Litli Bergþór - 20.06.1995, Blaðsíða 31
Bamakór Biskupstungna frh...
Danmerkurferð, kórakeppni.
annarra vegna fallegrar framkomu og nýi búningurinn fór
mjög vel á öllum. Það var mjög gaman að fá að taka þátt
í þessari stund með kórnum og allir glöddust yfir unnum
sigrum. Markmiðinu var náð við vorum í Danmörku
bömin sjálfum sér og þjóð til sóma og sungu nú loks í
kórakeppninni.
Léttirinn var mikill þegar þessum áfanga var náð
og það sýndu börnin með því að kætast og faðmast eftir
að þau voru komin út úr salnum og búin að syngja. Nú
var hægt að slappa af.
Það gerðum þau svo sannarlega, en um leið skyldu
þau fylgjast með söng annarra kóra og læra að hlusta og
meta fæmi og framkomu hinna.
Söngkeppnin var brotin upp á um klukkutíma fresti
og dans sýndur á meðan, enda þurftu dómarar og
áheyrendur að standa upp og hreyfa sig öðru hvoru. Við
hlustuðum á nokkra kóra en síðan var afslöppun og
auðvitað gripu þau í leiki úti á skólalóðinni, körfubolta,
trjáklifur o.fl.
Ekki voru allir svo heppnir að halda heilsu og þreki
en nú fór að koma fram á unga fólkinu að svona ferð með
öllu því sem hún býður uppá er erfið og þá á lasleiki
auðveldara uppdráttar. Pest var að hellast í Valgerði og
hún varð hálf leið yfir tilhugsuninni um að hún gæti ekki
tekið þátt í hátíðarhöldunum sem framundan voru. Hún
hvfldi sig en svo var henni gefin magnyl og þá varð hún
svo hress að hún neitaði alveg að verða eftir uppi f skóla.
Lfm kvöldið vom hátíðahöld sem byrjuðu með því
að söngverkið sem æft var daginn áður, „Dansinn“, var
flutt af öllum kórunum. Mér fannst þetta atriði alveg
sérstakt en verkið var mjög erfitt í flutningi.
Á eftir var einhverskonar „kamival hátíð“.
Kennari úr Friskolen, sem við heimsóttum á
föstudeginum, var aðalmaðurinn í þessari uppfærslu en
hann var trommuleikari. Hann notaði sína þekkingu til
að láta fleiri tugi bama og fullorðinna (kennarar og
nemendur þeirra) koma fram, dansandi og berjandi
trumbur og slaghljóðfæri. Þetta var alveg rosalega
skemmtilegt og allur salurinn iðaði af fjöri í heila tvo
tíma undir einhverskonar suðrænum Samba áhrifum. Á
eftir var dansað og tryllt en þama fengu bömin okkar
rækilega útrás og þar lét enginn sitt eftir liggja. Allir
dönsuðu af lífs og sálar kröftum og fengu jafnframt útrás
fyrir sýndarþörf því ekki lágu þau á liði sínu að koma sér
uppá sviðið og dansa þar í augsýn allra. Við mæðurnar
og Hilmar hrifumst með, svo þama fór fram æðisgengin
danssveifla án nokkurs kynslóðabils og öllum fannst þeir
dansa best. Og meira að segja gleymdu veik böm
lasleikanum og dönsuðu mikið. Ég hafði orð á því að
e.t.v. kæmi það niður á þeim á daginn eftir, en
kæruleysið og gleðin var látin ráða ríkjum og lasleikinn
gleymdist í bili.
Sunnudagur 23. apríl.
Hún á afmæli í dag, hún á afmæli í dag. Já Elín
átti 12 ára afmæli.
Veðrið var yndislegt og í dag var hvfld hjá okkur.
Því var upplagt að fara í sund, en laugin var rétt hinum
megin við götuna. Og þvílíkt fjör. Þetta var innilaug
með þremur laugum, ein dýfingarlaug, sundlaug og
grynnri laug fyrir þá sem voru illa syndir.
Dýfingarlaugin var vinsælust og allir spreyttu sig á þeirri
hæð sem þeir þorðu en sundlaugarvörðurinn opnaði
hæsta brettið þegar hann sá að krakkamir sýndu því
áhuga, enda höfðu þau farið vel eftir fyrirmælum hans
varðandi öryggisatriði.
Mæðumar
sýndu af sér
mikinn
hetjuskap, en
Signý hoppaði
af háu
brettunum enda
kom í ljós að
hún hafði iðkað
fimleika hér á
árum áður.
Hófí og Maggý
stóðu sig líka
mjög vel.
Sumar mæður
reyndu að
hoppa en ætla
bara að gera
betur næst.
Eftir
hádegi gengum
við um miðbæ
Stefán kemur svífandi afhœsta brettinu.
Kalundborgar
og fengum
okkur ís. Þá gengum við að Kirkjunni með 5 turnana,
en þar var mjög gaman að koma. Kirkjan hljómaði
sérstaklega vel, en við vorum ekki fyrr komin þar inn en
á hæla okkur kom kórinn frá Lettlandi. Þau sungu en við
hlustuðum og okkar fólk varð alveg dolfallið yfir
hljómleikunum sem við nutum þama, söngurinn og
hljómurinn var svo góður. Ekki lét okkar fólk eftir liggja
að prófa hljómburðinn og varð þetta mjög skemmtileg
stund.
Enn þurftum við að taka saman allt dótið okkar og
flytja okkur um set, innan skólans, og nú vorum við látin
fara í stofuna sem við sváfum í fyrstu nóttina. Þetta þóttu
okkur skrýtnir flutningar, og bölvað puð að þurfa að
endasendast svona með dótið okkar. En við gerðum
ekkert veður vegna þess og brostum bara.
Um kvöldið var síðan verðlaunaafhending vegna
keppninnar en hátíðarmálsverður var á undan, þar sem
allir þátttakendur borðuðu saman og var þetta mjög
hátíðleg og skemmtileg stund.
Við vorum búin að heita okkur sjálfum að hafa
kvöldvöku saman enda átti Elín afmæli. Við notuðum
tækifærið og kvöddum Tómas og Martin, gáfum þeim
gjafið og sungum fyrir þá.
Farið var í leiki en svo fengum við óvænta
uppákomu. Annar kynnir keppninnar var orðinn mikill
Litli - Bergþór 31