Skólablaðið - 01.03.1951, Qupperneq 15
- 15 -
nagrenninu. í>a hafði hun alltaf telp- j
una með sér og let hana hjálpa sér. 'En |
mesta furðu okkar vöktu lifnaðarhættir
herra Billings. Aldroi nokkurntíma
sást hann utan dyra nema tvo-þrja daga
vikunnar og þá var frúin alltaf að vinna,-
Rett eftir ao hún var farin til að skúra j
gélfin, læddist hann út, flýtti sér
niður eftir götunni og hvarf. Hann kom
heim aftur, oftast einni stundu fyrir
miðnætti, en stundum lcom hann þo alls
ekki og íet jáfnvel ekki sjú sig stundum !
í marga daga. Og það var eins Öruggt
eins og að sélin kæm.i upp að hann var j
alltaf dauðadrukkinn þegar hann kom
aftur, Yið sátum alltaf um hann, ef við
þess kost, og alltaf þegar hann sast koma
slagandi upp götuna, lsddumst við upp að
glugga Billings-fjölskyldunnar og hlust-
uðum á frúna taka á moti manni sínum.
Eftir á fórum við upp í gamla hesthúsið
hans Jéns pésts og höfðum upp hver fyrir
öðrum orð frúarinnar, þegar hún talaði
við vesalinginn, sem hafði orðið fyrir
því að verða maðurinn hennar. Yið æfoum
okkur samvizkulega, reyndum að na rettum
áherzlum.og náðum þannig miklum framförum
í hinu herfilegasta hléti og ragni.
Eklci var gott að vita,hvnr Josep Billing
fékk peninga til að drekka fyrir þau
kvöld, sem hann fér út, on áreiðanlega
hefur hann krskt sér í þá einhver veginn
hjá konu sinni á miður heiðarlegan hatt
eða þá hara hlátt áfram hetlað, og það
tel ég öllu sennilegra.
.Fullorðna félkið í hverfinu skipti
sér lítið af fjölskyldunni, nema ef Toni
hafði gert einhverja skömm af ser, þa
fékk konugarmurinn að heyra það oþvegið
um lesti sína og ættar sinnar £ heild.
Okkur- strákunum fannst matur í þeim
fyrirlestrum og svörum frú Billings og
þöndum þá gúlann með og æptum okvsðis-
orðum til Tona, sem svaraði jafnan aftur,
; Msður okkar voru vanar að ávíta okkur
fyrir þetta og sögðu okkur að vera ekkort
að skipta okkur af þessu helvítis pakki.
En aldrei yrti frú Billings á nokkurn
mann að fyrra hragði, og ksmi það fyrir
að hún vœri heðin að þvo í nágranna-
húsunum, t'aláði hún aldroi við nokkurn
mann, Þannig leið veturinn, frú Billings
þrslaði dag og nétt til að halda lífinu
noklcurn veginn í hörnum sínum, sem alltaf
voru meira og minna veik af allslcyns
kvefpestum og meltingarsjúkdémum. HÚn
ték á méti manni sínum, þegar hann kom
fullur heim, og við læddumst upp að
glugganum og hlustuðuin á. Við lcunnum
orðið ræðu hennar utanað , en hlustuðum
aðeins líkt og leikstjéri, sem gætir að,
hvort leikendurnir kunni hlutverk sín,
En svo var það kvöld eitt í fehrúar,
að herra jésep Billings kom hoim mcð
nokkuð évenjulegum hstti. I-Iann kom
akandi í lögregluhíl með hrotna
hauskúpu. Við horfðum á,er hann var
horinn meðvitundarlaus inn, frúin stéð
þögul í dyrunun og horfði á þá leggja
hann á dívangarminn. Síðan kvöddu þeir
og éku hurt.
Ekki veit ég hvort Billings var dá-
inn, þegar þeir komu með hann eða hvort
hann dé seinna, en daginn eftir kom
Toni og sagði okkur að pabbi sinn væri
dauður. Ekki veit ég,hvernig á því stéð
að við urðum allt £ einu ésköp géðir
við Tona, hann fckk að leika sér með
okkur, og við rifumst ekkert að ráði
við hann, Og þegar hann fér heim, virt-
ist hann fjarska ánægður.
Og það gerðust aðrir hlutir £ sam-
handi við dauða jéseps Billings, sem
við strákarnir hotnuðum litið i. Þegar
ég kom heim svangur eftir erfiði dagsins
var ekki að sjá, að maturinn yrði til-
húinn nærri strax, En þarna voru saman-
komnar heilmargar frúr úr nágrcnninu og
kjöftuðu hver i kapp við aðra, Ekki
svo að skilja., að svona hrafnaþing væru
neitt sjaldgæf, nei, það var uraræðu-
efnið, sem vakti undrun mina. Þær voru
sem sé að tala um aumingja frú Billings,
sem hafði mist manninn sinn. Kata Smith
einhver forhertasti skammakjafturinn í
nágrenninu, var þarna hálfkjökrandi og
sagði, að eitthvað þyrfti að gera fyrir
veslings ekkjuna, við þurfum að vera
samtaka, sagði hún, og létta eitthvað
undir moð aumingja konunni hjargarlausri
Hinar téku í sama streng og uyrjuðu að
leggja á ráðin,
En ég flýtti mér út og hugsaði gott
til gléðarinnar, þetta gæti kannske
orðið ágæt skemmtun.
Og kerlingarnar létu ekki sitjá við
orðin tém. Nokkru seinna gaf að líta
heila hersingu af konum á öllum aldri,