Litli Bergþór - 01.06.2007, Side 21
Hafsteinn og Dísa í íbúð hennar á Krók í apríl 1997.
„Furðu vel, já, furðanlegt hvað borist hefur til mín”.
Þú ert svo afkastamikil í þessu, að þig vantar kannski
alltaf efni?
„Nei, nú er ég orðin það sjóndöpur að ég á erfitt með
þetta. Maður þarf meira en handstyrk, maður þarf líka
að sjá vel“.
Unga fólkið og framtíð okkar í þessu landi
Dísa, hvernig líst þér nú á unga fólkið í dag, aðbúnað
þess og alla tæknina?
„Mér líst mjög vel á það. Og ég segi og ég meina það.
Unga fólkið núna er miklu betri manneskjur upp til
hópa heldur en þegar ég var að alast upp. Ég vil meina
að það sé svona miklu betra vegna þess að nú er ekki
beitt þessari óguðlegu hörku við uppeldið.
Þetta voru sífelidar barsmíðar og svo létu börnin þetta
bara ganga til þeirra sem voru minni máttar,
gamalmenna og lítilla barna og dýra. Nú má segja að
þetta sé ekki til lengur. Nú er næstum hver einasti
unglingur boðinn og búinn til þess að hjálpa öldruðu
fólki“.
Og Dísa, af þessu tilefni. Hver eru skilaboð þín til
æskunnar í dag?
„Ja, þetta er nú vandasöm spurning. Hún þarf að vara
sig á eiturlyfjunum og að eyðileggja sig ekki á vitlausu
lífemi. Hún þarf líka að passa sig á því að vera ekki
alltaf að hugsa um það, að einhver hafi það betra en ég.
Ég held að öllu fólki geti liðið vel, ef það fer vel með
það sem það hefur og er ekki alltaf að strekkja við að
eignast eitthvað fallegra og dýrara en nágranninn”.
Og nennir að vinna?
„Ég er ekki að segja að það nenni ekki að vinna, ef það
hefur þá vinnu. Kannski er áhuginn ekki nægjanlegur
þótt ég hafi ekki orðið vör við það.
Hér á Krók alast upp fjórar ungar stúlkur, hver annarri
duglegri og myndarlegri og kunna alla algenga vinnu.
Það er kannski meira en venjulegt er. Hjónaband
þessara systra þarf ekki að stranda á því, að þær kunni
ekki að elda hafragraut eða hita kaffi, því þær kunna
alla algenga vinnu bæði úti og inni. Og það eiga þær
foreldrum sínum að þakka. Skólaganga hefur ekki
verið mjög mikil. Elsta dóttirin hefur verið og er á
Laugarvatni. Þá er eitt sem ég held að mætti bæta. Mér
finnst sumar mæður gera allt of lítið af því að kenna
dætrum sínum, já, og börnum því drengir þurfa að læra
þetta líka, þ.e.a.s. til margvíslegra inniverka. Það er
engin sanngirni í því, þar sem ung hjón vinna bæði úti,
að hún eigi að gera allt inni þegar heim er komið, en
hann leggur sig og tekur bara blað eða bók.
Hann á líka að hjálpa til. Þetta er að sjálfsögðu okkur
mæðrunum að kenna, við höfum ekki kennt strákunum
þetta, að minnsta kosti til skamms tíma. Ég leyfi mér
nú að taka þetta ekki til mín, því ég kenndi strákunum
mínum margt bæði úti og inni“.
Jæja, Dísa mín, að lokum. Ert þú sátt við lífshlaupið
sem af er?
„Já mjög“.
Skráð á Selfossi í byrjun janúar 1998.
Hafsteinn Þorvaldsson.
21 Litli Bergþór