Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.10.1993, Blaðsíða 5

í Önundarfirði þar sem nú býr Jensína Ebba dóttir þeirra
með Magnúsi bónda sínum.
Ólafur Þórður Guðmundsson drukknaði í fískiróðri
fráHnífsdal8.desemberl902.HeitkonahansvarIngibjörg
Eggertsdóttir á Ánastöðum á Vatnsnesi. Dóttir þeirra er
Ólöf, f. 7. júlí 1903. Hún átti Þórhall Jakobsson og bjuggu
þau á Ánastöðum. Elstur bama þeirra er Ólafur sem bjó
á Ánastöðum en er nú í Reykjavík.
Guðmundur Guðmundsson lærði skósmíði. Hann
var um skeið á Hvammstanga, síðan í Hafnarfirði og
loks á Flateyri. Kona hans var Guðrún Jónsdóttir úr
Miðfirði. Meðal bama þeirra var Ingileif, kona Gunn-
laugs Sveinssonar kennara.
SigurðurÓlafsson giftist Viktoríu Þorkelsdóttur. Þau
voru ýmist búandi eða í húsmennsku á ýmsum stöðum.
Þau áttu 11 böm en af þeim dóu 7 í bernsku og Ólafur
frumburðurþeirradrukknaði liðlegatvítugur. Elín varð
fyrri kona Sigurðar Kristjáns Sigurðssonar, en dó barnlaus
1904. Enn voru tveir synir, Þorkell og Kristján. Kristján
átti Jóhönnu Kristjánsdóttur en Þorkell Jensínu Guð-
mundsdóttur og fluttu til Isafjarðar og ólust börn þeirra
bræðra upp þar.
Kristín dóttir Ólafs Kolbeinssonar giftist Brynjólfi
Davíðssyni. Þau bjuggu áMosvöIlumen voru síðustu ár
sín á Flateyri. Meðal bama þeirra var Guðjón faðir Jóns
vélsmiðs á ísafirði og Kristján sem var sparisjóðsstjóri
á Flateyri, faðir Valgerðar hjúkrunarfræðings í Reykja-
vík.
Nú hefur verið gerð nokkur grein fyrir afkomendum
Steinunnar og Kolbeins Hildibrandssonar. Hins er ógetið,
að Steinunn átti bam fyrir giftingu, 6. janúar 1787
fæddist Guðmundur “óegtabam Snorra Auðunssonar og
Steinunnar Grímsdóttur í Hrauni.”
Guðmundur ólst upp í Hrauni hjá Þuríði Jónsdóttur
ömmu sinni. Hann giftist Ingibjörgu Sigmundsdóttur.
Meðal barna þeirra var Steinunn, móðir Guðrúnar
Jónsdóttur konu Sigurðar Amlíns. Þau voru foreldrar
Ingibjarts skipstjóra og Guðmundar vélsmíðameistara á
Þingeyri.
Annað barn Guðmundar Snorrasonar var Guðmund-
ur á Arnarnúpi, faðir Bjarna á Kirkjubóli.
Ég læt hér fylgja nokkur orð um Jón Hildibrandsson.
Þau Þuríður bjuggu í Neðri-Hjarðardal 1797-1822,
nánar til tekið í Frestuhúsum. Síðan bjuggu þau á
Klukkulandi til 1830. Þá sleppir hann ábúð en hefur
sennilega verið þar í húsmennsku því að hann er talinn
meðal búslausra sem guldu til sveitar. Það var seinasta
árið sem hann galt til sveitar.
Þau hjón urðu háöldruð. Árið 1836 er Jón kominn á
sveitarframfæri. Árið 1838 er hann sagður 78 ára, blind-
ur og árið eftir áttræður.
Þuríður gat unnið fyrir sér þar til 1845. Þá kemur hún
áframfæri hreppsins, “örvasagamalmenni.” Áriðeftirer
hún “karlægt gamalmenni, 85 ára.”
Jón Hildibrandsson dó 31. janúar 1847. Þuríður 3.
október sama ár.
Nöfn þeirra geymast í dómabók sýslunnar. Þau voru
dæmd fyrir að hafa árið 1810 tekið ófrjálsri hendi lamb
frá Jóni á Gemlufalli. Þau áttu að sjálfsögðu að borga
lambið, en auk þess að þola hvort um sig 20 vandarhögg.
Mér er ekki kunnugt um, að þau Jón og Þuríður eigi
nokkra niðja á lífi. í manntalinu 1801 eru talin 3 böm
þeirra: Ingibjörg 7 ára, Daði 6 ára og Valbjörg 2 ára.
Síðan bættu þau engu við.
Daði var fermdur 14 ára, en dó 1812. Ingibjörg var
fermd 4 ámm síðar en Daði, 19 ára. Þar hefur eitthvað
verið í vegi, úr þ ví hún fylgdi ekki bróður sínum, sem var
ári yngri.
Valbjargar fmn ég ekki getið og grunar að hún hafi
látist í bernsku. » .k,
Allt er þetta næsta dapurlegt, en það ertrharla margir
þættir úr sögu þessarar þjóðar. ,ti
Skúli Hildibrandsson hefurþá sérstöðu meðal þessa
fólks að um hann hafa verið sagðar sögur um ófyrirleitni
sem kenna verður við glæpi. Guðmundur Hagalín segir
þær í fyrsta bindi æviminninga sinna, “Ég veit ekki
betur”. Hann kynnir Skúla með því að “hann var talinn
misendismaður, þótti nískur, ágengur og ágjarn - og
ófyrirleitinn með afbrigðum. Var það altalað vestra, að
hann hefði selt Hollendingum son sinn, Mikael, í beitu,
en skrifaðar heimildir skýra svo frá, að hann hafi týnst
í fjárleit og aldrei komið fram.”
Skal nú gera nokkra grein fyrir ferli Skúla áður en
nánar er vikið að sögum Hagalíns.
Skúli hefur ungur verið norðan Dýrafjarðar og farið
á Ingjaldssand. Hann er í Álfadal 30. maí 1790 er hann
giftist Ingibjörgu Jónsdóttur. Fyrsta dóttir þeirra, Ingi-
björg, fæddist í ágúst um sumarið og dó í frumbemsku.
Næsta barn þeirra fæddist 31. júlí 1791. Það var Kristján
sem hvarf í ljárleit2. september 1802 “11 ára, finnstekki
þó nokkrum sinnum hafi leitað verið.”
Hollendingar munu venjulega hafa verið lagðir af
stað heimleiðis um það leyti og því haft minni áhuga á
beitukaupum en fyrr á sumri.
Þegar Kristján fæddist voru þau Skúli í Hrauni.
Þriðja bam þeirra var Mikael sem fæddist 28. sept.
1792 á Arnamesi. Af honum segir síðast í kirkjubók
1809: “Þann 13. febrúar meinast að hafa dottið niður um
ís og drukknað, Mikael Skúlason frá Leiti á leið yfir
Dýrafjörð til Gemlufalls.”
Mikael hefur þá verið 16 ára og sennilega orðinn
iyinnumaður á Leiti.
Fjórða barn Skúla og Ingibjargar var Benjamín,
fæddur 25.júní 1794.
Fimmta barnið var Abraham, fæddur 28. júlí 1797.
Hann dó liðlega ársgamall.
Ágamlársdag 1798fæddistannarAbraham,“hjágetinn
sonur” Skúla og “Herdísar Jónsdóttur á Mýmm, vinnu-
konu ógiftrar.”
Næstu böm þeirra hjóna voru Rósa, 3. maí 1799,
María fædd 1. júní 1801, dáin sama ár og Kristján, fæddur
30. október 1802, dáinn 1803.
Fleiri urðu ekki þessi alsystkini en Skúli eignaðist
tíunda bam sitt 2. október 1818. Móðir þess var vinnu-
kona hans, Margrét Jónsdóttir, ekkja.
Öll böm Ingibjargar vom dáin á undan henni nema
Rósa. Hún var á ýmsum stöðum í vinnumennsku, giftist
ekki og átti aðeins eitt bam sem fyrr segir frá. Það em því
engar ættir frá Skúla Hildibrandssyni komnar nema
gegnum Kristínu dóttur hans.