Landneminn - 15.05.1955, Blaðsíða 3
landnemin/v
Útg.: ÆskulýSsfylkingin — samband ungra sósíalista. Ritstjóri: Einar Bragi SigurSssoru
r rkvstj.: Brynjólfur V. Vilhjálmsson. Áb.: Forseti ÆskulySsjylkingarinnar.
4. tölublað
1955
9. árgangur
Á verkfallsverði
egar ég kem inn í varðstoíu verklalls-
manna að Hverfisgötu 21 skömmu
fyrir miðnætti er þar fyrir margt manna,
flest ungir menn i loðúlpum, búnir undir
langa varðstöðu í næturnepju úti á
bjóðvegum eða eftlrlltsferðir um bæinn
og nágrenni: verkfallsverðir. Allur þorri
þeirra en ungir dagsbrúnarmenn, en einn-
ig bregður hér fyrir stúdentum, ungum
skáldum, skólaplltum og iðnnemum, sem
eiga ekki í verkfalll sjálfir, en skilja að
barátta verkalýðsstéttarlnnar fyrir bætt-
um hag, aukinnl hlutdeild í arði vinnu
sinnar, er einnlg háð i bágu belrra og
vilja reyna að gjalda fyrir sig að nokkru.
Tvelr menn sltja vlð borð með doðranta
í fyrlr og búnir aö munda penna i stað
páis eða sleggju. Annar skrifar nöfn allra
sem ætla að halda verkfallsvörð í nótt,
hinn hvar þeir elgl að gegna störfum,
hvaða bílum þeir hafi yfir að ráða, hve-
nær þurfi að leysa þá af. í litlu herbergi
inn af varðstofunni er verið að hita kaffi
handa þeim sem koma kaldir ,,heim“;
hinir fá sér i fantlnn líka meðan þelr
bíða. Hér rekst ég á yngstu skáldkonu
landsins, Þóru Elfu. Þótt hún sé eina
konan i hópnum er hún ekki sett i elda-
mennsku (enda ætlar hún á bændaskóla.
en ekki kvennaskóia, þegar hún hefur
aidur til). Hún seglst ekkl kunna að laga
kaffi, en ætla að standa verkfailsvörð
með félögum sínum af hinu kyninu.
Vegurinn er lokaður.
Það er verið að senda llðsauka upp að
Geithálsi. Vlð förum fimm saman í bíl.
Við ökum inn Suöurlandsbraut og áfram
sem leið llggur. Það er lítll umferð á
vegunum. Bæði er áliðlð kvölds og bensin
mjög tekið að þrjóta. Þegar við höfum
ekið stundarlengl sjáum við hvar litill
varðeldur brennur vlð veginn. Logarnir
blakta lítið eitt í andvaranum; bjarma
írá Dálinu slær á andlit nokkurra manna
sem standa umhverfis það i náttmyrkr-
inu; aðrir sitja á jörðinni og hallast upp
að hrörlegum skúr sem stendur við veg-
brúnina. Við stigum út úr bílnum og
kösium kveðjum á mennina. Fjórum
t.unnum fullum af grjóti hefur verið rað-
að á veginn; á þeim liggja sver tré.
Rauð ljóstýra hangir í staur á miðri
brautlnni til viðvörunar: vegurinn er
lokaður.
Þegar okkur ber að kemur hlaðinn
vörubíll akandi á leið í bælnn. Tveir
verkfallsvarðanna ganga til móts vlð
hann og gefa bílstjóranum merkl með
IJóskerl um að nema staðar. Hann gerir
það og gefur umyrðalaust leyfi til að
rannsaka varninginn. Fleiri verkfalls-
verðir koma félögum sínum til aðstoðar.
Bíllinn er að koma frá Akranesl fermd-
ur nýjum íiski, salti, hvalkjöti og öðrum
matvælum. Sumt af þessu er bannvara.
Einn verkfallsvarðanna tekur sér sætl við
hlið bílstjórans og segir honum að aka
niður á Hverfisgötu 21 til viðtals vlð
fulltrúa verkfallsnefndar. Hindranirnar
eru teknar af vagninum og bílnum
hleypt i gegn.
Rifjasteik á steinaldarvísu.
Við söfnumst umhverfis bálið, tuttugu
menn. Það er skrafað um nýjustu tíðindi.
Fyrr um kvöldið hafði elnhver ofstopi
komið akandi að austan með bensíntunn-
ur á palli. Hann skeytti ekkl hlndrun-
unum, heldur ók á þær og tókst að
brjótast í gegn. Nú er búið að styrkja
Framh. á bls. 16.
LANDWEMINN 3