Landneminn - 15.08.1955, Blaðsíða 5

á það sem eitt aðalhlutverk Land-
nemans að útbreiða ])ekkingu á
sósíalismanum. Ritstjórn blaðsins
þarf jafnan að reyna að taka tillit
til beggja þessara sjónarmiða.“
„Sá sambandsstjórn ekki að ein-
hverju leyti um förina til Varsjá?“
„Nei, förin á fimmta heimsmót
æskunnar í Varsjá á liðnu sumri
var skipulögð af Alþjóðasamvinnu-
nefnd íslenzkrar æsku, sem er mynd-
uð af Æskulýðsfylkingunni, Iðn-
nemasambandi íslands, Félagi rót-
tækra stúdenta og Félagi ungra Dags-
brúnarmanna. Fulltrúi Æskulýðs-
fylkingarinnar í nefndinni Guðmund-
ur Magnússon verkfræðingur, var
formaður nefndarinnar og farar-
stjóri í Varsjárförinni. Þátttakend-
ur af íslandi í heimsmótinu voru
um 130 víðs vegar af landinu. Ferð-
in tókst með afbrigðum vel. Mér
þykir sennilegt, að það sé ekki hvað
sízt að þakka Guðmundi Magnús-
syni. Alþjóðasamvinnunefndin slóð
líka að sendinefndarskiplunum við
Kína í samvinnu við KÍM. Á næsta
ári mun nefndiii að öllum líkinduin
senda sendinefnd til Ráðstjórnar-
ríkjanna. Skýra má einnig frá því í
þessu sambandi að Æskulýðsfylk-
ingin hyggst skiptast á sendinefnd-
um við auslurþýzku æskulýðssamtiik-
in Freie Deutscbe Jugend á næsta ári.“
„Hvernig liefur breytingin á
skijrulagi sambandsstjórnar gefizt?“
„Fram að síðasta þingi lrafði sam-
bandsstjórn að minnsta kosti í orði
kveðnu verið mynduð úr tveinr
nefndum, stjórnmálanefnd og fram-
kvæmdanefnd. Þessi skipan 'þótti
]rung í vöfum. Þess vegna var að
frumkvæði Böðvars Péturssonar sam-
þykkt á síðasta þingi að gera þessa
breytingu á skipan sambandsstjórn-
ar: Sambandssljórn var stækkuð að
nriklum mun og skipa lrana nú 21
maður, 18 úr Reykjavik og einn
fulltrúi úr þrem nálægustu deildum.
Innan sambandsstjórnar starfar síð-
Vetrarstarfsemi Þjóðleikhússins.
Nú þegar Þjóðlelkhúsið er i þann veg-
inn að heíja starf sitt að nýju, er ekki
óeðlilegt að lltið sé yfir farinn veg og hug-
leitt nokkuð, hvernlg það hefur brugðlzt
við menningarskyldu slnnl.
Lelkhús i hverju landl og þá ekkl sizt
þjóðleikhús hlýtur að gera það að höfuð-
atriði að efla innlendar leikbókmenntir,
jafnframt því sem það kynnir þau sam-
tíðarverk erlend er hæst ber, aulc klass-
ískra verka. Þvi mlður hefur Þjóðleik-
húsið brugðizt þessum skyldum að miklu
leyti, enda hefur það ekki getað skapað
sér þá vlrðlngu með þjóðinni, sem æskileg
er og nauðsynleg. Það hefur litið sem
ekkert gert til að örva íslenzka lelkrita-
gerð og jafnvel sneitt hjá verkum, sem
það heíði átt að freistast til að sýna, en
i stað þess fært upp nokkur leiðindaverk
roskinna manna, sem héldu að Þeir gætu
skrifað leikrit rétt eins og það væri ekki
meira en að semja stólræðu.
Um val erlendra verka Þjóðleikhússins
yfirleitt verður ekki sagt að mikillar fund-
vísi eða dirfsku hafi gætt, en dirfskan er
hverju framsæknu leikhúsl nauðsynleg.
Þó eru liér nokkrar heiðarlegar undan-
tekningar. En sem sagt: Ég sakna storms-
ins, eins og skáldið komst að orði.
an fimm manna framkvamidanefnd,
sem sér um daplegan rekstur sam-
bandsins. Reynt hefur verið að sam-
ræma meira en áður var gert hina
ýmsu þætti í starfsemi samtakanna
og sjá svo um, að úrskurðarvald um
allar meiri háttar ákvarðanir lægi
örugglega í höndum sambandsstjórn-
ar. Það er ekki ástæða lil að leyna,
að það befur kostað talsverð átök
að koma þessari skipan á. En ég er
samt sannfærður um, að þessi skipu-
lagsbreyting verði samtökunum til
góðs.“
„Er sambandinu ekki hagræði að
bússigninni að Tjarnargötu 20?“
„Húsið að Tjarnargötu 20 hefur
að sjálfsögðu bætt mjög starfsskil-
yrði sambandsins sem allrar lireyf-
ingarinnar í Reykjavík. Kvöldskóli
alþýðu verðurv í vetur haldinn í litl-
um sal á þaklofti bússins, sem Æ.
F. R. hefur innréttað og fengið til
umráða. Að Tjarnargötu 20 er líka
til húsa skrifstofa Æ. F. R. og sam-
bandsins.“
Leikritavalið i ár lofar þó að mörgu
leyti góðu. Sýnd verða þrjú íslenzk verk:
Fyrir kóngsins mckt, eftir Sigurð Einars-
son prest i Holti, Spádómurinn, eftir
Tryggva Svelnbjörnsson, verðlaunaleikrit,
er nokkra forvitni hlýtur að vekja, og
Maður og kona (Emil Thoroddsen), sem
virðlst eiga að halda áíram að berja inn
í þjóðina.
Erlendu verkin eru: Jónsmessunætur-
draumur, eftir Shakespeare, eitt ljóðræn-
asta verk þessa meistara, margslunglð og
siferskt, þar sem hugarflugið leyslr hvers-
dagsleikann Þægilega af hólmi; í dcigl-
unni (Arthur Miller), sem hefur verið
sýnt viða og vakið mikla athygii. Fjallar
um múgsefjun, eitt mesta vandamál allra
tima, og byggist á galdraofsóknum I
Bandaríkjunum fyrr á timum: Góði dát-
inn Svæk, eftir tékkann Jaroslav Hasek,
trúi ég að verðl góð skemmtun, þó hugur
minn segl að varla gefi skáldsagan leik-
ritinu eftir. Þá kemur Djúpið blátt, eftir
Terence Rattigan, einn af þekktari yngri
leikritahöfundum Breta, og svo Vctrar-
ferðin, eftir bandariska höfundinn Cllf-
ford Odets, sem þótt hefur nokkuð rót-
tækur. Hvorttveggja athyglisverð verk.
Þá er eitt barnaieikrit og loks Bakarinn
í Sevilia, eftir Rossini.
Guðm. J. Gísiason.
„Hvað finnst þér um árangurinn af
starfsemi sambandsstj órnar á sl. ári ? “
„Mér finnst árangurinn raunalega
lítill í samanburði við það starf,
sem liggur að baki hans. Fjárhags-
örðugleikar hafa líka íþyngt allri
starfseminni. En fyrir atbeina sam-
bandsstjórnar og stuðning mið-
stjórnar Sósíalistaflokksins hefur nú
beldur tekið að rakna úr fjárhagn-
um. En vegna peningavandræða gát-
um við ekki lialdið starfsmann nema
nokkra mánuði ársins og bann í fé-
lagi við Æ. F. R. og aðeins liálfan
daginn. Starfsmaðurinn þessa mán-
uði var Brynjólfur Vilbjálmsson,
sem var formaður Æ. F. R. í fyrra
vetur. Vann liann gott og ósíngjarnt
starf í þágu hreyfingarinnar. Arin-
ars liefur starf sambandsstjórnar
mætt meira á varaforseta sambands-
ins, Öddu Báru Sigfúsdóttur, en
nokkrum öðrum. Ég er hræddur um,
að störf sambandsstjórnar hefðu oft
reynzt léttvæg, ef hennar befði ekki
notið við.“ E- B.
LANDNEMINN 5