Skólablaðið - 01.03.1951, Síða 18

18
ég telji alla presta, lögfraðinga,
lækna og kennara óþarfa menn eða þjóð-
hættulega,
Það væri alvarlegur misskilningur,
sem samrýudist ekki þeirri meginskoðun
minni á þessum málum, sem ég vildi koma
að.
Hins vegar vildi ég benda á svo skýrt
sem verða mætti, að ég tel slíkt embætt
ispróf ekkert lokatakmark þroskaleii'ar
mannsandans, heldur bæri hverjum og
einum að vinna að áframhaldandi þroska
sínum, í sína þágu og samborgara sinna.
Með því eina móti verði minning þeirri
forfeðra hans, er lögðu undirstöðu að
þekkinffu hans, fyllilega í heiðri höfð.
Það or sorgleg sjón að sjá unga menn
ólgandi af þekkingu og lífsþrótti koma
út úr háskólunum og lenda beint í hel-
greipar pólitískra sálnaveiðara, er
leitast við að draga þá í sinn sauruga
dilk, sljóvga samvizku þeirra og dóra-
greind og etja þeim út á hinn póli-
tíska vettvang, sem er það forað, sera
fæstir slepþa heilir úr.
Þá er hinura unga kandidat betra að
labba heim, breiða upp fyrir höfuð og
gleyma þekkingu sinni eða skrúfa frá
gasinu.
Og um leið skyldi hann ninnast þess,
að gastækið á hann hugvitsoömum og
samvizkusömum forgenglum sínum að þakka
Ég þykist nú- hafa skýrt allvel,
hverjar ég tel skyldur stúdentsins.
Honum ber að leitast við að ná þeirri
æðstu mannlegri fullkomnun, sem auðið
verður í þeirri grein, sem hann leggur
fyrir sig. Honum bar að líta á sig sem
þjon samborga.ralegra hagsmuna, og honum
ber að líta á hvert mál raeð ómengaðri
hlutlægni þekkingar sinnar. Hann á ekki
að taka þátt í lygum og svindli póli-
tískra geltirakka, heldur ber honum að
beita allri sinni þekkingu og orku í
þágu þeirra liugsjóna, sem æðstar eru
þekktar. Þa hefur hann tekið sinn
skylduþátt í framþróununni.
i Frh. af bls. 9.
í grundvallar fyrir Fjölni," eins og TÓmas
j komst að orði í bréfi til Konráðs árið
1840. Ég vil einnig,að lokum, rainnast
á önnur ummæli hans úr bréfi, sem hann'
skrifaði Konráði frá Breiðabólstað, 11„
september 1840, þá að dauða kominn, en
| þar segir svo: "Jeg bið þig og yldcur að
r muna eftir íslandi og kenna það niðjum
! ykkar og barnabörnum, þá gætir minna,
i þó hinir eldri týni tölunni," Ég er ekki
; í vafa um, að þannig hafa verið hugsanir
i og óskir allra Fjölnismanna, fjögurra,
túlkaðár af einum ót.rauðasta hvatnihga-
j manni 19. aldarinnar.
Fjölnisraenriirnir, Brynjólfur Péturssou
JÓnas Hallgrímsson, Konráð Gíslason og
TÓnas Sæmundsson, hafa reist sér óbrot-
gjarnan minnisvarða í sögu íslands, og aj'
slíkum sonum getur hver þjóð verið
hreykin.
Frh. af bls. 16.
hans var að heiraan, annars var hann oft-
ast inni. Atvinnan fór að vorða stopul
hjá frú Billings, þegar leið aftur að
hausti, og einn góðan veðurdag kom flutn-
ingabíll, og það, sem eftir var af Bill-
ings-fjölskyldunni ásarat öllu hennar
hafurtaski, var flutt á braut. Toni
, veifaði til okkar, þar sen hann sat efst
uppi á kassahrúgunni, en frúin ,sat kerrt
fraraan á vagninum og horfði fram. Bíll-
inn beygði fyrir næsta horn og síðan
höfum við hvorki séð né heyrt af Bill-
; ings-fjölskyldunni. ;.
• ' •. ^ •' *
i Kroka-Refr,
SKÓLARLAÐIÐ
Ritstjóris Guðmundur Petursson, 5.X.
Ritnefnds úrni Björnsson, 4.B.
Einar Laerness, 6.B.
Eirílcur Haralasson, 6.Y.
Sveinn Kristinsson, 6.Y,
Auglýsingastjóris
Vigfiís Magnússon, 4.C.
j úbyrgðarmaðurs ;
Ingvar Brynjólfsson, kennari.j