieyniir sér ekki á svip barnanna að þau hlusta með athygli. Lengst til vinstri er Jóhanna
að teikna á töfluna. Börnin heita Ellert, Helga og Sólveig.
2) — NÝI TÍMINN. — Fimmtudasur 30, nóvember • 1061.

'•:uyHít 5.Í7 ‘i 'f r* r f*.
Við erum komin í heim-
sókn til Barnamúsikskól-
ans i Reykjavík, sem er
til húsa á efstu hæð Iðnskól-
ans, og erum í • kennslustund
hjá einni deild forskólans.
Börnin sem leika sér á þennan
skemmtilega hátt eru 5—7 ára
gömul. Reyndar er þetta ekki
eintómur leikur, þau eru líka
að læra. Læra að hlusta á
tóna og hljóðfall og greina eitt
frá öðru.
Okkur skortir mikið á í tón-
mennt, íslendinga, til að stand-
ast samanburð við aðrar menn-
ingarþjóðir. Gott dæmi um það
er tónlislarsmekkur almenn-
ings sem hristir höfuðið og
„nennir ' ómögulega að hlusta
á þéttá eilífa sinfóníuvæl í út-
vai-BÍnu“, en „sinfóníuvæl“ er
það' samheiti sem fólk gefur
allri': klassískri tónlist. Til að
bæta úr þessu er ekki nóg að
leika mikið af klassískri tón-
list i í útvarp og reka óróður
fyrip. henni í blöðum. Það þárf
að hyrja neðanfrá, kenna börn-
unum ungum að greina tónana
og meta góða tóniist og smá-
þyngja svo viðfangsefnin eftir
því sem þau eldast. Tónfræðsla
ætti að vera jafn sjálfsagt fag
í bárnaskólum landsins eins og
t.d. landafræði eða saga.
Amma klukka: bimm-bamm,
bimm-bamm
Litla vasaúrið: tikktakktikk-
takktikktakktikk
Þetta stendur nú til bóta
og er hafin tpnfræðsla í sumum
barnaskóium .Reykjavíkur og
tónlistarskólar starfa í nokkr-
um bæjum landsins, þar af
tveir í Reykjavík, Tónlistar-
skólinn 6g Barnamúsikskólinn.
Barnamúsikskólinn er að því
leyti frábrugðinn öðrum tón-
listarskólum á landinu, að tek-
ið er við börnunum mjög ung-
um og þeim kennt að þekkja
tóna og hreyfa sig eftir hljóð-
falli áður en þau fara að læra
á nokkurt hljóðfæri.
í ferðalag
; :-'5óhanna Jóhanncsdóltir heil-
' ir' unga stúlkan, sem kennir
—V/.- böfnunum í forskólanum. Hún
i' ' sezt nú við píanóið og spilar
lítið lag, Upp, upp, upp á
■>: þrún .... , og börnin setjast
fara í ferðalag með boltana,'
yfta þeim upp fyrir höfuð ö'g
svo „niðurj njður,, hiðúr, alveg
niörá tún.“ Þegár börnin ' étu
búin að æfa þetta .svolitla
stund. hættir Jóhanna við lag-
ið og spilar í þess stáð
ýmsar nótur, ýmist upp eða
niður eftir nótnaborðinu og
þau hlusta og láta boltana
fara í ferðalag eftir hljóðfall-
inu.
Jóhanna varar sig á að
þreyta ekki börnin með að láta
þau vera of lengi í einu með
það sama. Næst kemur hún
með trommu og nemendurnir
litlu kasta boltunum í gólfið
og grípa þá eftir trumbu-
slættinum: kasta-grípa, kasta-
grípa o.g kasta-grípa-stanza,
kasta-grípa-stanza. Og þau fá
líka að leika svolítið á „hljóð-
færi“, trépinna sem þau slá
saman, bríhorn, hlemma og
fleira. Jóhanna spi.lar lag á
píanóið og þau slá á hljóð-
færin sín. Þetta er orðin heil
hljómsveit.
an og sú þriðja, litla barnið,
vasaúrið.
— Amma klukka segir
bimm-bamm, bimm-bamm. Jó-
hanna leikur nokkra djúpa,
hæga tóna á píanóið. —
Mamma klukka segir tikk-takk,
tikk-takk. Tónarnir hækka og
verða hraðari. — Og litla vasa-
úrið segir tikktakktikktakk. Nú
eru tónarnir háir og hráðir.
— Nú skulið þið leika
klukkurnar. Þegáf það er
amma klukka 'gangið þið svona,
•;þuhgurrí, “ ‘ “sförum skrefum.
‘ Mamma: Klukká gengur svona,
alveg eðlilega: Og litla vasa-
úrið hleypur létt á tánum,
svona, sjáið þið."
ij- Jöhanna sezt enn við pían-
s
ari. Eftir að Edelstein féll frá
tók Róbert við skólanum og
sá um hann þar til sl. haust er
ég tók við honum til bráða-
birgða. Stefán, sónur Edelsteins
er nú við nám í Þýzkalandi
og að kynna sér nýjungar í
þessum málum. GérT er ráð
fyrir að hann taki við þessum
gkóla er heim kemur og erum
við mjög bjartsýnir á starf
hans hér.
Skólinn er í fimm deildum,
sem eru forskóli fyrir 5—7
ára börn, 1. bekkur 8 10 ára,
2. og 3. bekkur og framhalds-
deild. Við reynum að hafa í
mesta lagi 15 í bekk, en að-
sóknin er gífurleg. -Nú eru í
skclanum 250 nemendur og
Amma klukka
— Sjáið þið nú til, krakkar,
hér er amma klukka, segir Jó-
hanna og teiknar stóra klukku
á töfluna. — Þekkið þið
á klukku? Hvað eigum við að
láta hana vera þessa?
Það er samþykkt hvað
klukkan eigi að vera og svo er
teiknuð önnur klukka, mamm-
Frá nemendatónleikum skóTans sl. vor. Helga Óskarsdóttir
og Guðjón Sigurjónsson leika saman á fiðlu og sembaló.
Gcngið um góll við flautuleik.
Frá vinstri: • Jó lianna kennari, Ðjarki, Ellert, Sesselja og Ilalla.
.■■s "Vv3 iJjíli. . « G t )■>'- .Ci„ ’■ #*.-»
Börnin leika þær á gólfinu,
hlaupa ýmist eða ganga, fara
í kringum píanóið og út í öll
horn eítir því sem þeim dett-
ur ,í hug.
I lok kennslustundarinnar
takast kennari og nemendur
í hendur, ganga í hring og
.syþgja saman kveðjulag áður
en þau fara heim.
Við snúum okkur að börn-
unum og spyrjum hvernig þeim
finnist að ‘ leika sér svona.
— Ægilega gaman. Við vor-
um Hka í fyrra og þá vorum
við á nemendaskemmtuninni.
Hin taka öll í sama streng,
þau vUdu ekki vera án þess að
vera í músikskólanum.
HBO Ófi IIMIJH
t7"fiHstaðan gegmmi ' Ieik
r' 'lastjóri Barnamúsf-ks-
. sk' ians, Jón G. Þórarinsson,
fræ'|ir okkur lítillega um starf-
semi hans.
— Dr. Hans Edelstein stofn-
setti skólann árið 1951 og mót-
aöi stefnu hans allt frá byrj-
un, svo vel, að ekki hafa orðið
miklar breytingar á þessum
tíu órum sem skólinn hefur
stáffað. Dr. Edelstein naut við
þetta aðstoðar dr. Róberts Ott-
óssonaf sem enn er hér kenn-
Zb\n r- ■ ; ... . •- .
í forskólanum eru kenndar
hreyfingar eftir hljóðfalli og
rytmi en ekki kennt á nein
hljóðfæri. Undirstaðan fæst
þannig gegnum leik. I 1. bekk
er ekki heldur kennt á hljóð-
færi að ráði. Það er ekki skil-
yrði að hafa verið í forskól-
anum til að komast í 1. bekk
en börnin þurfa að vera læs.
Þau eru þjálfuð í tónheyrn og
nótnalestri. söng og raddbeit-
ingu, læra lítilsháttar á blokk-
flautu og að nota slaghljóð-
færi.
— Hverjir kenna við skól-
ann?
— Kennarar nú eru Róbert
A. Ottósson, Þorkell Sigur-
fílci-rísson. Jóhanna Jóhann-
esdóttir, Ingólfur Guðbrands-
snn. Rut Hermanns, Gunnar
Guðjónsson og Hreinn Stein-
grímsson. Ailir kennararnir
kenna badði á hljóðfæri og í
samtímum.
Aberzla lögð á félagslcgt
gildi kennslunnar
— Hvenær fara börnin að
iæra að leika á hljóðfæri?
— Þau velja sér hljóðfæri
í 2. bekk. Flest hafa valið sér
Framhald á 7. síðu.