Landneminn - 01.04.1955, Blaðsíða 14

En í undirmeðvitund hans halda
áfram háttbundnir rykkir: einn —
tveir, einn — tveir, einn — tveir.
Andvakan snýst upp í ruglingslega
drauma og rykkirnir verða að fóta-
taki ógnarlegs mannfjölda, sem
þrammar taktfast framhjá, einn —
tveir, einn — tveir; kröfuganga
verkamanna, eða hvað?
En nú sér hann að þetta er ekki
verkalýðskröfuganga, heldur skrúð-
ganga betri borgara og lýðræðis-
sinna og þeir bera ekki fána eða
kröfuspjöld, heldur hefur hver og
einn á lofti ausur, þvörur eða skaft-
kústa, svo að það er sem skógur yfir
að líta. Og nú skiptir fylkingin um
svip, því á eftir fara betriborgara
frúr og lýðræðissinnakonur í stór
um breiðum — og hvað er að sjá
þetta — allar með klyfbera, já hver
og ein einasta með sinn klyfbera á
bakinu. Óskapleg stórframleiðsla var
þetta á klyfberum.
Þar á eftir fer mikil og glæsileg
fylking manna, og hann þekkir strax
að þetta eru félagar lýðræðisfélags-
ins og í fararbroddi er formaður
flokksins, þingmenn hans og bæjar-
fulltrúar og annað stórmenni.
En göngulag þeirra virðist svo
afar einkennilegt, og nú sér hann
hvað veldur; þeir eru allir, hver og
einn eineisti í tágahöftum.
Þarna hoppa þeir í röðum og
breiðum með hátíðlegum alvörusvip,
allir heftir í splunkunýjum tága-
höftum, sniðnum fyrir útlend hross.
Allt í einu er hann kominn inn
í fylkinguna, heftur eins og hinir
og fer að hoppa í takt við þá.
En nú verður hann þess var, að
enn kemur mikil fylking manna og er
með nýju sniði. Þetta eru allt verka-
menn og Siggi kommi í fararbroddi
og þeir syngja hástöfum úr passíu-
sálmum Hallgríms Péturssonar:
„Þeir, sem fátækan fletta fé“
o. s. frv.
F ylkingar f réttir
Umræðufumlur SamTÍnnuncfndar
andstæðlnRa hersetu lslands
um uppsögn herTcrndarsamninRslns.
Samvlnnunefnd andstæðlnga hersetu á
lslandl, eíndl tll almenns umræðufundar
i Brelðflrðlngabúð 3. febrúar s.l. um
uppsögn Herverndarsamnlngslns. Fram-
sögu höfðu Inglmar Slgurðsson frá Mál-
fundafélagl Jafnaðarmanna, Hallberg
Hallmundsson frá Félagi ungra ÞJóð-
varnarmanna og Haraldur Jóhannsson
frá Æskulýðsfylkingunnl.
Að ræðum framsögumanna loknum urðu
allmlklar umræður. Alger einhugur ríkti
á fundinum.
I
Krindrcki Æ.F. til Vcstmannaeyja.
KJartan Ólafsson stud. mag. fór 13.
febrúar til Vestmannaeyja erinda Sam-
bands ungra sósíalista. Heldur hann fundi
með Æskulýðsfylkingunni I Vestmanna-
eyjum og vlnnur að Þvi að koma á fót
leshrlngum og sjálfsnámshópum i verka-
lýðsmálum, stjórnmálum og sósiallsma
meðal ungra sjómanna og verkamanna i
Eyjum.
Æ.F.B. fær lftinn fundarsal til nmráða.
Æskulýðsfylkingunni i Reykjavik hefur
verlð boðlð að taka á leigu risloftlð að
Tjarnargötu 20, sem Minningarsjóður is-
lenzkrar alþýðu um Slgfús Slgurhjartar-
son festi kaup á i fyrra sumar, og hefur
hún tekið því boði. Það hefur orðið að
ráði, að félagar Æskulýðsfylklngarlnnar
vinnl að lnnréttingu rlsloftsins í sjálf-
boðaliðsvinnu, en innréttingin verði siðan
metin og látln koma í stað lelgu um
eltthvert umsamlð skeið. Formaður nefnd-
ar þeirrar, sem sér um lnnréttinguna er
Hannes Vlgfússon rafvirkl.
Hcimsókn Æskulýðsfylkingarinnar
f Bcykjavfk til Æskulýðsfylkingarlnnar
á Suðurnesjum.
Sunnudaginn 30. janúar s.l. fór Æsku-
lýösfylklngln i Reykjavik i helmsókn tll
Æskulýðsfylkingarinnar á Suðurnesjum,
sem af því tilefni efndi tll skemmtunar i
Ungmennafélagshúslnu i Keflavik. Á dag-
skrá var m.a. ávörp flutt af Haraldi Jó-
hannssynl og Herðl Bergmann og frá-
sögn Bjarna Benedlktssonar frá Austur-
Þýzkaiandl. Aðsókn að skemmtuninni var
góð, og þóttl hún takast mjög sæmilega.
Getur lýðræði þróazt f borgaralegu
þjóðfélagi?
Miðvikudaglnn 26 .janúar s.l. efndi
Æskulýðsfylkingin i Reykjavik til um-
ræöufundar að Hótel Borg um efnlð:
Gctur lýðræði þróazt f borgaralegu þjóð-
fólagi? Frummælendur voru þeir Björn
Franzson og Björn Þorsteinsson. Fundur
þessl var vel sóttur, en umræður urðu
mlnnl en vonlr stóðu til. Æskulýðsfylk-
ingln i Reykjavik mun þó efna til fleiri
slikra umræðufunda. Á þelm næsta verð-
ur sennllega fjallað um marxisma og
menningarmál.
Kvöldvökur með bókmcnntakynningu.
Kandneminn tók upp þá nýbreytni
sunnudaglnn 23. janúar aö efna tll
Framhaid á 18. síðu
Og guð sé oss næstur — allir hafa
iþeir spánný hakasköft reidd um öxl.
Dauðans angist grípur hann og hann
hljóðar hástöfum upp yfir sig:
— Þeir koma, þeir koma! Og hann
ætlar að taka til fótanna í ofboði,
en kemst ekki fet úr sporunum, hann
er þvældur í tágahaftinu og fæturnir
vöðlast máttlausir undir honum.jl
Hann hljóðar hærra og hærra: —
Þeir koma, þeir koma!
Allt í einu hrekkur hann upp við
það, að frúin hristir hann ákaflega
og kallar í eyra hans: — Hvað er
þetta Tómas? Guð hjálpi mér. Því
læturðu svona óskaplega í rúminu,
elskan mín?
Bæjarfulltrúinn er dálítið ringl-
aður fyrst í stað, en áttar sig von
bráðar, andvarpar feginsamlega og
anzar í syfjulegum nöldurtón:
— Æi — það var ekki neitt. Mig
var víst að dreyma eitthvert rugl —
og svo þrengir þú svo að mér í rúm-
inu.
Frúin andvarpar við og færir sig
hógvær og undirgefin út að sínum
rúmstokki, eins langt og mögulegt er.
Tómas Hálfdánarson bæjarfulltrúi
hagræðir sér í hvílunni og heldur
áfram að njóta svefns og hvíldar,
liggjandi á sínu breiða baki, sem
aldrei kiknar undan þunga skyldu
og ábyrgðar.
14 LANDNEMINN