Unga Ísland - 01.01.1938, Blaðsíða 3

UNGA ÍSLAND
3
Matarveisla.
Sjónleikur. Þýddur úr ensku og aukinn.
Kéli kjöt,
Bensi blóðmör,
Snœi snúður,
Magga mjólk,
Erlendur epli,
Siggi súkkuiaði,
Helgi hafragrautur,
Gunna grænkál,
Ránka róa,
Tóta te,
Bergur blávatn,
Vigga vínarbrauð,
Leikendur:
Gúji gaffall,
Halli hnífur,
Malla matskeið,
Maddama Mixtura,
Barnið,
Bína brauðskorpa,
Hörður harðfiskur,
Bjössi brjóstsykur,
Ella egg,
Kata kartafla,
Kalli kaffi,
Sjaua safi,
Leiksviðið er látlaus, hreinleg stofa. Á
bakvegg eru dyr, sem gestir koma inn um.
Gúji gaffall og Halli hnífur gæta dýra.
Gúji gaffall: Já, það má nú segja, að
í dag höfum við ekki legið í leti. t>etta,
hefir verið meira stritið. Eg er orðinn
bæði boginn og beyglaður af þreytu.«
Halli hnífur: »Já, það er alltaf mikil
fyrirhöfn að halda veislur. Ég er ekki
deigari en hver annar, en þó liggur við,
að ég sé farinn að sljóvgast (bítur í hníf-
blaðið), en bitið get ég þó enn. En líttu
nú á, þarna kemur nýr gestur, sýnist
mér.«
Gúji gaffall: »Og það meira að segja
gamall kunningi. t>að er hún gamla ma-
dama Mixtura. Pað er nú orðið tímakorn
síðan hún hefir verið hér.« (Mixtura
kemur).
Maddama Mixtura: »Sælir og blessaðir,
drengir mínir það er naumast þið eruð
fegðir og fínir (hoppar og hristir sig). En
hvað eruð þið annars að flækjast hér úti
við dyr, hversvegna eruð þið ekki niðri
í skúffu eins og venjulega« (hristir sig).
Halli hnífur: »Hér er veisla, matar-
veisla, og þá verðum við náttúrlega að
vera með. f>ú manst að litla barnið var
lengi lasið í vor. En þegar þvíjloksins
batnaði, urðum við svo fegin, að við á-
kváðum að halda upp á batann með veislu
og í veisluna eru boðnir allir þeir, sem
hjálpuðu barninu til að verða frískt og
heilbrigt aftur.«
Gúji gaffall: »Við frændurnir erum
dyraverðir, við tökum á móti gestunum,
þegar þeir koma, og auðvitað vörnum við
með odd og egg boðflennum, inngöngu,
því að hér fær enginn inn að koma, sem
skaðað getur barnið á nokkurn hátt, eða
sem er gagnslaus.«
Halli hnífur: »Pað er meiri frekjan í
þessum boðflennum, það veitir svei mér
ekki af, að hafa augun hjá sér. Rétt áðan
þurftum við að reka burtu bæði lauk og
pipar, sem litla barnið fær alltaf maga-
kveisu af, en samt héldu þau sig vera
boðin og velkomin.«
Gújigaffall: »En þú ertauðvitað boðin
maddama góð. Við höfum lista yfir þá,
sem boðnir eru, og þar ert þú ein af
mörgum, þótt undarlegt sé.«
Halli hmfur: »Undarlegt, það er alls
ekki undarlegt. Hún læknaði barnið vel,
þó að ekki sé hún matur. Gjörðu svo vel
og gakktu í bæinn.«
Maddama Mixtura (hristir sig): »Nei,
þakka yður fyrir, ég ætla ekki að koma
inn núna. Ég er ekki fyrir samkvæmin,
það eru svo margir, sem líta mig horn-
auga, og fyrst að barninu er batnað, hefi
ég ekkert hér að gera. Ég fer heldur til
veiks manns, sem býr hér í næstu götu.
Ég þakka samt boðið, verið þig blessað-
ir« (hristir sig og hoppar út).
Gúji gaffall: Vertu sæl. Auminginn, að
þurfa alltaf að vera með þennan hristing.
Hversvegna vildi hún ekki koma inn?«
Halli hnífur: »f>að er vegna þess, að