Litli Bergþór - 01.06.2005, Blaðsíða 20
þrír Borgfirðingar og einn Reykvrkingur. Síbería var
stærsta herbergið. Þar bjuggu Laugdælir, Hreppa-
menn, Holtamenn, Biskupstungnamenn og
Eyfellingar, alls níu, sundurleitur hópur um margt,
enda var þar löngum róstusamt. Hosíló var lítið her-
bergi, var í rauninni þvottahús, en vegna þrengsla
voru settir þangað tveir piltar, annar úr Dýrafirði,
hinn af Vestfjörðum.
Við höfðum ekki matarfélag í skólanum. Sigurður
seldi okkur fæði og hygg ég hann hafi verið sann-
gjam í þeim viðskiptum. Sigurður var ókvæntur en
bústýra hans var Sigríður (1891-1961) systir hans,
forkur dugleg, orðská og hreinskiptin. Henni til
aðstoðar voru tvær ungar stúlkur úr nágrenni
Haukadals, Sæja - Sæunn Tómasdóttir (1911-) frá
Helludal og Ella - Elín Ólafsdóttir (1909-) frá
Kjóastöðum, ekki ómyndarlegar, þægilegar í
umgengni og framkomu, fremur hlédrægar, einkum
Sæja. Ekki minntist ég ágreinings eða keppni um
hylli þeirra, enda virtust báðar lausar við vergirni.
Auk matargerðar sáu þær um allan þvott og höfðu
áreiðanlega nóg að gera. Matur var nógur en ekki
mjög fjölbreyttur. Mjólk var þó skömmtuð og hafði
hver sitt mæliker. Kjöt var mikið notað, einkum
hrossakjöt, saltfiskur og murta úr Þingvallavatni.
Hana hafði ég ekki borðað fyrr og fannst hún ekki
slæm. Grautar og slátur var algengur matur og rófur
og kartöflur í rikum mæli að ógleymdu rúgbrauðinu
sem bakað var úti í heitum sandinum, hreinasta sæl-
gæti en hafði sínar verkanir, gekk enda undir nafn-
inu „þrumarinn". Kaffi var lítið notað, mjólkurbland
um miðjan dag og kakó á sunnudögum. Allir hófu
máltíðina samtímis og þegar upp var staðið tókust
allir í hendur og sögðu „njóttu heill“.
Framhald síðar.
msm
REYKHOETIIBISKUJPSTiUJNGUJM
—
Tékum ad okkur «11« byfmlua—lortoowii
4? Sumarhúsasmíði
og -þjónusta
Höfum minigröfu með brotfleyg
og skotbómulyftara með körfu
Þorsteirm Þórarinsson húsasmíðameistari
Litli Bergþór 20