Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.05.1991, Blaðsíða 7

7
samanber lokaerindi kvæðisins.
Hugsýnar-skekkja skáldsins felst í því að umhverfi Strandar
í Selvogi var á tíð Gissurar hvíta gróðri vaxið land allt að
sjávarkampi. Og var svo í höfðingjatíð Strandar allt fram á 17.
öld.
Jón biskup Helgason gerir þó ráð fyrir því að Grímur eigi við
Strandarkirkju því hann segir: "Svo kvað Grímur Thomsen í ljóðum
sínum um Strandarkirkju." Hefi ég ekki annars staðar, það ég man
[segir biskup], rekið mig á þá sögn, að Gissur hvíti hafi fyrstur
gert kirkju á Strönd í Selvogi. Vitanlega er ekkert til
fyrirstöðu að þetta sé rétt hermt þó söguleg rök vanti fyrir því.
Gissur á í hafvillum og sjávarháska að hafa unnið guði Það heit,
að hann skyldi kirkju gera, þar sem hann næði heill landi. Hafi
hann tekið land á Strönd og því reist þar kirkju þessa. Önnur
saga hermir að Árni nokkur hafi reist kirkju á Strönd af sömu
hvötum og Gissur á að hafa gert. Og enn heldur biskup áfram á
þessa leið:
" Að þessu víkur séra Jón Vestmann, er prestur var í
Selvogsþingum 1811-42, í vísum um Strandarkirkju, sem prentaðar
eru í Blöndu, 1. b. bls. 332-45":
Það hef ég fyrst til frétta,
frægra jafningi
Árna för ásetta
efndi úr Noregi
íslands til en óvíst hvar
stofu flutti valinn við
til vænnar byggingar.
Hreppti hríðar strangar,
hörku vinda los
útivist átti langa,
ánauð, háska, vos;
heit vann guði í þrautum þá
kirkju byggja af knörrs farmi
ef kynni landi ná
Framhald í næsta fréttabréfi