Unga Ísland - 01.01.1938, Blaðsíða 10
u
UNGA ÍSLAND
Ilalli hnífur: „Það er vegna þess, að
hún er eklti með neitt kvölddroll. Hún vill
helst koma annaðhvort fyrir eða eftir
mat.“
Gúji gaffali: „Þarna kemnr Sjana saft,
má hún koma inn ?‘ ‘
Ilalli hnífur: „Já, þessa kvennsu þurfum
við að athuga vel og vandlega. Sjana saft
og hennar líkar eru mesta lieiðursfólk, en
sá er gallinn á, að ýmsir ættingjarnir eru,
eru—. (Sjana kemur inn). Sæl og blessuð,
við vorum nú einmitt, að spjalla um þig,
Sjana mín.“
Sjana: „Sælir. Bg heyrði til ykkar, en
ég vil mælast til, að þið bendlið mig og
mitt fólk ekki við þessar lélegu eftirlík-
ingar af okkur, sem eru okkur eklcert
skyldar, þó þær hafi stolið nafni okkar
og lit. þær eru í rauninni elckert annað en
vatrisgutl með ögn af sykri og tilbúnum
lit. Nei, ég og mitt fóllc erum ósvikin á-
vaxtasafié ‘
Gúji og H.alli: „Yið biðjum fyrirgefn-
ingar, þú ert velkomin. Yið vitum að þú
liefir gert mikið fyrir barnið og hjálpað
því vel.“
Sjana saft: (sýnir þeim stóran belg, sem
hún er með) „Ég kem lieldur ekki tóm-
hent. Ég kem með stórgjafir handa barn-
inu.“
Gúji og Halli: „Gjafir! Megurn við sjá.
Hvað er það Sjana?“
Sjana saft: „Gjörið svo vel. (Þeir gæta
ofan í pokann). Þetta er vitamin, eða bæti
efni. Það eru efni, sem í fæðunni eru til
að lækna menn og varðveita lieilsu þeirra.
Þessi efstu heita A, og þessi ])arna B, en
hitt er allt G-bætiefni.“
Halli og Gúji: „Afskaplega er mikið af
C-bögglunum.“
Sjana saft: Já, og veitir ekki' af. Frá
fæðingu getur C-vitamin varðveitt börnin
frá sjúkdóm, er heitir skyrbjúgur, það
styrkir æðar þeirra, lijálpar þeim til að
vjðhalda tönnunum óskemmdum, lieldur
meltingu þeirra í góðu lagi, eykur mót-
stöðuafl gagnvart sjúkdómnm og er því
sannkallað læknislyf.‘ ‘
Gúji gaffall: „Segðu ekki lengur. Ég
held þú sért meira en velkomin. Farðu inn
til hinna gestanna. Bergur blávatn er
þarna inni í austurstofunni að segja sög-
ur.“
Sjaina• safj: „Það vild'i ég gjarnan hlusta
á, Okkur Bergi kemur alltaf svo vel sam-
an. (Fer til hægri).
Rurthi rúgari (kemur inn) : „Sæiir strák
ar. Ætlið þið ekki að hleypa gömlum
kunningja inn?“
Ilalli hnífur: „Auðvitað ert, þú velkom-
inn. Runki karl, því eklvi á barnið livað
síst þér að þakka þroska sinn og' framfar-
ir, þó þú sért eklci með þessi nýmóðins
bætiefn’i, eins og sumsir aðrir.“
Rúnki rúgari: „Þakka þér fyrir þajgi-
legheitin. Alltaf ertu jafn vitlaus. Iield-
urðu'ekki, að ég hafi bætiefni og þau ekki
af verri endanum. Og ég ætla að leyfa mér
að segja það, að barnið væri ekki burðugt,
ef það feng’i ekki rúgbrauð daglega, tauga-
veiklaður, blóðlítill, skinhoraður og skinn-
veikur aumingi, það yrði árangurinn af
B-bætiefnalausri' fæðu. Af B-bætiefni hefi
ég mikið. Og margt, fleira mætti nefna mér
til verðugs hróss, en ég liefi aldrei sjálf-
hælinn verið. En langi ykkur til að hlusia
á gort og grobb, þá skuluð þið tala við
jiessa fínu frændur mína, Nonna normal-
brauð og Frissa fransbrauð. Þeir eru
montnir, þ>ó þe’ir geri ekkcrt sérstakt
gagn, eru bara notaðir í eldinn, þegar
barni'ö borðar ]iá, og brenna þó ekkert bet-
ur en ég.“
Halli hnífur: „Við tölum ekki við þá ná-