Litli Bergþór - 01.03.2005, Page 11

Ragnhildur og Jón með börnum sínum. Efri röð: Eiríkur,
Karl og Grímur. Neðri röð: Sigríður, Jón og Ragnhildur.
Ragnhildur: Það var handmjólkað þegar ég kom
hingað og ég man að þegar ég átti Kalla 1960
mjólkaði ég um morguninn áður en ég átti.
Mjaltavélin kom svo 1961. Ég reyndi það líka að
mjólka á stöðli fyrir utan tún, þegar ég var að alast
upp. Mér finnst þetta miklar breytingar á stuttri ævi.
Nú er mjólkað í fullkomnum mjaltabás hér í
Gýgjarhólskoti og allt meira og minna tölvustýrt.
Jón: Eftir að móðir mín dó 1967, bjó faðir minn
áfram á móti okkur nokkur ár, en síðustu árin hans
vorum við ein með búið, eða þar til hann dó 1979.
Eftir það bjó Karl sonur okkar á móti okkur í
nokkur ár, þar til hann giftist og flutti að Bjargi.
Arið 1989 tóku Eiríkur sonur okkar og Arnheiður
kona hans við búi á móti okkur og Sigríður og
Sævar, bjuggu hér með þeim líka í nokkur ár. Nú
hafa þau Eiríkur og Adda tekið við öllu búinu. í bili
er fjárlaust vegna riðuniðurskurðarins í haust, en ég
tel einsýnt að við tökum fé aftur eftir 2 ár. Jón
Hjalti, sonarsonur okkar hefur mjög mikinn áhuga á
kindum, þekkti þær allar með númerum, og hans
vegna held ég að það sé rétt að taka fé aftur.
Ragnhildur: Okkur er það hulin ráðgáta hverning
þessi riða barst hingað, en líklega er helst til ráða að
koma sér upp stofni úr spýtum eins og ég hef gert! -
segir Ranka kankvís, - og vísar þar til hrútanna
lagðprúðu í gluggakistunni.
L-B: Þið hafið verið mikið fyrir fé og það hljóta að
vera viðbrigði að vera fjárlaus.
Jón: Já, fjallnytjamar voru mikilvægar á þessu
melkoti og fjallferðir vor og haust helsta tilbreyting-
in. Ég hafði alltaf gaman af því að smala fé og lenti
í eftirleitum. Ætli ég sé ekki búinn að fara í rúm-
lega 40 eftirleitir samfleytt, að undanskildu einu ári
sem féll úr 1985, þegar ég þurfti á spítala.
Ragnhildur: Ég hef farið í 12 eftirleitir sem elda-
buska, en á hesti hef ég ekki farið nema sem svarar
einni eftirleit samanlagt! Hef samt fundið fé ekki
síður en aðrir, einar 24 kindur samtals! Eitt sinn fór
ég dagpart á hesti og fann sjö kindur og í annað sinn
reið Jón hratt með öðrum leitarmönnum en ég dróst
afturúr og fann í leiðinni tvær, sem hinir sáu ekki!
Ég tel mig því hafa skilað mínu í eftirleitum!
Jón: Það hefur verið mjög góður og stöðugur hópur
í eftirleitinni. Við vorum yfirleitt fjórir og stundum
einhverjir aukamenn. Lengst af vorum við Steini í
Helludal og Ingi frá Hvítárbakka saman í eftirleitum
og fjórði maður var í mörg ár Gísli í Kjarnholtum.
Meðal annarra, sem voru með okkur sem 4. maður í
fleiri eða færri leitir, voru Indriði í Arnarholti,
Guðjón á Tjörn, Hárlaugur í Hlíðartúni, Sighvatur á
Miðhúsum, Einar Páll á Norðurbrún að ógleymdri
Eyju á Geysi, sem farið hefur með okkur í margar
leitir og svo Loftur á Kjóastöðum, sem líka er búinn
Fullur mun égflakka enn umfjallalöndin
meðan blaktir í mér öndin.
J.K.
að fara mjög lengi. Og margir fleiri. Loftur tók við
fyrirliðahlutverkinu af mér þegar ég var sjötugur,
árið 1999. Það hafa ekki verið nema fjórir fyrirliðar
í eftirleitum síðan ég fór að fara 1958, Steinar fyrst,
síðan Ingvar, svo ég og nú Loftur! Annars hefur
Ranka það uppskrifað hverjir hafa farið í þessar
leitir.
Ragnhildur: Jú, ég held ég hafi nöfn flestra, en mig
vantar samt enn einhver nöfn held ég.
Jón: Ég man líka eftir aukaeftirleit, sem farin var til
að hreinsa afréttinn eftir stóra
mæðiveikiniðurskurðinn 1951. Þá fór ég með þeim
Ingvari eldri á Hvítárbakka, Guðmundi á
Kervatnsstöðum og Jónasi á Kjóastöðum.
Síðasta alvöruferðin mín var þessi 1999. Svo fór ég
ekki fyrr en í haust (2004) og þá sem bílstjóri og
Litli Bergþór 11