Alþýðublaðið - 14.01.1924, Blaðsíða 2

3
alþ:vðublaði;ð
Bæjarstjórnm.
v.
Leiðarstjarnan.
„Á mýraljÓB yið, karl minn! köllum.“
Mefistofelea í „Faust.“
I fyrri daga, áður en áttavit’
inn var upp fundinn. höfdu menn
stjörnur himinsins til leiðsagnar
utn vandrötuð úthöfin, og var
hinni stöðugustu þeirra því gefið
nafn og hún köiluð ieiðarstjarna.
Svo er og sagt í helgum fræð-
um, að þá er vltringar úr Aust-
urlöndum heimsóttu hinn ný-
iædda konung Gyðinga, bsindu
þeir ferð sinni eftlr stjörnu hans.
Bæði er nú það, að ráðamenn-
irnir um stjórn þessa bæjar, meiri
hluti bæjarstjórnar, mun ógjarna
vilja láta það um sig spyrjast,
að hann hafi ekki einhverja
»nokkuð þokkalega< leiðar-
stjörnu eftir áð beina »sigling-
unni< á sjó bæjarstjórnmálanna,
og hitt, að ýmsir merkilegir út-
limir sama virðulega meiri hluta
hafa ekki neinn fmugust á, að á
þá bregði bjarma af hinum helgu
fræðum, né hefdur, að þeim sé
ógeðfelt að likjast f elnhverju
hinum frægu vitringum. t>ví mun
það vera, að þessi sami melri
hlutl virðist hafa fengið sér fyrir
leiðarstjörnu glætu nokkura, er
h\nn lítur jifnan til, eróljóster,
hvað úr skuli ráða í yandaiQál-
unum. Þessi leiðárstjarna er
aukaútsverin.
Svo víslega eru valdar enij.
sem komlð er teknauppsprettur
bæj .rfélagsins, að hin ríkuleg-
asta er einmitt aukaútsvörin, sem
jafnað er niður á borgarana.
Aðrar tekjullndir eru flestar
bundnar við fyrirmæll írá þvl
fyrir strfð og hafa því nær þorn-
að við verðfall peninganna. At
því leiðir, að upphæð útsvar-
anna hlýtur að hækka óéðlilega
að nafni til, því að þar verður
að teljast og takast með það,
sem nlður fellur í öðrum gjöld-
um borgaranna vegna verðfalls-
ins, Af þessu leiðir, að gjalda-
byrðin fyrir bæjrrfélagið á öllum
eignamönnum verður í raun réttri
léttari nú, en hún he'ði orðið,.
ef gildl peninga hefði staðið
stöðngt,
Nú kemur það enn til greina,
að það er hér landlægur ósórsú
að telja eitir alt, sem menn verða
að leggja tram til sameiginlegra
þarfa, ajmenningsþarfa, og at
því hafa þó aukaútsvörin verið
allra-óvinsælust, af því sennilega,
að þau hafa aðallega verið ætluð
til liðsinnis við oinbogabörn
samfélagsins, fátæklingana. í
hækkun útsvaranna er því kom-
ið við viðkvæman blett' á al-
menningi gjaldendanna, svo að
hann er fljótur til að kveinka
sér undan þvi, og þar er þess
vegna styzta leiðin til að vekja
andúð hans.
Af þessu er auðséð, að út-
svörin hljóta að vera nokkuð
hvikuít leiðarljós nm það, hvað
heppilegast sé í framfaramálum
bæjarins. FrSmfarlr kosta ávalt
fé til að byrja með, og þær,
sem bærinn gengst fyrir, hljóta
því ávalt að hækka útsvörln,
meðan srona stendur, og koma
þannig við kviku gjaldendánna.
Traust meiri hlutans á leiðar-
stjörnu sinni hlýtur þvl að berja
niður allar framfarir f bænum,
og nú hefir það komið berlega
fram, þar sem kalla má, að í
fjárhagsáætlun bæjarins fyrir yfir-
standandi ár sé varlá ætlaður
nokkur eyrir til neins framfara-
spors, heldur jafnvei kiipið af
öllu, sem til viðhalda horflr, svo
að bærinn verður að öllu hinn
sami f lok þessa árs sem hins
fyrra nema áð þvf, sem honum
kann að hnigna, — alt vegná
útsvaranna, lækkunarinnar á
þeim.
Eu lækkua þeirra ketnur þeim
einum til góðs, er greitt haía
há útsvör undantarið, en halda
sömu tekjum eno. Á lágu út-
svöruoum getur lækkunin engu
numið. sem um mun?r. Þarna er
það.
1 £>eim, sem ®r það ljÓ3t, að
allar framfarir í bænum verða á
elnhvern hátt til að bæta h»g
borgaranna, eigi að eins hinna
gæsalöppúðu, þótt það llggi
stuqdum ekki beint fyrir, má nú
virðast, sem leiðarstjarna meiri
hluta s sé eit'hvað skyldari leið-
arljósi þeirra Mefistofeless og
Fausts en vitringanna úr Aust-
urlöndum, enda mun fæstum
sæmilega víðsýnum mönnum
j blandast hugur um, að mefra vit
Konurí
Munlð eftip að biðja
um Smára smjövlikið.
Dæmið sjálfar um gæðin.
Hjálparstðð hjúkrunarfélags-
Ins >Liknar< ©r opin:
Mánudaga . . . kl. n—12 f. h.
Þriðjudagá ... — 5—6 1. -
Miðvikudaga . . — 3—4 ®. -
Föstudaga ... — 5—6 e. --
Laugardaga . . — 3—4 e. -
Útbrelðlð Alþýðublaðlð
hwar aem þlð aruð og
hvert sem þlð farlðl
Bjarnargreifarnir, Kvenhatar-
inn og Sú þriðja fást í Tjarnar-
götu 5 og hjá bóksölunj,
væri í þvf að veija þatfir al-
mennings fyrir leiðarsfjörnu f
framfaramálum bæjarins; svo leit
óg á einn af hinum greindati
mönnum bæjarins nýlega, er til-
rætt varð um þessi mál. En slfkar
skoðanir eiga ekki upp á há-
borðlð nú, sem ekki er von,
þegar æðsta siðgæðisregkn virð-
ist sú, að hver eigi sem btzt
að þjóna sinni 'náttúru, en hún
er þvf miður ekki góð í öilum.
Laxaklakii
í lÍTlðra.
Nokkrir bændur í ofanverðri Ár-
nessýslu komu í fyrra upp hjá
sér klakstöðvum, en í langstærst-
um stíl mun það hafa verið hjá
Árna bónda Jónssyni í Alviðru.
Kom þaðan eigi minna en hálf
miíljón laxaseyða,. og var því nær