Litli Bergþór - 01.12.2005, Page 22

þjónustuhlutverk sveitarfélaga. Fyrir hönd Sambands
íslenskra sveitarfélaga eru tilnefndir Sveinn A. Sæland og
Trausti F. Valsson og til vara Margrét Sigurðardóttir og
Sigurður Óli Kolbeinsson.
45. fundur sveitarstjórnar 12. júlí 2005.
Mættir voru allir aðalmenn í sveitarstjóm og ritaði
Margeir Ingólfsson fundargerð.
Ráðning sveitarstjóra. Lagður fram ráðningarsamn-
ingur við Valtý Valtýsson, Meiri-Tungu I, Rangárþingi
ytra. Samkvæmt samningnum mun Valtýr hefja störf 1.
ágúst 2005 og starfa til loka kjörtímabils. Ráðningar-
samningurinn var samþykktur með 5 atkvæðum og 2 sátu
hjá.
Fráfarandi sveitarstjóra, Ragnari Sæ Ragnarssyni,
sem lætur af störfum þann 31. júlí, era þökkuð góð og
farsæl störf í þágu sveitarfélagsins.
Breyting á prókúru. Samþykkt að frá og með 1.
ágúst 2005 fari nýráðinn sveitarstjóri, Valtýr Valtýsson,
með prókúruumboð fyrir sveitarfélagið og frá sama tíma
falli niður prókúruumboð Ragnars Sæs Ragnarssonar.
Orkumál. Þ-listinn lagði fram eftifarandi tillögu:
„Sveitarstjórn Bláskógabyggaðar samþykkir að sveitar-
stjóri og framkvæmdarstjóri veitna sveitarfélagsins verði
fulltrúar sveitarfélagsins í viðræðum við Orkuveitu
Reykjavíkur (OR) á grundvelli viljayfirlýsingar um sam-
starf í orkumálum frá 23. júlí 2003. Kanna á hvort grund-
völlur sé fyrir sameiningu veitufyrirtækja Bláskóga-
byggðar og OR með það að markmiði að skapa frekari
möguleika til eflingar byggðar og uppbyggingu atvinnu-
lífs í Bláskógabyggð“. T-listinn lagði fram breytingar-
tillögu þess efnis að „staðið verði við fyrri samþykktir
sveitarstjómar frá 2003 um viðræðuhóp um samstarf á
sviði orkumála við Orkuveitu Reykjavíkur". Breytingar-
tillagan var felld með 5 atkvæðum gegn 2, tillaga Þ-list-
ans var síðan tekin fyrir og samþykkt með 5 atkvæðum
gegn 2.
Lyngdalsheiðarvegur (Gjábakkavegur). Úrskurður
umhverfisráðherra lagður fram og kynntur. Eftirfarandi
greinargerð var samþykkt samhljóða. „Úrskurður
umhverfisráðherra um umhverfismat Gjábakkavegar í
kjölfar kæruferlis er sveitarstjóm Bláskógarbyggðar
mikil vonbrigði svo vægt sé til orða tekið. Allar tafir
málsins setja áform og áætlanir á ýmsum sviðum í upp-
nám og framvinda málsins er í óvissu.
Sveitarstjóra lítur svo á að nýr heilsársvegur milli
Laugardals og Þingvallasveitar sé lykilatriði í þróun og
uppbyggingu Bláskógabyggðar og hafa væntingar til
framkvæmdarinnar verið miklar. Má þar benda á að í
aðalskipulagi Laugardalshrepps 2000-2012 segir í kafla
um stefnumörkun:
„Tengsl byggðarlagsins við höfuðborgarsvæðið og
almennt við vegkerfi landsins verði styrkt; forgangs-
verkefni verði bygging heilsársvegar norðan Lyngdals-
heiðar með endurbótum og breyttri legu núverandi
Gjábakkavegar.“
I aðalskipulagi Þingvallasveitar 2004-2016 sem nú
bíður staðfestingar sama ráðuneytis segir:
„Gjábakkavegur verði endurbættur í nýju vegstæði,
með það að megin markmiði að tryggja sem bestar og
öruggastar samgöngur milli byggðarlaga innan
Bláskógabyggðar og við höfuðborgarsvæðið.“
Miðað við aðdraganda málsins og niðurstöðu ráð-
herrans er ljóst að vægi Þingvallanefndar er í huga
ráðherra öllu meira en leyfisveitandans; Bláskóga-
byggðar, og framkvæmdaaðilans; Vegagerðarinnar. Má af
úrskurðinum ráða að afstaða nefndarinnar og kæranda,
Péturs M. Jónassonar, hefur haft úrslitaþýðingu um
niðurstöðu úrskurðarins. Sú staðreynd að ráðherra leitaði
sérstaklega til kæranda og þjóðgarðsvarðar, m.a. með
vettvangsferð til að kynna sér málin segir meira en mörg
orð. Eðlilegt má telja að ráðherra hefði einnig kallað til
fulltrúa framkvæmdaaðilans og leyfisveitandans og leyft
þeim að koma sínum sjónarmiðum á framfæri augliti til
auglitis, sérstaklega í ljósi þeirrar niðurstöðu sem ráð-
herra kemst að. Einnig má velta fyrir sér hvers vegna
einum kærenda er gert hærra undir höfði en öðrum við
úrvinnslu málsins.
I úrskurði ráðherra er einungis einu sinni vitnað til
umsagnar sveitarfélagsins og þá eingöngu vikið að þeirra
afstöðu sveitarstjómar að leið 1 væri óásættanleg. Ekki er
vikið að hugmyndum sveitarstjómar um það hvemig
komið verði í veg fyrir tvöfalt vegakerfi eða áhyggjum
hennar af áhrifum leiðar 1 á náttúru og ásýnd svæðisins,
sérstaklega í Barmaskarði og á Laugarvatnsvöllum. Erfitt
er að verjast þeirri hugsun að áhersla sveitarstjómar á
umferðaröryggi vegi ekki mjög þungt í afgreiðslu ráð-
herra.
Þá fullyrðingu í úrskurðinum um að núverandi Gjá-
bakkavegur gegni í megindráttum sama hlutverki og
fyrirhugaður nýr vegur er auðvelt að túlka sem lítils-
virðingu við íbúa sveitarfélagsins og þá sem í umboði
þeirra starfa. Nauðsynlegt er að ráðherra greini betur frá
afstöðu sinni til þess hvort hún telji að hér sé um
nauðsynlega samgöngubót á svæðinu að ræða eða ekki.
Þegar litið er til þáttar Þingvallanefndar í framvindu
málsins frá upphafi er ljóst að sveitarstjóm gerir alvar-
legar athugasemdir við framgöngu nefndarinnar.
Sveitarstjóm hafði litið svo á að niðurstaða hefði fengist
í málinu á síðasta ári sem báðir aðilar hefðu sæst á. Auk
þess gerði nefndin ekki athugasemdir við legu vegarins í
tillögu að aðalskipulagi Þingvallasveitar nú í vor og hafði
sveitarstjóm því enga ástæðu til að ætla að nefndin
myndi með umsögn sinni koma málinu í uppnám. Á fyrri
stigum málsins hefur nefndin lýst því yfir að megin
áherslan skuli lögð á að nýji vegurinn liggi utan þjóð-
garðsmarka. I umsögn sinni um tillögu matsáætlunar
Vegagerðarinnar um Gjábakkaveg sem dagsett er 13. júní
2003 kemur fram að Þingvallanefnd geti fyrir sitt leyti
fallist á tillögu Vegagerðarinnar að matsáætlun vegna
lagningu Gjábakkavegar. Þá hefði nefndinni verið í lófa
lagið að koma á framfæri sjónarmiðum sínum um endur-
bættan núverandi veg.
í umsókn ríkisstjórnarinnar til upptöku Þingvalla á
heimsminjaskrá UNESCO árið 2003 var Gjábakkavegar
einungis getið sem lagfæringar á núverandi vegi og má
segja að þá hafi fyrstu vísbendingar um stefnubreytingu
nefndarinnar gagnvart framkvæmdinni komið fram. Sú
umsókn var aldrei borin undir sveitarstjóm, jafnvel þó að
hún hefði íþyngjandi ákvarðanir í för með sér fyrir
hagsmuni sveitarfélagsins. En sveitarstjóm leit þó ekki
svo á að Þingvallanefnd hefði lagst gegn hugmyndum
um heilsársveg milli Þingvalla og Laugarvatns.
Sú staðreynd að nefndin dregur að veita umsögn sína
vegna kæranna í 5 mánuði er með öllu óþolandi og þegar
hún berst loksins þann 15. júní er eingöngu um einnar
blaðsíðu yfirlýsingu að ræða sem fram kemur að nefndin
hafi allan tíman talið að leið 1 myndi falla best að
umhverfi sínu auk þess sem formaður nefndarinnar eyðir
nokkmm orðum í að tíunda sjálfsögð atriði um mikil-
Litli Bergþór 22