Skólablaðið

Árgangur

Skólablaðið - 01.12.1950, Blaðsíða 15

Skólablaðið - 01.12.1950, Blaðsíða 15
- 15 - bátanna komst að landi, til hinna hefur aldrei síðan spurzt,—---- Eins og áður var að vikið voru þau nú aðeins tvö ein eftir í kofanum, þessi gamla kona, sem ekki hafði dáið á réttum tíma - 05 svo kötturinn. hau dróg-u har fram.Iífið, Gömul kona or neyzlugrönn, 'þótt henni fylgi köttur. Við og við stakk einhver góðhja'rtaður nágranni að henni fiskhita, jafnvel þótt illa áraði. I-á gekk hún inn, kall- aði: kis kis, skipti síðan fiskinum í tvo jafna hluta. Svo borðuðu þau,konan og kötturinn . Ef vetur voru harðir, vafði sú gámla fastar aí sór tötrunum, og ef til vildi hmtti hún einni striga- pokadruslu utan un sij. En kötturinn hafði sinn hlýja mjúka fallega feld, og hár konunnar var grátt og ljótt. hað snjóaði sjaldan inn, og í fletinu, þar sem þau sváfu, í skotinu, var oftast hlýtt. 3ví að þau sváfu saman, og gár- ungum þorpsins var ta-ut að tala um kött-farið, að hann hafði aldrei -sprmkari inn sem hushonda í hreysinu. Kisi var o.nnars mesta myndarskepna, gullfallegt grey; átti það a?eyndar til að fara £ lsðuleit á af honum, hjúin. Js, tíminn leið og kötturinn tók að í crast gamlaður eins og konan. Hann nennti ekki lengur að draga hjörg í hú, eins og sönnum húsbónda smmdi, enþað hafði alls ckki verið ótítt áður að undir morgun kmmi hvífbringur heim með lifandi mús í klónum. Sagan hernir reyndar ekki, að sú hjörg hafi verið gömlu konunni til mikilla hóta. Iló.n var farin að verða svo ónýt, sú.gamla, og £ soinni tíð hafði hún ekki haft nein not af gerðholu kofans lengur, sem þó hafði verið henni til ekki svo Íítils góðs áður fyrr. ---- Svo varð það einn dag að. kötturinn varð veikur. Gamla konan annaðist hann af allri sinni getu, lún,talaði mikið við hann, reyndar hafði hún talað mikið vi þau hsði og kötturinn þá mj þau hsði á móti. Líf kattarins á hláþrx-ði, og gamla konan sat yfir honum með társtorlcin augu og hljúgt hjarta, sem í sífellu hað til Guðs um hata handa kettinum. Gömlu konunni þótti UE1 þessum. ekki eins vsnt um neitt í heiminum og þennan kött - £ rauninni þótti henni eklci vsnt um neitt annað, og ef hann dsi, vissi hún,að hún myndi deyja líka. Þau höfðu alla tíð verið samrýmd eins og eitt. Kettihum hatnaði, og hljóðlát gleð- in ríkti í þess.u fát ska hreysi á ny. En heilsu gömlu konunnar hrakaði mjög, þau höfðu ekki alltaf nsgan mat, hún var öldruö og líkfiminn var farinn að láta sig. Ilún tórði sarat áfram, þvi að hvað í ósköpunum átti að verða af kettin- um, ef hún slcildi við núna? HÚn hað til Guðs heitt og'inniloga mörguin sirmum á dag að láta köttinn deyja, ef hún dsi, láta þau dej'-ja saman, svo að þau gstu farið í eina gröf. Að lokum varð þetta innileg sannfsririg: gömlu konuunar, og henni fannst eins og nú mstti hún láta kraftana þrjóta smám saman. Eina ncttina var gamla konan venju fremur þungt hald- in. En kettinum var aftur á móti þannig verið. Að vísu starði hann samuðarfullum kattaraugum á þessa einu lifandi veru, sem honum þótti vmnt um.og þótti vsnt um á nsturnar, en sá ósiður eltisihann. En hins vegar var það augsýnilegt, því þau hokruðu þarna lengi, að líðan hans var í alls engu áhótavant. Af þeosu sótti gömlu konuna þungar á- hyggjur en hún huggaöi sig við að,fyrst hún hefði dáið ef lcötturinn hefði dáið, myndi kötturinn einnig deyja, ef hún andaðist. hau vmru eitt líf. En algóður Guð hafði mtlað þessu öðruvisi að fara. Undir morgun lózt gamla konan. ----- SiA- Leiðróttin£j. í ritsmíð minni,"fslonzkar kennslu- bmkur,"^scm birtist í síöasta Skólahlaði, hef óg á oinum stað farið með rangt mál. Ber eg þar á Sigurð PÓtursson, að hann hafi í liffrsði sinni vitnað ranglcga í rit Darwins: ðkrifað "qtruggle for .; í: - 1 rið hann allt þeirra 3amlíf; talað fyrir life" í stað^"struggle for cxictence". ;au hsði og kötturinn þa mjálmað fyrir Nu hefur mer vorið a það bent, að hókk Þar fari óg.rangt með, þessi setning komi fyrir í "Origin of Species" í báð- um myndum. Bið óg alla aðila afsökunar á afglöp- Örnólfur Thorlacius,

x

Skólablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skólablaðið
https://timarit.is/publication/782

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.