Skólablaðið - 01.10.1958, Blaðsíða 15

-11
sagði ég, að Þorsteinn væri vel greindur og A
ýmsa fleiri kosti hefur hann. Eitt finnst
mér líka ekki ógáfulegt f gréin hans, og það '
er að hvorki sé til Guð og góðir englar né
"framhaldslíí". En það er bara ekki aðal-
atriðið, Aðalatriðið er, að vilji menn ráðast
gegn Guði, sæmir ekki annað en að gera það
myndarlega, en mypdarl, finnst mér ekki grein
Þorst, og honum vart samboðin, Enginn hef-
ur efni á því að staðhæfa, að enginn Guð sé
til. Hefurðu aldrei, Þorsteinn undrast hve
lftið þú veizt um hið minnsta sandkorn? Eða
hefurðu aldrei spurt sjálfan þigs Hver er ég
eiginlega og hvf slær hjarta mitt sffellt og án
hvfldar? Gerir þú það, muntu ekki skrifa
fleiri greinar lfkar þeirri, er birtist f sein-
asta tölubl. "Skólablaðsins", En jafnvel þótt
þú skrifaðir 100 bækur f sama dúr, skaðaði
það ekki Guð, og þótt þú afneitir tilveru Guðs,
mun hann ekki taka sér það nær en þótt eitt
blóðkorna okkar neitaði að við værum til.
KVENRÉTTINDI OG EKKI KVENRETTINDI
Á sfðari áratugum hafa kvenréttindi aukizt
mjög og er yfirl, ekki nema gott eitt um það
að segja, þvf að kvenfólk er vissulega fólk.
En að einu leyti finnst mér, að réttindi þeirra
ættu að vera minni, og það er f samb, við að
göngu þeirra að menntaskólum, Þessa skoðun
mfna styður einkum tvennt, Annað er sú
staðreynd, að stúlkur halda sjaldnast áfram
námi, eftir að þær hafa lokið stúdentsprófi,
heldur velja sér, eins og eðli þeirra býður
þeim, ektamann og taka að aðstoða við fram-
leiðslustörfin (þ.e, barna-), Hitt er, að ég
efast um, að menntunin og menningin yfirl,,
sem menntaskólarnir hafa upp á að bjóða,
komi stúlkunum að eins miklum notum og pilt-
unum. Þvf til staðfestingar vil ég benda á,
hve örfáa fulltrúa þær eiga tiltölulega f öðrum
greinum félagslífs eða félagsstarfs hér.f skól-
anum en dansleikjum og selsferðum, en f
þessu eru þær yfirl, mjög virkir þátttakendur,
Hvers vegna fara svo stúlkurnar f mennta-
skóla? f fyrsta lagi mun tilefnisins að leita
til foreldranna, sem fyrir metnaðar sakir
vilja eignast stúdinu og geta prýtt stofu sfna
með mynd af dótturinni i' svartri dragt með
hvfta húfukollu, f öðru lagi er orsakar að
leita til stúlknanna sjálfra, sem girnast félags-
lff £;kóla.ns, sem að mörgu leyti er sérkenni-
legt, En hve miklu á þjóðfél, að kosta, til
þess að uppfylla óskir þessara aðila, og hvað
á skólinn að offra miklu húsplássi, og stúlk-
urnar sjálfar, hve mörgum árum eiga þær að
sóa, Á þessu vandamáli þykist ég hafa séð
eina lausn ekki afleita; það er hlífa þeim stúlk-
um, sem standast landspróf (eða hliðstætt próf),
við hörðum bekkjum menntaskólanna en leyfa
þeim að kalla sig stúdfnur um leið og jafnaldr-
ar þeirra, sem fóru f menntaskóla, fá titilinn
stúdentar, leyfa þeim að fá stúdentshúfur og
leyfa þeim jafnframt að taka þátt f dansæfing-
um, ferðalögum og öðrum slfkum skemmtunum
skólans, þangað til þær hafa fengið hinn hvfta
koll. Með þetta finnst mér, að allir ættu^að
geta gert sig ánægða., En til eru þær stúlkur,
sem eiga brýnt erindi f menntaskóla og háskóla,
hvað á að gera við þær? Það á að leyfa þeim
stúlkum aðgang að menntaskólum, sem fá a'.m,k,
8,81/2 (8 1/2) eða jafnvel enn hserra á inn-
tökuprófi. Að endingu vil ég taka fram, að
það, sem hér segir, ber ekki að skilja sem
vantraust á kvenþjóðinni; miklu fremur en að
það sé sprottið af illvilja er það sprottið af
góðvilja, Kvenfólkið skortir nefnilega ýmislegt,
sem karlmenn hafa og úr þeim skorti geta
skólar ekkert bætt, en hins vegar er mér kunn-
ug ugt um, að kvenfólkið hefur ýmsa kosti
fram yfir karlmenn, - kosti, sem skólarnir bæta
engan veginn, sfður en svo.
SJÖTTI X OG KLfKUGRfLA
Oft hef ég heyrt talað um þann bekk skól-
ans, sem skólaárið 1958- 1959 verður 6,-x,
sem allsherjar samnefnara klikuskaps, Nú
er þetta orð klfka og eins klíkuskapur mjög
ljótt, og ég hef átt bágt með að trúa, að þetta
væri satt, einkum þar sem ég veit, að f bekkn-
um er margt ágætra manna, En þegar ég
velti þessu betur fyrir mér, sá ég að þetta
mundi eiga við nokkur rök að styðjast, og
vissul, þarf f hvern bekk ekki nema fáeina
menn, sem hafa orðið fyrir (skulum segja)
vafasömum áhrifum á lffsleiðinni, til að spilla
andrúmslofti alls bekkjarins, þvf að hver dregur
dám af sfnum sessunaut, Einkum hefur þetta
komið fram f samb, við embættaveitingar innan
skólans, og er þar skemmst frá að segja, að
þeir (X~bekk.ingar) hafa farið með öll embætti,
sem til greina hefur komið að veita þeirra
árangri auk fjölda smærri hundsbita. Áhrif
þeirra á ýmsa eru svo mikil, að nálgast múg-
sefjun, og hafi einhverjir af jafnöldrum þeirra
hætt á að bjóta sig fram á móti þeim, hafa
þeir kolfallið, hversu góðir sem þeir voru.
Hversu vel eða samvizkusamlega þessir menn
hafa svo farið með embætti sfn, mun ég ekki