Unga Ísland - 01.05.1938, Blaðsíða 11

UNGA ÍSLAND
69
,,Ja, við getum þó ekki látið þá liggja
þarna og krókna úr kulda. Komdu nú
þessum snáða hið skjótasta í rúmið. —
Honum veitir víst ekki af að fá hita í
skrokinn“.
Konan hristi höfuðið, en leitaðist
einnig við að fá einhverja skýringu hjá
Ulrik, en hann stamaði aðeins fram
þessu eina orði: ,,Matur!“.
Honum var nú í snatri komið í rúmið
og gefin full skál af áfum. Hann
svolgraði þær í sig með áfergju og
frískaðist mikið. Hann stamaði fram
þakklæti og snerist hugsunin að félög-
um hans. „Niels og Henning“, sagði
hann. „Þeir liggja úti, krókna úr kulda“.
„Hann er Svíi“, sagði konan, sem
heyrði að hann talaði ekki með dönskum
málhreim.
„Nei, ég er frá Noregi“, leiðrétti Ul-
rik.
„Jæja, nú verðum við að sækja hina“,
sagði bóndinn. „Komdu, Birthe, við tök-
um sinn hvorn“.
Konan vildi helst ekki fara, því að
hún var komin í mjög annarlegt skap út
af þessum undarlega atburði, og henni
datt meir en í hug, að hér hlytu galdrar
og gjörningar að vera með í verki.
Hún drattaðist þó með bónda sínum,
og litlu síðar komu þau með hina tvo,
sem þeim með nokkrum erfiðismunum
hafði tekist að vekja til meðvitundar.
(Framh.).