Skólablaðið - 01.12.1950, Blaðsíða 14

- 14 -
in* ckki brugðizt svona hraparlega í
fyrraveturs en slíkt var nú varla til
að minnast a. Husfreyjan var sárhpilsu-
laus eins.'1 og allar fátmkar nsður, skilaði
þó einu harni reglulega með árs eoe.
log kisi þrcifst vel, 5x og dafnaði. Hann
kynntist þorpinu Litluvík fljótt og varð
mprgra hugljúfi, En auðvitaö varð þein
rnest til vina honuiá og göcilu konunni,
sen ekki var dáin enn, og í hóli hennar
tveggja ara millihili, Iíushcndinn stunda'- fa.nnst honum hezt að lura. Svo leið
ði sjoinn nott og nytan dag ög hörnin
voru.ákaflega-venjuleg fátœk horn, þveng
mjó og kirtlagul og langt frá því að
vera alltaf x nýjum-fötunr.
Einn rigningardag í einmánuði kom
þó fyrir atburður í f jö'Lskyldunni, sem
hraut hjúp tilhreytingarleysisins.
Gamla konan, nóðir húshóndans kom nefni-
lega upp á þau, til aö deyja hjá þeim.
ríún kom gangandi £ staghættum, dálítið
óhreinum flxkun, meo klút um höfuöið og
f. hendinni hafði hún prik. Auk þess bar
hún í hinni hendinni strigaklút sarean-
hnýttan utan um það, sem var aleiga
hennar, auk þess sem hún var í. Þannig
arið.---
'í- jað var kominn aftur haustrigningar-
jdagur og ýldnir droparnir stungu slr
niður um kofaþakið og soytluð'U niður eftir
veggjunum. £ gólfinu í öðru hcrherginu
var stór pollur, og hitt var með öllu
óíhúðarhnft. öað hafði margt treytzt
þetta árið.
Litli kisi var orðinn stór og mikill
högni. Hann var hröndóttur,með hvíta
bringu og hvítar tmr, fallegur, og í
lla staði mesti sóma kcttur. HÚn gamla
konan lifði ennþá, og að vísu hafði hún
lítið breytzt. Kannske höfðu hrukkurnar
gamla, skörpna andlitinu hennai’ ívið
kcm hun, gamla kerlingin, a sitt elli-
heimili til að deyja, og hún flutti með
ser það eina. sem hún átti og þótti vmnt
um, en það var hálfstálpaður kettlingur,þftirtekt,og í
lypkað, en
ið enginn varð
jönda. ólíklegt,
sem
þmr voru svo djupar fyrir,
til að taka eftii' því.
að köttur veitti. slíku
raunihni‘vnr enginn annar,
hún hafði hnýtt inn í strigaklútinn.pen haf ði ástr.ðu til þcss. hau voru sen-
öa ertffi við nu komin", var þar'
sem hun sp.gði.
svp.raði sonur hennar og hnyklaði annað,
"hvaða vic?"
fyrsta,
^"já,1
hrýrnai’
"Við
móðguð.
"já," svaraði þá sonur hennar
rnócur sína ve’lkomna.
30 ein i kofanura, konan og kötturinn,
cin í hoiminum, og áttu ekki nema hvort
eins og sagt er um elskendur.
kisi.
sagði
gamla konan stór^-.
Ja, það hafði nargt breytzt þetta
rið og ekki fer r sea rtlað er.
HÚsmóðirin í kofp.num hafði kvatt
og hauðjlífið shennna í jólaföstu og með henni
it'ylgdu yngsta harnið,brjós&gaöalt og anr.a
Svo heldu gairla konan og ungi köttur~ sem í vcsndum var. Það hafði verií frém-
inn henner innreið sí.na í húsiS, hún tilúr aflalítið og þröngt í húi ua veturinn.
Hungruð hörn eru frahmrlega leikin í að
verða sór úti um alls kyns faraldsveiki.
Skarlatssótt varð einu að aldurstila,
■nislingar réðu niðurlögum annars, og það
priðja dó hlátt áfram úr lungnahólgu.
áttu það til að klifr- Sjaldan er ein báran stök. Hafði nú ekki
igrast a tortryggni
að deyja, og hann? Líklega til að horða
fiskinn frá hörnunun.
Litli kisi varð þó fljótt vinur
harnanna,þótt honum gengi reyndar seint
að vinna hug a, t
hinna yngri. Þau
ast upp á hjallinn og kalla ögrandi
örugg niður ti.1 kattarins: "Heldrú
hitið okkur?"
Kisunóran hefur líklega
slíka spurningu svars, víst
að.aldrei spannst orðasenna
Einsvegar gekk kettinum ver
og
;ct ir
E
slzta dottirin tekið upn s. því
... ’ *
olext rneð
- X
a? gorast
þeim afleiðingun, að einn
á útmánuðunum fannst lík
flatme.ga í fImðarmálinu. Pustum
■oðc.n veðurdag
xennar
ekki virt
er um það, jþötti einloikin þau ósköp, sem gengu
út af þessu.jyfir íhúana x kofanum eina. Jlllra sízt
að lynda. viaþegar þai' á ofan battist afdrifaríkt
hunda þorpsins, og láir honum víst engi.n}n manndrápsve.ður um krossmessuna, Hveir
það, enda var í sannleika sagt sífelld jbáfcar á sjó, er hann skall á. Annar hafci
styrjöld milli hundanna og kattanna í jinnanhorðs tvö iíf, som gcmlu konunni í
þessu annars friðssla og friðsama þorpi.jkotinu vo.ru nátengd. Þar voru þeir 'staddv •
Það fiskaðist vcl fráman af vetri, P-r sonur hennar cg sonarsonur
^e;
Anuar