Litli Bergþór - 01.12.2005, Side 9
dagur, 15. júlí. Það var farið snemma á fætur og kl.
6.30 vorum við komin af stað í rútu á leið á Expo
til að æfa fyrir opnunarhátíðina. A leiðinni í rútunni
fengum við enn skrítnari morgunverð en áður, nú
var það nesti, McDonald’s hamborgari og mjólk,
skemmtileg blanda það. 7:30 byrjaði æfingin í Expo
Dome risastórri sýningarhöll sem tekur 3000
manns í sæti og á slaginu 11 var opnunarhátíðin
sett. Þetta var mjög formleg dagskrá með þjóð-
söngvum landanna Japan og Islands, fánahylling-
um, ræðum framámanna og að lokum fjölbreyttum
söng- og tónlistaratriðum. Það var einstök upplifun
að sjá og hlusta á okkar fólk á þessari stundu og
stað.
Þegar opnunarhátíðinni lauk hófust æfingar fyrir
Bergmálið, sem var flutt í heild sinni seinna um
daginn á sama stað og tókst mjög vel. En um
kvöldið lá leiðin á Marriot Hótelið, þar sem
Kammerkórinn kom fram og söng í móttöku sem
Halldór Ásgrímsson forsætisráðherra bauð til. Að
loknum söngnum, sem vakti verðskuldaða athygli
og jákvæð viðbrögð, var boðið í mat. Og það voru
þreyttar hetjur sem komu á svefnstað seint, seint
þetta kvöld eftir langan og strangan dag, 15 tíma
vinnudagur, með bros á vör, geri aðrir betur. Við
langa daga bættist svo að við þurftum að ganga frá
og pakka kvölds og morgna vegna þess að skóla-
stofan okkar var notuð fyrir annað á daginn.
Norðurlandaskálinn á Expo.
Japönsk heimili
Hápunktur ferðarinnar var án efa það að fá tæki-
færi til þess að gista heima hjá japönskum fjöl-
skyldum og kynnast þeirra menningu og heimilis-
lífi. Krakkarnir fóru tvö og þrjú saman inn á heim-
ili og gistu þar tvær nætur. Þau upplifðu heilmargt
skemmtilegt og mismunandi eftir heimilum, sem
væri í raun efni í heila grein og væri góð hugmynd
að fá krakkana sjálfa til að segja frá sinni upplifun.
Dagurinn hafði byrjað með kóræfingu, en eftir
það fóru krakkamir til fósturfjölskyldna sinna. Það
var mikil spenna í loftinu, við kvöddum litlu skóla-
stofuna sem hafði verið heimili okkar og japönsku
mömmumar mættu hver á fætur annarri til að sækja
krakkana. Daginn eftir komu krakkamir svo ásamt
fjölskyldunum aftur í menningarhúsið til að syngja
á tónleikum með japönskum bamakór. En fjöl-
breytt íslandskynning var í gangi víðs vegar um
borgina í tilefni íslandsdaga í Chiryu.
Skrítnir siðir
í Japan er til siðs að fara úr skónum þegar komið
er inn á heimili og sama gildir um opinberar stofn-
anir og hof. Á heimilunum eru inniskór í forstof-
unni fyrir heimilisfólkið og gesti líka. Það allra
furðulegasta fannst okkur þó að á sumum stöðum
voru meira að segja sérstakir klósettskór, þá ferðu
úr inniskónum í klósettskóna þegar þú ferð þar inn.
Klósettin voru líka kafli út af fyrir sig mjög ólík því
sem við eigum að venjast. Stór og mikil með
mörgum tökkum á og alls kyns stillingum, hita og
þvotti og meira að segja spiluðu sum þeirra tónlist.
Nokkrir lentu í skemmtilegum uppákomum þegar
þeir voru að fikta og reyna að finna út úr þessum
tæknilegu klósettum.
Fyrir utan eitt af hofunum.
Haldið til Kyoto
Aftur var komið að kaflaskilum í
Japansferðinni og við lögðum af stað á
vit nýrra ævintýra. Við kvöddum fóstur-
foreldrana með söng og gjöfum og ég
hefði aldrei trúað að annað eins táraflóð
rynni eftir aðeins tveggja daga kynni,
en svona snertu bömin hjörtu allra og
þeim var svo vel tekið á heimilunum.
Hraðlestin flutti okkur til Kyoto þar
sem við eyddum nokkrum dögum, og
okkur var áfram tekið eins og stórstjörnum. Kyoto
er fornfræg borg, nátengd sögu lands og þjóðar, og
var lengi vel höfuðborg Japan. Við bjuggum á
Hótel Nishiyama, hefðbundnu japönsku hóteli. Þar
sváfum við á gólfinu og sátum líka á gólfinu við
morgunverðaborðið og drukkum grænt te. Á
kvöldin nutum við þess að fara í ekta japanskt
baðhús í kjallaranum, enda var ennþá mjög heitt.
Baðhúsin
Baðmenningin í Japan er alveg sérstök og ekki
lrk því sem við eigum að venjast. í staðinn fyrir að
____________________________ 9 Litli Bergþór