Litli Bergþór - 01.05.2001, Blaðsíða 17

Frá Björgunarsveit Biskupstungna
Mikill drifkraftur hefur verið í Björgunarsveitinni
undanfarið starfsár. Mikill áhugi og góð mæting á
vinnukvöldum. Útköll hafa verið í færri kantinum og
flest vegna bfla í vandræðum vegna ófærðar. A
aðalfundinum vorið 2000 kom upp umræða um hvort
ekki væri rétt að endurskoða vélsleðaeign sveitarinnar.
Annaðhvort með það í huga að hætta vélsleðaútgerð eða
reyna að standa að því dæmi med sóma. Niðurstaðan var
sú að það væri tími til kominn að endurnýja
vélsleðaútgerðina. Síðla hausts komst skriður á það mál.
Ahugasamir menn innan sveitarinnar fóru að líta í
kringum sig hjá öðrum sveitum með það í huga að kynna
sér hvað hvernig best væri ad standa að vélsleðamálum.
Öll helstu innflutningsfyrirtæki sem versla með vélsleða
voru beðin um tilboð og niðurstaðan var sú að keyptir
voru tveir Yamaha Venture 600 sleðar. Þetta eru sleðar
sem hafa reynst vel og henta sérstaklega vel í leitar og
björgunarstörf. Það var tekin ákvörðun um að klára
dæmið strax og gera sleðana þannig úr garði að þeir væru
tilbúnir til notkunar við sem flestar aðstæður. Þeir eru
búnir mjög góðum GPS staðsetningar/siglingar tækjum
og fullkomnum VHF björgunarsveitatalstöðvum med
hljóðnema og heymatólum uppí hjálm. Formaðurinn
smíðaði mjög vandaða kassa til að geyma farangur á
sleðunum, keyptir voru bensínbrúsar og yfirleytt allur
nauðsynlegur búnaður. Björgunarsveitin vill
sérstklegaþpakka þorrablótsnefnd Haukadalssóknar fyrir
stuðninginn við sleðakaupin. Það sem stendur nú fyrir
dyrum er að sjá til þess að sá mannskapur sem á að keyra
sleðana hljóti nauðsynlega þjálfun til að geta notað þá í
öllum veðrum. Með það í huga og til að þjappa liðinu
saman þá var haldin æfing fyrir alla í Björgunarsveitinni
dagana 17. og 18. mars. sl. Fjölmargar myndir
úr þeirri ferð eru á heimasíðu
Getur Björgunar-\sveitarinnar www.vortex.is/mask/svfi
sveitin bjargað Yil að skýra þær aðeins þá langar mig
mér? yíið segja í stómm dráttum frá því
vemig ferðalagið gekk fyrir sig.
Að morgni laugardagsins 17. mars var
haldið af stað og stefnt á Bláfellsháls. Það voru 8 menn
og einn hundur (Rex) á tveimur sleðum og tveimur
bflum (Ingvi á Spóastöðum kom með á sínum bfl).
Við komumst í snjó á Bláfellshálsi og tókum þar af
sleðana. Kerran var skilin eftir við Vörðuna og
stefnan tekin á skálann sem er í Skálpanesi
nálægt Langjökli með það í huga að fara uppá
jökulinn og síðan norður eftir. Það var skýjað en
mjög bjart. Himinn og jörð runnu saman vegna
snjóblindu og þá reyndi fyrst á GPS tækin og
ökumennina. Þegar komið var að jökulröndinni þá kom
það í ljós að þarna var alls ekki fært upp fyrir jeppana.
Við svo búið varð að snúa við og halda aftur á
Bláfellsháls. Á leiðinni lentum við í því að aðstoða
ferðafólk sem var búið að “affelga” Það gekk vel að
koma dekkinu uppá felguna aftur og á meðan létti til.
Skyggni var orðið gott þegar við brunuðum niður að
Hvítárbrú. Þar var snætt nesti og gerð ný áætlun um að
fara norður Kjalhraun beint til Hveravalla. Leiðin var
sett inn í GPS tækin og haldið af stað. Það var lítill snjór
en þó nægur. Veðrið var orðið dásamlegt. Sól og logn.
Við tókum á okkur krók til að kíkja við í
Þverbrekknamúla. Þar var fólk sem naut lífsins í
veðurblíðunni (og hundur sem beit Rex). Við héldum
áfram og vestur fyrir Kjalfell að svokölluðum Strýtum.
Þar bilaði loftfjöðrunin hjá Ingva svo að smá tími fór í að
koma henni í stað. Tveir sleðamenn skelltu sér norður á
Hveravelli rétt á meðan. Eftir að viðgerð lauk þá var
ákveðið vegna þess hversu áliðið var orðið að fara stystu
leið í Svartárbotna en þar stóð til að gista. Því var ekið
norðan við Kjalfell með viðkomu á Beinhól og þaðan
beint í Svartárbotna. Við komum okkur þar vel fyrir og
vanir fjallamenn tóku til við að grilla lambalæri í
snjóskafli. Þetta varð hinn besti matur og þessi steik
verður okkur lengi minnisstæð. Það var mikill hrotukór
sem sá um dagskrána fram á morgun.
Víð fórum á fætur við sólarupprás. Heiðskírt og
12 stiga frost. Eftir að morgnverkum lauk þá var ákveðið
að stefnan skyldi tekin á Hveravelli eftir veginum og
þaðan inn á Langjökul ef hægt væri. Það þótti hálfgerður
óparfi að standa í því í 12 stiga gaddi að pikka inn leiðina
á Hveravelli en allur er varinn góður. Það kom líka á
daginn að á Fjórðungsöldu skall á svarta þoka. Við þær
aðstæður var ekkert annað hægt en að treysta á leiðina
sem tækin gáfu upp. Við komumst því allir á Hveravelli.
Þar lentum við í því í annað sinn að aðstoða jeppamann
sem var búinn að affelga.
Eftir að hafa sett eldsneyti á öll tæki var stefnan
tekin á Langjökul. Það var ákveðið að reyna að fara upp
á jökulinn við Fögruhlíð. Við fórum yfir Fúlukvísl á
snjóbrú (ég hélt að það væri ekki hægt) og þaðan að
jökulröndinni. Það reyndist þrautin þyngri að komast
upp á jökulinn þarna. Það var svo bratt að það reyndi
mikið á lagni ökumanna jeppanna. Fleiri jeppar bættust í
hópinn og um tíma var þetta eins og jeppasýning. Allir
komust upp að lokum og stefnan var tekin í suður að
Fjallkirkju. Það kom fljótt í ljós að brekkan á þeirri leið
var of seinfarin fyrir okkar smekk þannig að það var
ákveðið að fara vestar. Sleðamennimir fóm samt í
Fjallkirkju og nutu útsýnis þar, sem er einstakt.
Við Þursaborgir var gert gott nestishlé í hópi
margra jeppamanna. Áfram var haldið í suður og stefnt á
leiðina niður af jöklinum við Skálpanes. Sú ferð gekk
hratt og vel í frábæm veðri. Þegar komið var niður af
jöklinum varð smá fyrirstaða vegna ófærðar en allt gekk
þetta að lokum. Sleðamir vom komnir í kerruna fyrir
sólarlag og við héldum áleiðis í Tungurnar þreyttir og
ánægðir eftir upplifun í íslensku vetrarríki sem við eigum
eftir að nærast á lengi. Til að komast aðeins nær þessari
upplifun pá skuluð þið endilega skoða allar mynðirnar á
heimasíðunni okkar www.vortex.is/mask/svfi. Vonandi
hafið þið gaman af því.
Kær kveðja, fyrir hönd Björgunarsveitar
Biskupstungna
Magnús Skúlason. mask@vortex.is
_________________________ Litli - Bergþór 17