Landneminn - 15.08.1955, Blaðsíða 4

henni stóðu Félag ungra þjóðvarn-
armanna, ungir menn úr Málfunda-
félagi jafnaSarmanna og ÆskulýSs-
fylkingin. Nefndin leit á þaS sem
meginverkefni sitt, aS stySja þá
söfnun undirskrifta undir kröfuna
um uppsögn herverndarsamningsins,
sem hafin var í vetrarbyrjun. Gekkst
nefndin fyrir umræSufundi um upp-
sögn herverndarsamningsins í BreiS-
firSingabúS 3. febrúar. Miklar von-
ir voru bundnar viS ' undirskrifta-
söfnunina í upphafi. Árangurinn
hefur aftur á móti veriS rýr enn
sem komiS er. En samstarf og ein-
hugur í nefndinni hafa veriS eins
góS og bezt verSur á kosiS.“
„Greip ekki verkfalliS inn í starf-
semi ÆskulýSsfylkingarinnar?“
„Nær öll venjuleg starfsemi
ÆskulýSsfylkingarinnar í Reykja-
vík var látin liggja niSri í verkfall-
inu til aS félagarnir gætu unniS
óskiptir í þágu verkfallsmanna.
Margir þeirra létu heldur ekki sitt
eftir liggja til aS sigur ynnist í verk-
fallinu. Ber einkum aS geta GuS-
mundar J. GuSmundssonar, fyrrum
forseta Æ. F.., sem var formaSur
verkfallsstjórnar. Þá unnu félagar
okkar í ISnnemasambandinu glæsi-
legan sigur í hagsmunabaráttu sinni,
sem kann aS valda straumhvörfum
í iSnfræSslunni.“
„Hvernig hefur ÆskulýSsfylking-
unni vegnaS úti á landi?“
„AS síSasta þingi Æ. F. loknu,
en þaS var haldiS á Akureyri, var
stofnuS deild á Húsavík. Snemma
vetrar var haldinn aSalfundur í
deildinni á Akranesi, en hún hafSi
ekkert lífsmark sýnt um nokkurra
ára skeiS. BáSar þessar deildir virS-
ast nú komnar á legg. AS öSru leyti
hefur engin teljandi breyting orSiS
á högum samtakanna úti á landi.
Erindrekar sambandsins heimsótlu
allflestar deildirnar á starfstímabil-
inu.“
„StóS sambandiS fyrir nokkurri
starfsemi í Reykjavík?“
„Eitt fyrsta verkefniS, sem sam-
bandsstjórn sneri sér aS, var stofn-
un Kvöldskóla alþýSu, sem rekinn
var meS námsflokkasniSi. Skólinn
var síSur stofnaSur í því augnamiSi
aS miSla fróSleik og staSreyndum,
heldur en hinu aS vekja áhuga
vinnandi fólks á ýmsum hlutum í
því skyni aS þaS fengi löngun til
aS leggja á þaS stund í tómstundum
sér til ánægju og þroska. MeS skóla
þessum teljum viS lika aS róttækum
menntamönnum hafi veriS gefin góS
aSstaSa til aS flytja alþýSleg erindi
um hugSarefni sín. MeSal annars
þess vegna verSur námsefni skólans
haft breytilegt frá ári til árs. Þótt
skólinn kæmist ekki á laggirnar fyrr
en um 20. nóvember, urSu nemend-
ur hans um 115 og héldu flestir
hverjir tryggS viS hann vetrarlangt.
Geta má þess, aS leiklistarnámskeiS-
iS undir handleiSslu Gunnars R.
Hansen tókst svo vel, aS vonir standa
til, aS í vetur geti nemendur skólans
komiS upp litlum leiksýningum. —
Adda Bára Sigfúsdóttir veitti skól-
anum forstöSu og á hennar herSum
hvíldi vegur og vandi af skólahald-
inu fyrst og fremst.“
„StóS sambandsstjórn fyrir ann-
arri starfsemi í Reykjavík?“
„Eins og vera ber, fer meginiS af
starfsemi ÆskulýSsfylkingarinnar í
Reykjavík fram á vegum Reykjavík-
urdeildarinnar. Sambandsstjórn hef-
ur aSeins látiS tvenns konar félags-
starfsemi hér til sín taka. Hún efndi
tvívegis á nafni Landnemans til
kvöldvöku meS bókmenntakynningu,
— ef til vill full hátíSlegt orSalag,
en sleppum því. Tókust þær báSar
mjög sæmilega. Þá reyndi sambands-
stjórn aS koma upp almennum um-
ræSufundum um stjórnmál eSa
menningarmál, þar sem nafnkunnir
menn hefSu framsögu, en öllum væri
frjálst aS taka til máls. ASeins einn
slíkur umræSufundur var þó haldinn
og var rætt um þaS, hvort lýSræSi
gæti þróazt í borgaralegu þjóSfélagi.
Annar fundur var fyrirhugaSur um
menningarmál, en ýmis atvik urSu
því valdandi, aS hann fórst fyrir.“
„HvaS hefurSu um útgáfu Land-
nemans aS segja?“
„Á síSasta þingi var ákveSiS aS
halda útgáfu Landnemans áfram, en
meS þeim skilyrSum þó, aS samtökin
tækju ekki á sínar herSar meiri
skuldir vegna útgáfu blaSsins, heldur
en orSiS væii. Frá áramótum og
fram í maí kom blaSiS reglulega út,
en féll niSur í júní. Ekki er gert
ráS fyrir, aS blaSiS komi út í júlí
og ágúst. Nú eru uppi ýmsar raddir
um aS breyta blaSinu. Ýmsir vilja
minnka brot blaSsins um helming en
tvöfalda síSufjöldann, þ. e. gefa
blaSiS út 10 sinnum á ári í svipuSu
broti og Tímaiit Máls og menning-
ar 32 bls. og kápu hvert hefti. ViS
þá breytingu héldist leturmagn
blaSsins óbrcytt. ASrir vilja breyta
blaSinu í þá átt aS þaS beri fremur
svip fræSilegs tímarits um sósíal-
isma og menningarmál en nú er og
komi út ársfjórSungslega í broti
Tímaritsins 64 bls. og kápa hverju
sinni. Enn aSrir vilja helga Land-
nemann dægurmálunum eins og gert
var um skeiS. — Því verSur ekki
neitaS aS þessi árgangur blaSsins
hefur sætt talsverSri gagnrýni. Hef-
ur hann þótt bera um of keim fagur-
bókmennta — og þeirra vafasamrar
tegundar. I þessari gagnrýni held
ég, aS felist ekki nema fáein sann-
leikskorn og lrana megi yfirleitt
rekja til fyiirfram myndaSra skoS-
ana. Ef boSskapur Landnemans á
aS finna hljómgrunn meSal æsku
landsins, tel ég, aS ekki megi loka
blaSinu fyrir ritsmíSum ungra
manna, þótt þær beri svip nokkurra
höfuSmcnningaistrauma samtíðarinn-
ar, sem við böfum litla samúð með.
Hitt er annaS mál, aS líta verður
4 LANDNEMINN