Alþýðublaðið - 18.01.1924, Blaðsíða 2

alí>;yðublatði^ð:
■ mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm ■
g Hveiti g
jg Strausykur m
Molasykur w
Nýkomið í heildsölu. gj
h Kauplélanið. 1
m Sími 728. H
0 h
$
Gott dæmi.
Fyrir utan það, að blöð auð-
borgaranua þreytast aldrei á að
lofsyngja þeim Iöghlýðni þeirra
og trúrækoi, iinnir heldur aldrei
mærð þeirra um hagsýni þá og
ráðdeild, sem beitt sé við rekst-
ur fyrirtækja í eign einstaklinga,
en h!jóti að verða úr sögunni
við þjóðnýting fyrirtækjanna og
þá sjáifsagt þar með bæði Iög-
hlýðnin og trúræknin. Jafnaðar-
menn vita, að þeíta er í raun
réttri ekki annað en hleypidóm-
ur, sem auðborgararnir skjóta
fyrir sig í baráttu þeirra til varnar
hagsmunum sínum, og hefir
margoit verið sýnt fram á það
{ ritum jaínaðarmanna auk þess,
sem lífið sjálit mótmælir þessum
hleypidómi daglega svo að segja.
Grunur leikur meira að segja á,
að ritstjórar auðborgarablaðanná
viti í þessu efni meira og betur
en leyft er að segja í blöðum
þeirra.
l>að er þess vegna engin von,
að þar sé minst á það, þegar
atvik gerast, sem berlega sýna,
að þessir hleypidómar hafa ekki
við nein rök að styðjast, heldur
verður stórkostlegur misbrestur
á öllu saman, löghlýðninni, trú-
rækninni, hagsýninni og ráð-
deildinni, en nýlega hafa gerst
hér í Reykjavík atburðir, sem
sérstaklega eru eftirtektarverðir
f þessu sambandi, og skal því
sagt frá þeiro nokkru nánar. Af
hlítð við aðstandendur þeirra
manna, sem um ræðir, og þá
sjálfa, því að hér á íandi er
mönnum illa við að >komast í
blöðin< nema í lofi, er nöínum
siept, en það rýrir á engan hátt
sanngildi atburðanna, enda er
mörgum kunnugt um þá.
Það er þá fyrst að segja, að á
aðfangadagskvöid jóla síðast liðið
í það mund, er kirkjuklukkum
var hringt til hátíðarhalds, kom
að landi einn af togurunum eins
helzta fogaraútgerðarfélagsins
hér í Reykjavík. Þrátt fyrir
hringingarnar og helgidagalög-
gjöfina var hann þegar afgreidd-
ur með það, er hann þurfti, og
fsvagnarnir skröngluðust fram
hjá kirkjunni, meðan guðiþjón- !
jista stóð yfir. Að lokinni áf- ,
greiðslu lagði hann af stáð um
kl. 12 á fæðlngarnótt Jasú Krists
í verzlunarferð til Stóra-Bret-
lands. Þess er ekki við getið
söguna, að neitt hafi verið um
það spurt, hvort hásetar óskuðu
ekki að dveljast heima hjá vanda-
mönnum sínum og vinum um
hátíðina eða langaðl að taka
þátt í trúrækniaathöfnum þelrra.
bkipið fór. En svo er sagt, að
það hafi selt heldur iila, en
myndi hafa fengið ágætis-verð
íyrir eflann, ef fárið hefði svo
sem degi seinna.
Formæiendur þeirra manna,
sem hér um ráða, munu sjálfsagt
segja, að afkoma manna og
þjóðarlnnar yfirleitt sé ekki svo
góð núna, að ástæða sé til að
siá slöku við >framleiðsluna<
vegna trúarlegs hátíðahalds. AI-
þýða skai látin um andsvör við
því. Ea ætla mætti, að annars
konar >hát ðahaid< hefði þá ekki
meiri rétt á sér, en svo hefir
þó orðið við þennan togara, sem
nú skai frá sagt.
Skömmu síðar bar það við,
að sami togari lá hér við hafn-
arbakkann og beið eftir sfeip-
stjóranum albúinn að láta í haf.
en skipstjórinn kom ekki, og var
svo beðið heilan dag. Tilefnið
var það, að framkvæmdarstjór-
um félagsins hafði fundist ástæða
til að >gera sér glaðan dag<
við nautn Spánargæðanna frægu,
og höfðu þeir áiitið rétt að iáta
skipstjórann verða þessara gæða
aðnjótandi iíka. Þó nú enginn
viti um neina >glaðra daga< lög-
gjöf, þá var ekki um það feng-
ist. Ná gat skipið beðið. Ekki
var heldur uui hittt fengist, að
sakir sérstakra ástæðna, seoa of
viðkvæmt er að refeja, gat heilsa
skipstjórans og veMerð fjölskyldu
, hans verið í veði, ef hann néytti
Vsrfeamaðurlnn, blað jafnaðar-
manna á Akureyri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Flytur góðar
ritgerðir um atjórnmál og atvinnumál.
Kemur út einu sinni í viku. Kostar
að ein» kr. 5,00 um árið. Gterist áskrif-
endur á atgreiðslu Alþýðublaðsins.
Útbreiðíð Alþýðublaðið
hvar ssm þið eruð og
hwert seitn þlð farlðl
HjálparstÖð hjúkrunarfélags-
ins >Líknar< @r epin:
Mánudaga . . . kl. n—12 f. fe.
Þriðjudagá ... — 5 -6 -
Miðvikudaga . . — 3—4 «. ..
Föstudaga ... — 5—6 «. -
Laugardaga . . — 3—4 ®. ..
Bjarnargreifarnir, Kvenhatar-
inn og Sú þriðja fást í Tjarnar-
götu 5 og hjá bóksölum.
víds, og það vissu hinir gæða-
gjöfuiu frarokvæmdarstjórar ofur-
vel eða að minsta kosti áttu að vita.
En hvað átti það að spilla gleði
þeiria eða standa í vegi fyrir
nautnum þeirra ? Ber ekki hverj-
um heízt að hugsa um sjálfan
sig? En skipið beið og kostaði
sitt.
Er hér nú ekki alt saman
komið í eitt? »LöghIýðDÍnni< ber
vitni ísvagnaskröltið um messuna
á aðfangadagskvöld. >Tiúrækn-
ina< sýnir kappið um að koma
hásetunum úr hátíðaglaumnum.
>Hagsýnin< kamur berlega fram
í því, hver gát er höfð á mark*
aðshorfunum, og >ráðdelldin< op-
inberast f ráðstöfun arðsins til
ágóða fyrir útienda vfnframleið-
endur 0g því að slfta hvorkl