Litli Bergþór - 01.03.1992, Blaðsíða 22

Umhverfis jörðina.
6. þáttur
Ferðasaga í nokkrum þáttum,
eftir Geirþrúði Sighvatsdóttur á Miðhúsum.
ÁSTRALÍA.
í síðasta pistli lauk að segja frá Asíuferð
okkar, sem staðið hafði í tæpt ár. Þann 7.
október 1982 flugum við Anna til Sydney,
stærstu borgar Ástralíu.
í Sydney hittum við Gauju aftur, og eftir viku
dvöl þar, hjá stelpu sem við hittum í hálf tíma
á veitingahúsi í Singapore mánuði fyrr,
ákváðum við að drífa okkur af stað í atvinnuleit.
Við hefðum kannski getað fundið eitthvað í
Sydney, ef við hefðum reynt, en það er dýrt að
lifa í stórborg, lítið um góða atvinnu og auk
þess langaði okkur að sjá eitthvað meira af
Ástralíu.
Þar sem við vorum blankar (ég átti um $ 500
og Anna enn minna þegar við komum til
landsins) og allt var dýrt í Ástralíu, matur,
húsnæði, samgöngur, þá þýddi ekki annað
en að vera útsjónasamur og ferðast á
puttanum og gista hjá vinum eða í tjaldi. Við
höfðum þó fyrir reglu að kaupa okkar eigin
mat, því við vildum ekki níðast um of á gestrisni
vina okkar! Við áttum mörg heimboð og ótal
heimilisföng víðsvegar um Ástralíu frá fólki,
sem við höfðum hitt á ferð okkar um Asíu.
Það kom sérvel, sérstaklegafyrst. En fljótlega
kynntumstviðþósvomörgumnýjumÁströlum,
að það komst aldrei í verk að heimsækja
nema brot af þeim sem við hefðum viljað.
Gauja hafði verið í mánuð í Sydney áður en
við komum og meðal annars heimsótt gamlan
bónda, Colin Fitshardinge, sem bjó um 400
km norðvestan við Sydney. - Hann var
góðkunningja Halldórs heitins Pálssonar
(fyrrv. búnaðarmálastjóra), en þau Halldórog
Sigríður höfðu gefið okkur nokkur heimilisföng
hjá vinum sínum í Ástralíu og Nýja-Sjálandi
áður en við fórum að heiman. -
Við ákváðum að byrja á því að heimsækja
hann og athuga hvort við gætum ekki fengið
vinnu við sauðfjárrækt. Bóndi tók okkur
Ijúfmannlega, keyrði okkur um nágrennið og
sýndi okkur rúning og ormalyfsgjöf á næstu
bæjum. Sjálfur var hann hættur að búa að
mestu, en sonur hans, sem bjó á öðrum hluta
jarðarinnar, tekinnvið. Þarnaerujarðirnokkru
víðáttumeiri en hér á landi. Mældar í
hundruðum eða þúsundum ferkílómetra. En
heldurfannstokkurgróðurinnþyrrkingslegur,
enda höfðu verið þurrkar þar síðustu 3-4 árin
og hálfgert neyðarástand. T.d. hafði þurft að
flytja nautgripi norður í Queensland í grænni
haga. Marino-sauðféðvirtisthinsvegarþrífast
ágætlega á rótnagaðri sinunni.
Við hefðum getað dvalið þarna lengur, en
okkur var ekki til setunnar boðið. Sjóðirnir
léttust og enga vinnu að fá hjá bændum í
þeirri sveit sökum þurrka, svo við héldum
áfram næsta dag. Vorum svo heppnar að fá
fljótlega far með manni, sem var að fara alla
leið til Adelaide og ákváðum að fylgjast með
honum. Þetta var "aðeins" um tveggja daga
keyrsla í gegnum hálfgerða eyðimörk, -
forsmekkurinn af Ástralíu. - Flatneskja með
lágum þyrrkingslegum runnagróðri og dauðar
kengúrur meðfram veginum í hundraðatali.
Kengúrur valda flestum umferðarslysum í
Ástralíu, vegna þess að þær stökkva fyrir
bílana á nóttunni þegar þær sjá Ijósin. Allir
ástralskir bílar eru þvímeðöflugarjárngrindur
framaná grillinu, - kengúruvörn.
í Adelaide vorum við í eina 10 daga hjá
ástralanum Clint, sem ég hitti fyrst á Sri
Lanka og aftur í Malaysíu. Hann var nýkominn
heim eftirtveggjaáraferðalag til Evrópu ogtil
baka og var líka í atvinnuleit.
En Gauja var búin að fá vinnu í sláturhúsi á
Nýja-Sjálandi og þurfti að drífa sig þangað,
svo hún yfirgaf okkur Önnu þarna í Adelaide.
Atvinnuástandið í Adelaide var hinsvegar
ekki skárra en í Sydney, svo við Anna
Litli - Bergþór 22